God zei:

Liefde is een prachtig iets dat jou in de wereld overkomt, maar nu ben je niet zo afhankelijk van persoonlijke liefde in de wereld. Je hebt voorbijgegane liefdes in jouw leven, maar ze zijn voorbij. Heel lang klampte jij je aan ze vast. Nu ben je minder afhankelijk van de gedachten aan voorbije liefdes. De geliefden zijn weg en de liefde in jouw hart die jou eens zo dierbaar was, die is ook weg. Je verlangt naar de tijd dat deze liefdes die nu weg zijn, nog alles voor jou betekenden en dat ze aanwezig zouden zijn al was het alleen maar in jouw hart. Je leed eronder dat jouw verlangen eeuwig doorging en toch verlang je nog steeds naar het gevoel van liefde dat zo lang deel van jou was.

Ik heb jou ’s nachts horen huilen. Je verlangde naar dat sterke gevoel van liefde dat eens was. Zelfs als jij en jouw grote liefdes lang gescheiden waren door tijd en plaats, zelfs als je niet in contact kon blijven, hield jouw hart contact, en je huilt vanwege gedachten aan die paar meest geliefden, zelfs het geluid van hun namen in jouw hart roept niet langer gevoelens in jouw hart op zoals ze dat deden. Eens betekenden de namen van voorbije liefdes alles voor jou en je zou huilen om hun namen in jouw hart te horen kloppen. Nu huil je omdat je hun namen niet langer in jouw hart hoort kloppen. In elk geval, huil je voor niets.

Nu kan het je niet meer schelen of erg veel schelen. En je huilt weer, nu om verloren liefdes die echt verloren zijn.

Je genoot van gehechtheid. Je bezit jouw eigen genegenheid, had je het gevoel. De namen van jouw lang verloren liefdes gaven groot genoegen aan jouw hart en dat maakte liefde echt. Je komt nu terecht bij de onwerkelijkheid van het leven in de wereld.

En je huilt nog steeds, nu omdat je over de pijn heen bent van wat eens per slot van rekening onbeantwoorde liefde was. Nu beantwoord jij jouw liefde niet. Wat de liefde vanuit jouw hart ook was of niet was, nu heeft deze ooit zo grote liefde haar greep op jou laten gaan, of jij hebt jouw greep erop losgelaten.

Je huilt omdat je huilt. Zo was het altijd. Als je erg gaf om de voorbije liefde in je leven, dan gaf je er erg om. Als er wolken aan de hemel zijn, dan zijn er wolken aan de hemel. Je wacht gewoon tot de wolken weggaan. Je moet geen spijt of weerzin hebben.

Als de zon niet schijnt, dan denk je niet dat de zon ontrouw is omdat ze niet helder schijnt. Zie het gevoel van liefhebben dat je had als de zon. De zon is onpersoonlijk. De zon kiest er niet voor om op de één wel te schijnen en niet te schijnen op anderen. De zon kiest niet iemand uit als meer speciaal om op te schijnen. De zon schijnt. En de zon komt terug. Jij zult net zo liefhebben.

Je zult niet langer zeggen dat je met heel jouw hart liefhebt. Je zult niet langer voelen dat je de grootste liefde moet geven, of de meeste liefde, of dat er iets van jou persoonlijk en jouw persoonlijk gegeven of ontvangen liefde afhangt. Je weet voor eens en altijd dat God Hier Is, en jouw hart zal weer vol vreugde zijn, en jouw gegeven liefde, jouw eeuwige liefde, Mijn eeuwige liefde, zal een feit zijn. Het zal niet deel van de illusie uitmaken. Er zal geen illusie zijn en daarom geen noodzakelijke reden voor desillusie.

Je zult geen gedachte hebben aan ontbinding van liefde omdat je zult weten wat liefde is. Je dacht graag dat je wist wat liefde was. Nu zul je niet langer afhankelijk zijn van bewijs van liefde. Welk bewijs van de zon heb je nodig? Je hebt de zon gezien. Je hebt haar licht en haar warmte gevoeld. Er hoeft niet over de zon gepraat te worden. Je hebt niet jouw eigen welsprekendheid over de zon nodig, want de zon IS, en net zo is liefde, niet afgebeeld, niet een peptalk gegeven, niet aangemoedigd, niet ontmoedigd, maar gewoon schijnend als de zon.