God zei:

Als je aan Mij wilt schrijven en van Mij horen, mondeling of schriftelijk, ga dan bij Me zitten alsof het knie aan knie is. Je hoeft niet een vraag te hebben om te stellen. Soms kan Mij een vraag moeten stellen voordat je van Mij hoort, een struikelblok voor je zijn, want Mijn lieve kinderen willen een geweldige vraag bedenken, een vraag die God waardig is, of liever, jouw indruk van God.

Natuurlijk is er geen vraag te groot of te klein voor Mij. Je hoeft geen vraag te hebben. Tegelijkertijd wil je van Mij horen direct van Mijn hart naar het jouwe. Dat wil je, nietwaar? Als je maar zou durven. Het is niet gedurfd. Het lijkt jouw alleen maar gedurfd.

Als je schrijft, schrijf dan gewoon neer:

God aan {en schrijf je naam}. Dit kleine begin toont jouw openheid om Mij te horen. Het maakt ook duidelijk van Wie je wenst te horen. Je laat Mij binnen door jouw onbelemmerde intentie om Mij te horen.

Misschien wil je je ogen sluiten, je rechterhand op je hart leggen. Er zal iets komen. Je zoekt niet naar een spectaculaire Nobelprijs voor de Vrede boodschap van Mij. Je wilt gewoon dichter bij Mij komen. Dus, je schrijft je eerste gedachte op die bij je opkomt, accepteer rustig dat het voor jou is van Mij. Schrijf gewoon op wat het ook is. Laat het zijn wat het is. Oordeel er niet over. Het is in orde als wat je lijkt te horen jou gewoon toe schijnt.

Dit laat jou beginnen. Dan laat je het vanzelf gaan. Je hebt geen idee waartoe de eerste woorden die naar jou toe komen zullen leiden. Je luistert voor Mij. Ik kondig Mijzelf niet aan in gouden letters of in dijen-kletsende wijsheid. Je zult gewone woorden van Mij horen. Je schrijft slechts. Dit is niet wat automatisch schrijven wordt genoemd. Je schrijft niet vruchteloos. Je schrijft op wat je hoort, want je bent erop uit Mij te horen terwijl Ik zo zachtjes tegen je fluister, bijna onmerkbaar. Mijn woorden bereiken jou niet als onherroepelijk.

Het is altijd Mijn wens ook met jou contact te leggen. Laat het aan Mij over. Ga er rustig mee om. Er staat niets op het spel. Je doet iets geweldigs door meer van Mij te willen horen. Je zoekt nergens naar behalve van Mij te horen. Nu is je hart aan het opengaan.

Schrijf zo snel als je kunt, zonder acht te slaan op spelling of interpunctie of al die juiste dingen die je op school hebt geleerd. Je hoeft geen goed handschrift te hebben. Je hoeft niet op de regels te schrijven. Je kunt jouw Godwriting boek ondersteboven draaien zodat je door de verticale lijnen schrijft. Deze dingen doen er niet toe. Jouw doel is dichter bij Mij te komen. Ik wil altijd dichter bij jou komen.

Als je nu alles wilt loslaten wat je ooit over Mij gehoord hebt. Je gaat niet voorspellen wat Ik zeg. Je bent gewoon de gedachten die bij je opkomen zo snel als je kunt aan het opschrijven.

Je komt dichter bij Mij door jezelf te vergeten. Het doet er niet toe wat jij van jezelf denkt of wat je denkt dat de mensen die je kent van jou denken. Mij bereiken is Onze intieme Eenheid die uitgebreid spreekt.

Het communiceren van Ons is in het verleden niet geactiveerd. De wereld dacht daar niet goed over. De wereld moedigde jou aan niet van Mij te horen. In tegenstelling tot wat de wereld zou zeggen, is dit Werkelijkheid. De wereld heeft misschien ook gedacht dat van Mij horen jou ijdel zou kunnen maken, jou vol van hovaardij en roem en fantasie maken. De Waarheid is dat van Mij horen jou nederig maakt.

Verwacht niets en verkrijg toegang tot de Eén Die Altijd tot jou Spreekt en misschien niet gehoord werd.

Vergeet niet, je probeert niet Mij te horen. Je probeert het helemaal niet. Je hebt het misschien je hele leven geprobeerd. De manier om Mij te horen is gemakkelijk helemaal zonder inspanning. Als inspanning zou werken, dan had je steeds van Mij gehoord. Proberen werkt niet. Stevig vasthouden werkt niet. Een gevoel een meesterwerk te moeten schrijven werkt niet.

Ik kijk er naar uit dat Jij Zelf Mij hoort.