God zei:
Onschuld betekent niets verwachten, van het onverwachte genieten, genoegen vinden in verrassing.
Onschuld heeft geen onderwerp in gedachten. Onschuld kent geen teleurstelling, omdat onschuld geen agenda heeft. Onschuld lacht en klapt in de handen.
Het is niet zo, dat onschuld elk ogenblik vreugde verwacht. Onschuld is spontaan en kan niet plannen. Onschuld is ingenomen met de vreugde van het leven als die verschijnt wanneer die verschijnt. Onschuld geniet. Genot naar ontwerp, naast genot naar onschuld, doet walgen.
Hoe vaak je ook kiekeboe met een baby speelt, de baby geniet. De baby denkt niet, " Ik ga genieten." De baby geniet gewoon. Iedere keer is het spel nieuw, en iedere keer brengt het spel genoegen voort. Het spel fabriceert geen genoegen. Genoegen ontstaat.
Als jij niet naar het verleden zou luisteren of naar de toekomst zou luisteren, zou vreugde gemeengoed zijn, en toch zou het nog steeds genoegen zijn.
Misschien is er vergeten, dat het leven op Aarde bedoeld is om met genoegen gevuld te worden.
Als er geen oordelen bestond, zou het leven genoegen na genoegen zijn. Zonder oordelen, zou het leven aankomen en het leven zou worden begroet zoals het zich ontvouwt.
Stel je open voor het leven, geliefden. Neem het leven bij de hand en leidt het binnen zoals je een rijke gast zou doen. Schep genoegen in de gast van het leven, zelfs als hij arm is, zelfs als het leven zoals jij het ziet, is als een dief of een bedelaar, schijnbaar erop uit iets van je weg te nemen.
Het leven is juist een zegen, en het is beter het leven te verwelkomen dan het af te keuren.
Zelfs tranen kunnen onschuldig zijn. Zij komen uit eigen beweging op dezelfde manier als lachen komt. Je schouders schudden van de tranen net zoveel als met lachen. Snikken van het lachen en tranen van vreugde bestaan ook en strekken zich tot jou uit.
Je legt gebeurtenissen uit als pijn. Het kan goed zijn, dat je geluk onderschat en pijn overdrijft. Pijn is een jammerlijk iets. Helaas is er pijn in de geest van de mens. Dat wat niet bestaat, bestaat in de geest van de mens.
Jij ervaart het leven zoals het in vele vermommingen verschijnt, maar leven is alleen leven. Hoe het zich ook aankondigt, het leven presenteert zichzelf aan jou. Er kan niet aan het leven worden ontkomen.
Het leven op Aarde is omschreven als een bos zo dicht, dat de zon en de maan aan het zicht onttrokken worden. Maar toch leiden bossen naar de open plaats, en bossen leiden naar de Oceaan. Voordat je door het bos gaat, doemt het groot op. Als je eenmaal door het bos heen bent en de open plaats en de daarna volgende Oceaan hebt bereikt, heeft het bos zijn duisternis verloren. Wat groot en donker leek, is er niet meer. En dus loop je door het leven en stapt met frisse pas, want er is nieuw zonlicht recht vooruit.
Spring in het leven en wees gezegend.
Het leven op Aarde is een gezegend intermezzo. Ga niet aan het leven voorbij. Worstel niet met het leven, maar worstel met alle vreugde die er is. Er is altijd de keerzijde van iedere medaille. Laat oordelen buiten het beeld, want oordelen is een donker potlood dat over alle andere kleuren heen kleurt. Kies lichte kleuren. Neem dat wat jouw aandeel in het leven is, uitgenodigd of niet, en kom er net zo onschuldig uit als je erin gegaan bent.
Het is nu aan jou om het leven te verwelkomen en niet te proberen het te voorkomen. Je bent hier voor vreugde en niet voor pijn. Pijn is een mindere keuze. Accepteer wat het leven brengt en noem het leven geen pijn of iets anders, behalve het geschenk dat het is.