God zei:

Dit zal voorbijgaan. Wat het ook is, dit is de waarheid in de wereld. De wereld gaat recht voor je ogen voorbij. Dit is zoals het is.

Getalm gaat op dit moment voorbij. Kan getalm eeuwig duren? Wat er gebeurt is dat jouw wereld op zijn kop gezet wordt. Het is alsof je opgegooid bent in de lucht en je nog niet echt bent geland. Wat betekent dit? Het betekent dat je grenzen aan het verliezen bent. Je wordt onbegrensd. Je verkrijgt grenzeloosheid. Je bent in het midden of in de verwarring van vrijheid.

Soms zou je je dolgraag aan oude tijden en oude manieren vastklampen. Je voelt je verplicht aan mensen uit het verleden en aan mensen uit het heden en aan een manier van leven Toekomst genaamd. Je had lang gewild om uit opsluiting te komen, maar plotseling voelt vrijheid niet zo prachtig als je gedacht had. Waar moet je je hoofd laten rusten? Waar zijn alle schijnbare bezittingen en rekwisieten die, ja, jou in de weg kwamen te zitten, maar die vertroostend waren om op te tellen. En de mensen uit het verleden die niet langer vanzelfsprekend zijn? Je verlangt naar hen. Wat verlang je naar hen.

De mensen uit het verleden zijn opgesteld als papierknipsels, de ene vastgehecht aan de andere. Er is geen einde. En Ik zeg je ook dat er geen begin is. Oneindigheid is gewoon. Het is als een locomotief die je vanuit een hoek ziet. Het leven lijkt voor je voorbij te gaan en toch komt het leven zonder vorm neer op onzichtbare atomen en moleculen. Onzichtbare bougies zijn in beweging. Ja, Ik veronderstel dat We kunnen zeggen dat Licht beweegt. Het schittert zeker. Hé, jullie, jullie allemaal atomen en moleculen daar, brengen de wereld in verrukking.

Waar kwamen jullie vandaan, Mijn kinderen gemaakt van atomen, en waar ga je heen, als er geen plaats is om in te gaan en geen plaats om uit te gaan? Er is geen meubilair om te verplaatsen. Er is een opbouwen van stress om te dispergeren. Er is illusie om met de schaar te lijf te gaan en Werkelijkheid om naar zijn plaats op te stijgen.

Wie ben je en wat ben je als je niet illusie bent om naar verwezen te worden?

Je dacht altijd dat je greep op het leven had. Nu heb je het gevoel dat je in een liftschacht naar beneden zweeft of in een liftschacht naar boven zweeft of rond schuift, omhoog gehouden in een mooie blauwe lucht. Je zweeft in het Universum. Je verwacht te landen, maar er is geen werkelijke landingsbaan. Je maakt een vrije val. Je zult weer opspringen, want jouw vrijheid is onaantastbaar. Vrijheid is geen verantwoordelijkheid. Verwelkom haar.

Je hebt jouw vrijheid gewenst en Ik heb ook naar jouw vrijheid gehunkerd. Vrijheid is altijd hier voor jou. Je dacht dat vrijheid niet beschikbaar was. Je dacht dat je haar alleen maar in een soort koninkrijk ver weg kon hebben, op een dag in de verre Oneindigheid, maar nee, je dacht nooit dat je nu vrijheid kon hebben. Vrijheid kan niet in je hand gehouden worden of het zou geen vrijheid zijn. Hoogstwaarschijnlijk heb je in het verleden het leven de deur gewezen. Je stelde het uit. Er was altijd weer een dag. En dus voegde je het Leven toe aan je lijst voor een dag dat je er aan toe kon komen. De grond glipt onder jou weg en de ILLUSTERE tijd slaat jou tot het Leven.

Op welke Oceaan vaar je? Oh, dit aspect van tijd in de wereld, wat is het arrogant. Tijd zet jou op een lopende band en je duikt schijnbaar uit een automaat en het is met je gedaan.

Wat? Kan het leven meer zijn dan een boterham om te eten of over te slaan afhankelijk van – wat? – jouw stemming? Als er geen tijd is, hoe kunnen er dan stemmingen zijn? Als er geen tijd is, hoe kan er dan verspilling van zijn? Hoe kun je de tijd inhalen als hij niet bestaat of er van wegkomen, en hoe kun je erin verwikkeld zijn?

Welke zaken doen ertoe? Wat doet ook maar iets ertoe? Wat kan geraakt worden of gemist of ook maar iets, en hoe kan iets niet zijn als het recht voor je neus lijkt te zijn? Wat is ondersteboven en wat is rechtop als dimensies van ruimte niet bestaan net zo min als ruimte bestaat?

Niettemin draai je in een draaiend Universum, maar je beweegt helemaal niet. Tegelijkertijd kun je niet onbeweeglijk zijn, want jouw hart wordt bewogen. Er kan gezegd worden dat jouw hart bewogen wordt of onbewogen is. Als jouw mooie hart niet bewogen wordt, dan voel je je er ver van weg. Wat moet een lichaam doen als het fysieke niet bestaat behalve in het Verhaal van de Wereld?