God zei:

Ja, Wij, jij en Ik, schrijven en het wordt geschreven. Het maakt niet uit wie je denkt dat je bent, het is altijd Wij geweest.

Er is Zijn. Er is werkelijk geen beslissen, want Éénheid is. Leven leeft zichzelf. Leven beslist zelf. Schrijven is zijn eigen bewustzijn. Of, We kunnen zeggen dat het schrijven van heden tot Leven is gekomen voordat het werd geschreven. Het is niet juist dat verhalen die worden verteld, zijn opgeborgen. Laten We zeggen Leven en Zijn Verhalen zijn altijd beschikbaar en zijn van nut voor wat wordt gedacht zoals altijd en overal.

Een zogenaamde minuut geleden ontstond, als het ware, eonen geleden. Wie kan het zeggen? Woorden ontstonden uit de mist en kunnen zijn ontstaan in ieder moment van Oneindigheid, zelfs als Oneindigheid geen momenten heeft.

We zouden kunnen zeggen er is niets dat nog niet eerder is geschreven of opgemerkt. Er is niets dat nog niet eerder is gedacht. Er is niets dat niet aanwezig was voordat je er notitie van nam, toch, in Waarheid van Leven, is er geen verleden of toekomst. Er is geen, is geweest. Er is geen, zal zijn. Er is een continuüm van Vitaliteit en Aardsheid wat wordt gemerkt als het Heden. Wat werkelijk aan de gang is, is Oneindigheid wat dieper is dan doorgaan.

Oneindigheid gaat uiteen en wentelt rond. Wat je kent als evoluerend Leven. Er is Volheid. Volheid is vol en nog niet afgemaakt. Of, We kunnen zeggen er is niets anders dan de Intelligentie van Oneindigheid. Oneindigheid is niet aan het doen, wat dan ook. Oneindigheid gaat nergens heen. Bestaan is het Bestaan zelf. Bestaan is nog niet een golf. Bestaan is een Oceaan Wier Tij zichzelf nog niet gezwengeld heeft in golven. Dit is de Waarheid van Leven.

Je bestond voordat je werd geboren. Er was nooit een tijd dat je er niet was. Er is ook nooit tijd geweest. Tijd marcheert niet door. Er is geen ruimte voor tijd om te bestaan. Er is echter een Grote Illusie. Zonder ruimte en tijd is er Puur Zijn. Dit is Werkelijkheid. Dit is de Waarheid van Jou en Mij.

Er wordt ook gezegd er is Het Niets in het midden van Allesheid. Het Niets is niet makkelijk om over te praten. Het Niets heeft geen woorden om van te spreken.

Verhalen worden verzonnen. We kunnen zeggen dat verhalen worden geboren. Het is aangenaam om te zeggen: “Er was eens, ……?” Het is aangenaam om te zeggen: “Er was eens een koning geboren.”

Het is aangenaam om zaadjes te planten welke bloemen worden of die de vruchten dragen van een gemeenschappelijke realisatie. Veel verhalen zijn verteld. Het maakt niet uit hoe echt verhalen mogen lijken, ze zijn niet echt, toch aanschouw je een verhaalafbeelding voor je. Je kan zelfs een foto nemen van waargenomen werkelijkheid, om het te bewijzen.

Er is een uitgifte van de Aarde die veel verder gaat dan haar projecties.

Per slot, waar zijn gedachten geplant behalve op Aarde? Grond (bodem) is benodigd, en, voilà, grond wordt voorzien.

Leven in de wereld is een gemeenschappelijke massa van gedachten gekneed in wat gezien wordt als klei. Iedereen is een klei figuur. En iedereen is veel groter dan ieder figuur. God zelf is niet de factor.

Een feestje wordt gegeven en alle kunnen kiezen te komen. Allen zijn opgeveegd in de illusie. De muziek begint. De strains van de muziek beginnen. Er is klank en schoonheid en er is liefde.

Het is een rondspokend refrein dat je hoort. Het is een roep naar Leven op Aarde. Leven lijkt te verschijnen in segmenten. Je danst op je-weet-niet-wat, maar je danst en zingt. Je maakt parades. Je maakt uitstapjes in de natuur. Je bent natuur georiënteerd. Je hebt een natuur en het is jouw natuur voor een poosje en toch ben je een ziel die natuur te boven gaat in de wereld. Jij bent het Bestaan zelf.

We kunnen zeggen dat je altijd al was, maar er is geen verleden om te bestaan. We kunnen zeggen dat je altijd zal zijn, maar er is geen toekomst voor jou om in te zijn. Jij bent. Jij bent er zeker, maar je bestaat niet in tijd. Je bestaat eenvoudig buiten de tijd. Je was nooit niet, toch je was nooit. Jij bent gewoonweg.

Ondertussen schrijf je stukjes en beetjes van Leven toe aan tijd en ruimte als openingen en sluitingen om de massa illusie te creëren van de Meest Prachtige Fysieke Wereld, meer prachtig gemaakt door de zoetheid van zijn tijdelijkheid. Dit is jouw Inleiding tot Leven in de Wereld. Dit Mijn Welkom aan jou.

Niettemin, het is Mijzelf die Ik verwelkom. Het is niet nieuw dat Jij en Ik Één zijn.

Vertaler: Anja