God zei:
Je hebt vragen. Sommige van jouw vragen, vraag je niet. Of je vraagt ze met een omweg. Jouw vragen zijn vaak twijfels in schaapskleren. Je vraagt jouw vragen vaak om vermoedens weg te nemen die binnenin je op de loer liggen. Wat zijn twijfels in werkelijkheid behalve vermoedens?
Je kunt verzoeken in jouw hart:
“Waar gaat alles dat naar mij toe komt en ons allemaal in het Aardse Leven heen? Wanneer energie nooit verloren is, waar is mijn energie heengegaan? Waar is het? Als het menselijke leven niet verloren kan gaan, betekent dat dat energie, inclusief de mijne, niet verspild is? Voor mij lijkt het dat op de Aarde, ik een heleboel verspil aan energie totdat ik lijk op te raken en niet meer heb voor die dag.
“God, ik weet goed dat schoonheid bestaat. Ik heb de schoonheid nooit vergeten, zelfs als ik het niet altijd in mijn bijzijn heb gezien. Ik geloof in schoonheid, toch lijk ik ook te geloven in gebrek en in lijden. Dat mijn ongebruikte rest energie van lijden mag verdwijnen en dat alleen schoonheid blijft.
“Ik geloof dat wanneer mijn lichaam sterft, ik zal stijgen naar een Staat van Schoonheid waar geen lijden is. Ik zou willen dat alle lijden wordt verwijderd. Ik kom iedere keer terug om aan de waarde van enig lijden te twijfelen. Is het werkelijk nodig in het Leven? Wij zijn Uw geliefde kinderen. Wij zijn onwetend. Wij zijn dwaas. We weten niet wat we aan het doen zijn. Konden we niet verlicht worden op de Aarde vanaf ons eerste moment hier? Moeten we echt doorbrengen in onze tijd zoals we doen? Ik begrijp dat het Leven een zegen is, toch ik wil nog niet eens een overblijfsel van het lijden, geen één keer meer. Heb ik niet genoeg (ziele)leed, smart gehad?
“Okay God, ik realiseer me dat ik degene ben die lijden naar mij roept. Ik zou uw zwaard willen oppakken, God en lijden voor mijn rekening nemen. Ik begrijp dat Uw zwaard Liefde is. Vergeef mij, ik kan het gewoon niet helemaal Uw Liefde accepteren als een verdediging dat U het toelaat ons door te laten gaan met lijden.
“Ik realiseer mij, dat ik meer vertrouwen kan gebruiken, maar ik weet niet hoe om te gaan met het zijn zonder te kunnen zien. U geeft mij een tikje tegen mijn hoofd en U zegt dat op een goede dag ik het zal begrijpen. Op dit moment begrijp ik het niet. Gun mij wat inzichten te hebben.
“Laat mij zeggen dat ik het goed begrijp dat ik niet genoeg begrijp om mijn positie te begrijpen waar Ik mijzelf in bevind. God, het is alsof ik in slavernij ben om te lijden en er angst voor te hebben. U heeft gezegd: ‘Laat Mijn mensen gaan.’
“Wilt U zo vriendelijk zijn, voor eens en altijd, om mij te laten gaan en Uw andere aanwezige mensen op de Aarde? Mag vrede voor mij gebeuren en voor iedereen terwijl wij hier op de Aarde zijn? Moeten we sterven om vrij te zijn? Moet Verlichting echt zo lang duren, God?”
Geliefde, je probeert de ene gangbaarheid te verhandelen met de andere. Je probeert een taal te spreken die je nog niet hebt gehoord.
Je bent hier niet om te lijden. Je bent hier om lief te hebben en van het Leven te houden. Leer het lijden af. Mijn kinderen hebben het lijden gemaakt tot de Kunst van het Lijden. Ik vraag je om het lijden te laten gaan, nochtans houd je het vast.
Denk niet dat Ik probeer de verantwoordelijkheid voor het lijden op je vast te prikken. Ik weet dat je hier geen snel wisselende artiest kan zijn. Wie wil er horen dat wat jij lijden noemt, jou leidt om het lijden te laten gaan. Je bent reeds zo goed in het lijden. Wees beter in het laten gaan.
Geef je gehechtheid aan lijden weg. Je wilt het niet, toch hecht je er aan.
Ik begrijp dat je niet automatisch onmiddellijk het lijden kan laten vallen zoals het is met een hete aardappel.
Ik vraag je om al het lijden van en op de Aarde uit te bannen.
Neem de beslissing voor vrede, niet als een leger, maar meer als een minister van vrede.
Ik vraag je om vrede in het land te brengen. Ik vraag je om iedereen te bevrijden. Ik vraag je argumenten achterwege te laten, wrok en bezwaren. Je bent hier om jouw weg te vinden.
Neem een andere kijk op het leven. Respecteer het. Ontzag voor het leven is niet hetzelfde als angst.
Ik begrijp dat het leven, dat niet alles een pretje is.
Denk niet dat Ik jou geve al dit lijden. Geef het lijden op. Het is geen applaus voor jou.
Vul gemis en gebrek in de wereld zo goed als jij kunt. Vind en geef vreugde. Moedig de vreugde aan. Verwelkom de Zon die iedere dag schijnt.
Wat je werkelijk nodig hebt, wat je zal baten, is de Liefde. Speel een hoofdrol in en met de Liefde. Lijdt niet. Kijk vooruit. Beweeg dichter naar Mij toe.
Keep your eye on the sparrow, beloveds.
Dit betekent: het snelle antwoord is >
“Er valt geen mus zomaar dood op de grond” herinnering dat God waakt over mensen zelfs in tijden van vervolging en moeilijkheden. Het is gebaseerd op een gelijkenis in Mattëus 10.29.
Vertaald door: Anja