HEMEL #1865 Hulde aan de Liefde, 13 december 2005
God zei:
Liefde is een onzichtbaar iets. Jij kunt het eigenlijk niet knuffelen. Jij kunt het niet voor jezelf houden. Liefde is een eindeloze stroom. Liefde heeft geen teruggang of vooruitgang, ofschoon jij het in een tijd speelt.
Liefde bestaat overal, toch is liefde in jouw hart, en dat is het. Daar ben je, liefde uit zichzelf, liefde bestaat vanuit houw hart als er meer in gepompt wordt. Jij kunt de liefde niet bijhouden. Het komt sneller en sneller. Het neemt over.
Jij herinnert een geliefd object, een kat of hond die dierbaar waren voor jou, een moeder of vader, een zus of broer, een man of vrouw, maar jouw liefde is veel groter dan jouw liefde voor de geliefde. Liefde is jouw geliefde. Liefde verspreidt zichzelf ver en uitgestrekt, liefde is groter dan de hoogste berg en uitgestrekter dan de grootste zee.
Liefde is een ontwijkende danser die niet vastgepint wil worden. Maar liefde zelf is niet ontwijkend omdat het overal valt, overal uitstromend, uitstromend van jou, uitgelaten golven van liefde uit jou, liefde uitstromend als manna uit de Hemel. Het is manna uit de Hemel, en manna van jou.
Liefde omringt zichzelf. Jij kunt niet liefde knuffelen. Het wil zich niet vasthouden. Het moet vloeien. Het kan niet gestopt worden. Liefde stopt niet overall. Het falt overall. Het omringt zichzelf, zijn eindeloze vloeiende zelf. Liefde valt in plooien. Linten van liefde die blijven opwinden en ontwinden en oprollen en afrollen, liefde als golvende gouden krullen die langer groeien en nooit stoppen, liefde als tranen van blijdschap die de Aarde bevochtigen. Liefde als kannen als zoete melk, liefde als een zonnestraal die iedereen overal aanraakt, liefde als vingers van baby’s die zich uitstrekken en verkennen, liefde als originele liefde, liefde zoals het is, liefde overal, liefde heen en weer rollend, liefde zwemmend, drijvend, liefde deze kant boven, liefde als lachende geluiden, liefde als bellen blazen, liefde zonder begin en liefde zonder einde, liefde zichzelf achterna zittend en zichzelf vangend als adem. Liefde is vol met adem, durend, op dit moment bestaand. Het kan jou niet ontsnappen.
Toch is liefde geen lied of dans. Liefde is de enige realiteit op de Aarde of ergens. Liefde is het gejuich van het leven. Liefde is onzichtbaar, toch is het gemanifesteerd. Er is niets dan liefde die zijn vingers door zijn eigen haar kronkelt.
De enige energie in de wereld is liefde. Liefde gaat als een dolle tekeer. Het kan niet in bedwang gehouden worden. Het moet er doorheen barsten. Het moet door jou heen barsten. Jouw hart is enorm met liefde, en liefde en Waarheid stromen uit. Liefde is er al uit. Jij kunt er niet voorbij gaan. Het staat niet in jouw weg. Het maakt jouw weg open. Jouw weg is liefde. Het is het enige pad dat er is.
Al het andere is ingebeeld. Elk opstakel om lief te hebben is ingebeeld. Jij dwaalt van de liefde weg, maar jij kunt er echter nooit van onttrekken. De grond onder jou is liefde. Jouw voeten zijn liefde. De lucht is liefde. De wolken regenen liefde. Liefde heeft jou geclaimd. Het heeft jou voortgebracht, en het heeft jou nooit laten gaan. Jij kunt het niet afwassen. Jij kunt het niet uitgummen. Jij kunt het niet afslijten. Jij kunt het niet ontkennen.
Jij kunt nooit zonder liefde zitten omdat liefde het enige is dat het universum in voorraad heeft. Een label is uitgeprint, en het zegt Liefde. Net als soep, is het verpakt op verschillende manieren. Open het blik, open een pakje, voeg water toe, roer, en wat voor naam het ook heeft, het is nog steeds soep. Alle variëteiten zijn nog steeds soep. En liefde is liefde het maakt niet uit wat jij er van denkt. Jij kunt er niet iets anders van maken. Liefde is liefde, en het is machtiger dan jij denkt. Op de manier waarop jij er naar kijkt, denk je vast dat het helemaal niet machtig is. Voor de helft van de tijd herken jij het niet eens.
En toch ben jij Mijn hulde aan de liefde. Liefde maakte zichzelf een uitdrukking van liefde. Jij bent de uitdrukking van Mijn liefde, dus, Mijn geliefden, druk het uit.