Please read the Guidelines that have been chosen to keep this forum soaring high!

Heavenletter #5229 De Toneelvoorstelling van het Leven (II)

God zei:

Het is alsof je een theater in je hart draagt. Je hebt een toneelschrijver, producenten, directeur, regisseur, acteurs en meer in je hart. Iedere dag komen ze het toneel op en geven een goede voorstelling. Je zou niet kunnen bedenken wat er zelfs zonder repetitie in elkaar gezet wordt. Iedereen steigert op het podium en het drama doet zijn werk, en het publiek dat jou omvat, reist door alle emoties die de mens kent. Vaak ben je verbaasd over het drama. Andere keren lijkt er niets nieuws te zijn. Kijk uit. Er zullen nieuwe ontwikkelingen zijn. De theaterstoelen zijn elke dag gevuld.

Zelfs als je naar huis gaat, is het theater er, iedereen op zijn plaats en de volgende uitvoering is helemaal klaar om te beginnen. Het orkest speelt en de Theatervoorstelling van het Leven is met zijn draaien begonnen.

Ben jij niet een van de acteurs op het podium? Is het niet jouw theater? Ga je niet de set op klaar voor de komedie of het drama, alle scènes en personages voor jou ingesteld? Het is een voorstelling geïmproviseerd tot in perfectie. Als je de voorstelling jaren had bestudeerd, dan zou je jouw rol niet beter kunnen spelen – en overigens ook alle andere rollen. Het is uiteindelijk jouw voorstelling en jouw ervaring.

Er is zelfs een catering service inbegrepen. Soms ben je blij met het voedsel en soms niet. Bijna alle soorten uitvoeringen verschijnen op jouw toneel en vele worden in de een of andere vorm herhaald.

Dit theater begint als je baby bent en dan peuter helemaal tot je het theater verlaat na je laatste uitvoering, meestal als je oud geworden bent en bijna een hele nieuwe rolbezetting jouw theater overneemt. Na jouw laatste uitvoering ben je deel van het gesprek. Later in de tijd is er niemand in de bezetting die zich jou echt nog langer herinnert. Iemand anders naam is op jouw tent komen te staan.

Vanaf jouw nieuwe plaats hoog op de heuvel doet dit alles er voor jou niet langer toe. Je bezit nu niets en je hebt alles. Je liet jouw persoonlijke identiteit achter. Jouw lichaam en naam zijn nu als oude kleren in een koffer. Je bent weer op het juiste pad op de snelweg. Je dirigeert een ander soort orkest dat blijft spelen en het hele Universum in vervoering brengt.
God ontmoeten is altijd hetzelfde maar toch elke keer nieuw bij uitstek, nooit een oude hoed.

Je bent nu tot nieuwe conclusies gekomen. Je denkt er zelfs niet aan tot welke conclusies je bent gekomen. Het is meer alsof je nieuwe ontdekkingen doet terwijl je danst en er meer liedjes zijn om jezelf te vergezellen. Het moet de muziek van de sferen zijn die je hoort.

Nu ben je overgelukkig. Je gaat nergens heen en toch ben je overal. Je hebt vele vrienden die je eens kende weer ontmoet en ook vijanden hoewel ze jou nu lief zijn, en je kunt jezelf zelfs niet voorstellen waar alle drukte om ging toen de essentie van jou rondgedragen werd in een soort halster, een lichaam genaamd. Nu is er geen schijn van eigendom en er zijn geen belemmeringen. Er zijn geen deuren om op te kloppen. Geen deuren te openen. Geen deuren te sluiten. In feite is er niet echt een plaats en geen race om er te komen.

Oh hemeltjelief, wat een non-plaats om te zijn. Je bent zo licht als lucht. Ook ben je omgeven door licht. Je omvat het licht en je wordt door licht omvat. Waar licht schijnt ben jij. Er is helemaal geen plaats, maar als er plaats zou zijn, zouden jij, het licht, en God niet uit elkaar gehouden kunnen worden of herschikt of wat dan ook. Eenheid zou Eenheid zingen. Oneindigheid, wat Uitgestrekte Uitgestrektheid is, zou jou inspireren. Je zou het Universum vullen. Je zou weten dat jij van de Hemel bent, en toch zou je het Universum omarmen. Alle zielen zouden in jouw hart zijn. Het zou onmogelijk zijn een verschil te noemen tussen het ene hart en het andere. God zou met vreugde in ieder hart uitbarsten. Je zou er zeker van zijn dat God is en toch, zou God niet te onderscheiden zijn van alle liefde die door haar grenzen, waarvan ze er geen heeft, heen barst zoals het in de Hemel is. Wat een ensemble speelt muziek in Eeuwigland dat bestaat maar niet op een vaste plaats. Geen muren in de Hemel. Niets dan Eenheid zwevend hier en daar en overal.