God zei:

Je kunt je voorstellen dat je opstaat of je kunt je voorstellen een steile helling af te gaan. Hoe je je jouw binnenkomst ook voorstelt, je glijdt nu de Hemel in, precies nu deze minuut terwijl Wij spreken.

Ga zitten en luister hiernaar:

De Hemel binnengaan en jouw ervaring van Eenheid met Mij zijn natuurlijk. Daarom is het niet bedacht. Het is geen vaardigheid, tenzij je ademen een vaardigheid noemt. Het is geen vaardigheid tenzij je geboren worden op Aarde als een vaardigheid beschouwt. Het is zelfs niet iets wat je leert, dit wat je noemt zo heel dicht bij Mij komen, en daarom dicht bij allen komen. Als Ik de Vader/Moeder God ben, dan is iedereen je broeder of zuster. Dit is onveranderlijk. Of je dit nu weet, dit volgt, of dit aanhangt, het is niettemin zo. Er is Eén Hart en het is het Mijne en het is ook het jouwe.

Dit is geen geplande actie. Hoe vindt dan de veel geprezen verlichting plaats?

Hoe groeide je van baby naar peuter naar schoolgaand kind en dan teenager enzovoort? Welke truc haalde je uit? Het feit is, het is zo natuurlijk om te groeien en jezelf te ontplooien, er is niets wat je doen MOET. Deze verlangde verlichting gaat zijn weg naar jou vinden ongeacht wat dan ook. Verlichting gaat jou vinden. Je kunt het niet tegenhouden.

Je kunt verbaasd zijn. Je kunt denken dat ze nooit bij jou zal komen omdat je bang bent dat je zo’n sufferd bent en goed, verlichting heeft nog niet plaatsgevonden. Verlichting kan door het dak vallen. Ze kan beetje bij beetje komen. Ze is misschien al gekomen en je bent je er niet van bewust. Je kunt een geleerde zijn of analfabeet, en verlichting zal komen. Je kunt stom zijn of heel snel praten, en ze zal komen. Je kunt zijn wat jij ziet als de laatste in de wereld en je zou de eerste kunnen zijn. Je zou jouw hele leven aan de rand kunnen doorbrengen, gewoon klaar om erin te springen, en toch wordt er meer geduld van jou verëist.

Het is geen dringende noodzaak dat je verlicht wordt. Je kunt aan verlichting denken op de manier waarop je aan Kerstmis denkt en toch, wat Kerstmis ook in jouw gedachten verondersteld wordt te zijn, je moet erop wachten en het kan jou nog steeds behoeftig laten.

Soms sluipt verlichting binnen en kunnen We zeggen dat jij de laatste bent om het te weten. Je zou jezelf kunnen zien als de laatste in de rij en de eerste om verlicht te worden.

Wacht op verlichting. Ze is de jouwe. Ze zal komen.

Natuurlijk moet je al met verlichting bekend zijn of je zou er niet zo erg naar hunkeren! Je hebt er van geproefd. Hoe dan ook, je weet misschien niet wanneer er een uitbarsting van naar jou toekomt. Je bent dan misschien een reep aan het eten of je bent ergens een nomade en herkent niet wie of waar je bent.

Verlichting is niet iets wat je bereikt. Het is niet als een 10 op je rapport. Je hoeft er niet hard voor te werken. Het is niet zo dat je er op uit moet gaan en goed moet zijn en haar daarom verdient. Verlichting is aangeboren. Je verdiende haar al voor je werd geboren.

Je kunt verlichting versnellen door vriendelijk te zijn en attent voor anderen en geen kwaad te doen. Het is zo dat je nooit kunt weten of je haar komst versneld hebt of niet. Wat verlichting betreft wint noch de schildpad noch de haas. Iedereen wint. Iedereen breekt door het koord van onwetendheid en zijn teen raakt de eindstreep. Dat zul je.

Hier is de dooddoener. Er is geen einde. Weet je nog van Oneindigheid? Er is geen einde aan. Er was ook geen begin. Zijn is Zijn. Als je een paraplu nodig hebt, dan wordt die Oneindigheid genoemd. Naarmate je dichter bij de Zon komt, weerspiegel je de Zon meer. Naarmate je dichter bij Mij komt, weerspiegel je Mij meer.

Je zou Verlichting opslokken, maar verlichting kruipt de hele tijd naar je toe. Als je nipt van verlichting, wil je altijd meer. In Oneindigheid is er geen minder, maar Oneindigheid is meer en meer. In Oneindigheid kun je jezelf niet precies lokaliseren begrijp je. Er zijn geen meet-plaatsen.

Onder alle lagen ben jij belichaamd, je bent nu verlicht en op een dag zul je gaan zien dat dit zo is.