Please read the Guidelines that have been chosen to keep this forum soaring high!

Heavenletter #5244 Jouw Gehechtheid aan Bestendigheid

God zei:

Niets eindigt, geliefden. Het leven eindigt niet. Het leven eindigt niet bij de dood van het lichaam, dat weet je. Liefde eindigt niet. Onmogelijk.

Er zijn mensen die zeggen dat de wereld eindigt. Veel van Mijn kinderen zijn door wat het einde van de wereld lijkt voor hen gegaan en hebben overleefd, door Tsunami's heen en wat-niet.

De meesten zijn ontzet om zich zelfs maar het idee voor te stellen dat de wereld zou kunnen eindigen. Nee nee, dat kan niet zo zijn.

Het idee van ontbinding van de wereld brengt een punt naar voren waar Ik zo meteen op zal terug komen.

Zelfs als je hoort dat ook jij ooit zal sterven, is het moeilijk te geloven. O, ja, je lichaam zal sterven. Ik zeg jou dat dit geen tragedie is. De wereld is er van overtuigd dat de dood van het lichaam een tragedie is. Anders zouden er geen rouwenden en rouw zijn. Er zou geen verdriet zijn. Er zou vreugde zijn in plaats daarvan, omdat een geliefde Thuis is gekomen bij de volle glorie van de Hemel. God is altijd.

Voor jou is, om je voor te stellen dat de wereld zoals je haar kent moet eindigen, godslastering, hoewel jij persoonlijk op een gegeven moment niet ervoor zou kiezen om hier op Aarde te zijn, zelfs als je niet veel geniet in het leven zoals je het kent. Toch ben jij ontzet en ontdaan over het idee van de wereld die tot een einde komt. Het is meer dan moeilijk voor jou om dit te begrijpen.

Wat zou het betekenen? Geen planeet Aarde? Geen bomen? Geen groen? Geen oceanen, geen water? Als de planeet verdwijnt, zouden alle mensen op Aarde ook verdwijnen? Zouden er geen menselijke wezens overblijven? Zouden alle mooie boeken en films verdwijnen? Zou er niets zijn? En betekent niets letterlijk niets?

Te denken aan de wijze waarop de wereld zou kunnen eindigen, is een verwoestend idee. Hoewel de wereld vaak te veel is voor je, zou je in verweer komen tegen het idee dat er iets zou gebeuren met de Aarde.

Nu komen We tot het punt van deze discussie. Het punt is dat je gehechtheid helemaal moet loslaten. Zelfs een gehechtheid aan iets zo groots als de wereld, moet je loslaten. Jij moet je gehechtheid aan bestendigheid loslaten. Oneindigheid is een andere zaak. Oneindigheid maakt bestendigheid klein.

Het is onmogelijk voor de Oneindigheid om te verdwijnen. Het is onmogelijk voor de Eenheid, Uitgestrektheid en Liefde om te verdwijnen. Hé, de wereld is hoe dan ook een illusie.

Misschien als We hierover praten vandaag, begin je te zien hoeveel de Aarde diepgaand voor jou betekent. Je mag misschien ontevreden zijn met het leven op Aarde zoals je het kent, je ontdekt echter ook dat je elke haar op het hoofd van de Aarde zou beschermen. Jij vindt het belangrijk dat anderen de schoonheid van de wereld zien. Je zou de wereld en haar schoonheid verdedigen tot de dood van jouw lichaam.

Het is een goede zaak om te onthouden dat je op Aarde leeft voor een tijdje, maar jij bent niet de eigenaar ervan. De wereld is niet jouw bezit. Het maakt niet uit al ben je de eigenaar van de koopakten van een hele stadswijk, jij bezit geen stipje van de Aarde. Je hebt geen echte autoriteit hier behalve in hoe je waarneemt en hoe jij je gedraagt.

Een daad van jou kan misschien een wereld van verschil maken voor jou, en je kunt alleen maar raden voor hoeveel anderen.

Jij bent een schilder van deze wereld. Dit moment, voor alle praktische doeleinden, is de enige kans die je hebt. Op dit moment ben je Koning of Koningin van de Berg. Nu kun jij jouw paleis of kartonnen doos zegenen.

Nu weet je dat je een aandeelhouder bent, maar geen eigenaar. Je hebt niet eens een huurcontract. Nu ben jij geworteld in wat echt is en wat niet.

Vergeet nooit dat Ik, God, Altijd BEN. Aangezien Wij geen twee zijn, maar Een, dan is hetgene dat wordt aangeduid als jij ook Altijd. Deze Eenheid is hoe dan ook alles wat er ooit was. Er is nooit echt iets te verliezen - met uitzondering van, welnu, gevoelens, misschien.