God zei:

Soms heb je het gevoel dat een verandering in je leven, een relatie afgebroken door de dood of door het leven - zoals het verliezen van je baan, of ziek worden, enzovoort gelijk staat aan het einde van de wereld. Je neemt het zwaar op. De dood is niet het einde van de wereld. Een tornado is niet het einde van de wereld. Niets is het einde van de wereld. Een levensfase is veranderd. Een fase in het leven is altijd aan het veranderen. Dit IS de wereld.

Je hebt een solide basis, het kan echter zijn dat jij overal bij wankelt. Je hebt het gevoel dat je rijdt op een achtbaan, terwijl je eigenlijk staat op een stille roltrap.

Alles in het leven is jou vooruit aan het bewegen, dat wat jij verwelkomt en dat wat jij niet verwelkomt. Het leven en zijn zwakheden moeten niet zo persoonlijk worden opgevat. Moet jij worden ontmoedigd omdat het leven een bepaalde richting neemt en niet een andere? Dit is kenmerkend voor het leven in de wereld.

Jullie weten, geliefden, je bent geen cowboy, en het leven is niet bedoeld om een paard te zijn dat je moet temmen. Het leven is meer als een paard dat je berijdt voor het plezier. Het leven is niet altijd voorspelbaar. Laat je verrassen en rol mee met wat je ziet als stoten.

Het leven is bedoeld om grillig te zijn. Het leven is niet altijd je ridder op het witte paard. Het leven kan een steigerend wild paard zijn. Het is oké om zo nu en dan er vanaf te vallen. En wat moet je dan doen op die momenten? Welnu, raap jezelf op en klim er meteen weer op, natuurlijk. Blijven rijden, rijden, rijden.

Als het terrein ruw is, en je moet op blote voeten lopen, dan loop je op blote voeten.

En als je moet gaan zitten en rusten, dan ga je zitten en rusten.

Het leven is niet bedoeld om elk moment sprankelend te zijn. Evenmin is het leven bedoeld om jou in te maken. Het leven hangt af van jouw reactie erop. Het leven dat je leidt is jouw reactie op het leven. Je hoeft niet Hoor de Wind Waait door de Bomen te zingen. Je kunt net zo goed een lied genaamd Zoek de Zon Op zingen.

Als het te warm is om ‘s Middags over de Heide te rijden, dan rijdt om Middernacht over de Heide.

Je hebt niet allerhand keuzes, toch heb je echter keuzes.

Als geliefden sterven, heb jij het recht om ze te missen, en jij kunt jezelf er ook aan herinneren dat harten schijnen te breken, en harten herstellen, en jouw hart zal niet langer bloeden.

Het leven, zoals je het kan hebben gekend, heeft jou verlaten, maar jij bent echter niet verlaten. Wat is er veranderd? Wat er is veranderd, is waar je bent. Je gaat niet langer naar dezelfde plaatsen zoals je gewend was. Je maakt niet langer een wandeling met je geliefde, maar jij bent nog steeds jij, en je kunt je nog steeds het leven veroorloven. Wanneer jij blijft hangen in het beroofd voelen, alsof beroofd voelen een verklaring van jouw liefde is en de diepte van je loyaliteit, zal jij vasthouden aan beroofd voelen, zo lang als je kunt.

Misschien ben jij het die is oneerlijk is tegen jezelf. Misschien heb jij jezelf veroordeeld tot wanhoop. Misschien is het jouw protest dat jouw lijden mogelijk maakt. Misschien ben jij de dader terwijl het leven gewoon trots met zijn spullen paradeert. Misschien heb jij jezelf veroordeeld tot dienstbaarheid en benoemde jezelf tot martelaar. Een misdaad is niet op jou gepleegd. Je legt het je zelf op, en jij kunt misschien doorgaan met de misdaad opleggen, die jij aan de kaak stelt. Jij bent het die jezelf niet uit de narigheid haalt. Jij bent het die jezelf niet de vrijheid geeft om te genieten en de goede tijden te absorberen.

Denk niet dat Ik jouw verdriet licht opneem. Enkel, aan hartzeer mag je niet vast blijven houden. Het moet losgelaten worden. Je mag misschien niet jouw geliefde terug brengen om jouw hand vast te houden of je oude baan terug krijgen of wat dan ook waar jij om je rouwt, maar je kunt echter jezelf terug tot leven brengen door jouw eigen vrijlating. In principe, moet jij dat doen.