God zei:

Wat is het verschil tussen liefde en Waarheid? Dit is een zeer verstandige vraag die Ik stel. Ik ga zelfs zo ver om te zeggen dat liefde de enige Waarheid is. De hele rest die het leven in de wereld inneemt, is een kwestie van fictie, geen feit, zelfs als het een feit lijkt zijn. Het hele tumult op Aarde is spel. Het is Ingebeeld. Het is Laten Wij Doen Alsof.

En hoe goed kunnen Mijn kinderen doen alsof. Zij kunnen doen alsof liefde weg is en denken dat het leven zinloos is. Zinloos en illusie is bepaald niet helemaal hetzelfde. Een reden waarom het leven zinloos voor jou lijkt is dat het steeds door gaat. Zelfs in nood, heb je een idee van de continuïteit van het leven.

Omdat er is geen einde aan het leven is betekent dat niet dat het zinloos is. Het leven is doelgericht. Zelfs als het leven niet doelgericht lijkt, is het beoogd. Het leven is als een voorstel. Het is voorgesteld in de Uitgestrektheid van de Eeuwigheid. Het voorgestelde wordt op Aarde weergegeven. Er is geen einde aan het verhaal. Het wordt in de volksmond gelooft dat het verhaal eindigt met de dood, en nochtans is dat het verst van de Waarheid.

Inderdaad, er zijn momenten waarop het leven heel onwerkelijk voor jou voelt. Hoe dicht ben jij dan bij het Ware Besef.

En dus is het leven een veronderstelling. Jij veronderstelt het. Je veronderstelt dat het leven op deze manier of op die manier is. Je hebt je veronderstellingen.

Ondertussen is het leven meestal echt genoeg voor jou, zelfs als je erkent dat je het nauwelijks kunt laten bezinken, dit fantastische verhaal dat jij beleeft. Wie kan doorgronden dat hij ieder moment verandert en dat de baby een oude man wordt en het leven in de wereld doorgaat wat er ook gebeurt, ongeacht feest of honger, maar er is geen hongersnood als het gaat om het leven, omdat het leven altijd zijn druk op de ketel houdt en rijdt op de rails door de stad. Hoera voor het leven. Het is een vruchtbaar gebied overal, zelfs in een woestijn. Het leven overwint zichzelf. Het is grootser dan je denkt, zelfs als het helemaal niets is, behalve een beeldscherm, soms als stillevens en soms als vuurwerk. Het leven op Aarde kan van alles zijn wat het wil, zelfs als het leven op Aarde een verzonnen iets is.

Het leven is soms als pap van een arme man bij wie jij gaat zitten. Soms is het een puzzel waar je aan werkt. Soms is het een banket. Het is altijd een spel, geliefden. Eindeloos is de Eeuwigheid, maar er is een ander soort van eindeloosheid waar je door heen gaat op Aarde. Jij noemt onbestemd eindeloos terwijl jij het bent die eindeloos is. Vadertje Tijd bestaat niet echt. Hij is een oplichter, soms verrukkelijk en soms pijnlijk.

Niettemin is er een terugkeer naar de Solvabiliteit van het Ware Leven dat Liefde is. Jouw aandacht gaat terug naar waar er geen klokken zijn en batterijen niet nodig zijn. Er zijn geen winkels waar liefde vandaan komt, tenzij je overweegt dat de liefde komt uit een winkel genaamd het hart. Er is Eeuwigheid, echter geen opslagruimte. En toch is er Oneindigheid, een Oneindigheid van Oneindigheid. Uitgestrektheid is niet het rechte en het smalle. Het is enorm uitgestrekt!

Uitgestrektheid is zo weids als liefde, is zo verstrekkend als liefde, zo dichtbij als liefde. Wat zou dichterbij kunnen zijn dan liefde? Het lijkt misschien dat de liefde kiekeboe speelt, maar liefde is altijd aanwezig, alomtegenwoordig, zo alomtegenwoordig als dit zogenaamde moment waarop Wij nu communiceren. Dit is een nooit eindigend moment, dit Moment van Ons.

Waar gaat de tijd heen? Zij gaat nergens heen. Zij is niets. Het is als een verkoop campagne, en zij doet het erg goed. Tijd is een vermoeden dat een groot gevolg krijgt. Iedereen op Aarde heeft zijn neus op de slijpsteen van de tijd, en het Avontuur genaamd Leven vervolgt zijn weg en bereikt de tijdloosheid van de Hemel, waar iedereen toch altijd geweest is, dwars door dit alles heen. Haal opgelucht adem en ga verder, en jij hoort Mij zeggen: "Welkom."