God zei:

Ik heb jou horen zeggen dat je subtiele weerstand voelt tegenover Mij. Je hebt het gevoel dat je zo dichtbij bent gekomen en toch sta je nog steeds stil aan de andere kant van de sluier. Of misschien heb je altijd liever een nogal sterke weerstand gevoeld tegenover Mij, in plaats van een subtiele weerstand.

In elk geval, de laatste draad van jouw weerstand moet gaan. Het kan een dunne draad zijn, of het kan een dikke draad zijn. Toch moet er nog één draad gaan.

Hoe kan iemand mij op afstand houden in de geringste mate? Het is ondenkbaar. Het maakt niet uit hoe onbuigzaam iemand is die mij op afstand houdt, het kan alleen maar zijn door een draad van waarneming. Degenen die de meeste weerstand bieden tegen God willen Mij zo graag. Eigenlijk zeggen ze:

“In Hemelsnaam, laat mij U kennen, God. Laat me zien dat U er bent, en dan zal ik u in mijn hart laten. Ik verlang het meeste naar U. Ik kan niet nog meer teleurstellingen in mijn leven verdragen. Ik dender overal doorheen, in de hoop dat U zich aan mij zult laten zien en zal verrijzen in mijn hart. Laat mij zonder twijfel zien dat U ER BENT! Dan zal ik een onvoorwaardelijk in U geloven. Dit is wat ik wil. Iets in mij moet er op aandringen dat ik het niet mis heb. Is het U, God, in mij die er op aandringt dat U Zichzelf tevoorschijn laat komen?”

Lieve Weerstanders, het is Mijn Wil dat jullie mij leren kennen. Daar is geen twijfel over mogelijk. Jullie zijn bang dat het een hele grote stap is om je naar mij uit te reiken, terwijl je al zo dichtbij bent. Ik voel je adem tegen Mij aan. Jij staat precies voor mij. Laat je angst los. Laat je bezwaren los. Je hebt net zoveel Vrije Wil om van Mij te houden, als je de Vrije Wil hebt om je tegen Mij te verzetten en het uit te schreeuwen. Waarom zou je dan zo tegen mij mopperen, als je niet overtuigd was van Mij? Welke stukje van jou heeft zoveel bezwaar dat jij met je voet tegen Mij aan stampt?

Bekijk het op deze manier: Je gaat niet je geweer pakken om een beer te schieten, tenzij je er vrijwel zeker van bent dat de beer voor jouw deur staat!

Iedere keer dat je mij niet voor jouw deur vindt, ben je boos op Mij, omdat je denkt dat ik er niet ben. Jouw teleurstelling slaat om in woede. Jij, boos als je bent, bent wanhopig tegenover Mijn verschijning aan jou, en je draait je om. Het is alsof je zegt:

“God, als U hier niet gaat zijn, zodat ik kan weten dat U hier bent, dan ben ik er ook niet voor U.”

Ah, Mijn Zoon of Dochter, je draait je gezicht van Mij weg. Je zou dat zelfs liever doen dan je gezicht naar mij toe draaien. Jullie hebben het achterstevoren, lieve vrienden.

Jullie vinden het zo belangrijk, dat jullie Mijn verlangen naar jullie in stukjes zouden snijden, om Mij de diepte van jullie verlangen naar Mij te laten zien. Jullie zouden je hele verlangen afsnijden om mij te laten zien dat Ik jullie niet in verwarring kan brengen. Jullie eisen het van jezelf om Mij te laten zien dat jullie serieus zijn.

Ik ben ook serieus en Ik ben geduldig en Ik kan wachten.

Het is jij die ongeduldig bent en niet kan wachten en dus heb je een woede-uitbarsting om mij te laten weten hoe groot de omvang van jouw ongeduld is.

Ik ben hier. Ik ben hier. Ik ben hier. Je moet Mij inderdaad wel heel erg graag willen, door Mij je rug toe te keren. Waarom zou je anders deze aandacht voor jou oproepen? Je bent iemand die protesteert, een simpele verweerder. Jij stelt woede tentoon, omdat jij jezelf als over het hoofd gezien ziet, of nog erger – geminacht. Geliefden, het is jij die Mij niet recht aan kan kijken. Het is jij die wegkijkt of Mij schuin aankijkt.

Ik ben zo’n groot gedeelte van jou en je weigert het te zien. Het is jij, die Mij veracht vanwege je grote verlangen. Je hebt het gevoel dat je Mijn aandacht moet krijgen. Ik ben hier, en jij bent hier, gewikkeld in Mijn liefde. Jij wilt een gekende favoriet zijn. Jij wilt Mijn Rechter Arm zijn. Ik ben hier bij jou. Wees hier met Mij. Wees hier met Mij, zelf als je je anoniem voelt. Je zal je persoonlijk gekend voelen.