HEAVEN #2262 To Anatellon Astro

HEAVEN #2262 Το Ανατέλλον Άστρο 3 Φεβρουαρίου, 2007

Ο Θεός είπε:

Γυρίστε προς την κατεύθυνση της εγγύτητάς σας μ’Εμένα. Η πνευματικότητά σας θα ανυψωθεί και θα σας αιχμαλωτίσει.
Προσέξτε Με πιο πολύ. Ίσως τρέχετε μακριά Μου. Στην θεωρία, μπορείτε να Με αποφύγετε αλλά στην πραγματικότητα δεν μπορείτε, γιατί Εγώ σας ακολουθώ.

Θα παντρευτούμε, αγαπημένοι. Είμαστε αρραβωνιασμένοι από την αρχή του χρόνου. Αρραβωνιαστήκατε μαζί Μου. Γνωρίζετε ότι Εγώ Είμαι ο Ένας και Μοναδικός. Μπορείτε να αποφύγετε αυτή τη σκέψη, αλλά δεν μπορείτε να της ξεφύγετε. Σε τελευταία ανάλυση, είστε εσείς κι Εγώ, κι αυτή είναι η μεγαλοσύνη της ύπαρξης. Σ’αυτό μπορείτε να βασιστείτε.

Όλα αυτά στα οποία έχετε βασιστεί μπορεί να φεύγουν, αλλά όχι Εγώ. Όλα όσα φυλάξατε σαν θησαυρό μπορεί να σας φύγουν, αλλά όχι Εγώ. Εγώ Είμαι ο απόλυτος θησαυρός σας. Εγώ Είμαι το χρυσό κύπελλο στο τέλος του ουράνιου τόξου. Φυσικά, βρίσκομαι και στην αρχή του, επίσης. Εγώ Είμαι το ουράνιο τόξο. Εγώ Είμαι η γέφυρα προς τον Εαυτό Μου. Ένα ουράνιο τόξο είναι αρκετά κυκλικό, και καθώς το διασχίζετε, βρίσκετε τον εαυτό σας επίσης, γιατί στέκεστε μαζί Μου στο τέλος του ουράνιου τόξου. Ποτέ δε μετακινηθήκατε ούτε ένα εκατοστό. Στέκεστε ακτινοβολούντες και με τόση ομορφιά που δεν είχατε φανταστεί, αν και γνωρίζατε πάντα.

Ακόμη κι έτσι, πιστεύετε ότι δε γνωρίζετε ακόμα πόσο όμορφη ψυχή είστε. Έχετε αποφύγει τη γνώση, γιατί εξερευνούσατε τους θησαυρούς του κόσμου και τους απολαμβάνατε. Τα πράγματα είναι όπως θα έπρεπε να είναι, όμως τώρα η προσοχή σας στρέφεται προς μία άλλη κατεύθυνση. Τώρα αναζητάτε άλλους θησαυρούς, και θα τους βρείτε να υπάρχουν μέσα σας. Εκεί ήτανε πάντα. Ήτανε μέσα σας για ασφάλεια, φρέσκοι σα μαργαρίτα, λαχταρώντας να την κόψετε, λαχταρώντας να τονώσει την καρδιά σας, λαχταρώντας να ξυπνήσει μέσα σας.

Σας απευθύνω κάλεσμα τώρα. Με ακούτε να ψιθυρίζω το όνομά σας;

Αγαπημένε, έλα σ’Εμένα τώρα. Γνώριζε ότι περιπλανιέμαι μαζί σου πάνω στη Γη, και ότι κάθεσαι στον Παράδεισο δίπλα Μου. Εδώ είναι ο θρόνος σου. Ο κόσμος είναι το κάθισμά σου, αλλά στον Παράδεισο κατοικείς. Ό,τι κι αν φαίνεται να συμβαίνει στη Γη, εσύ είσαι στην Εστία μαζί Μου, ασφαλής στο πλευρό Μου, και καθισμένος στον θρόνο της καρδιάς Μου. Είναι πιο άνετα εδώ, ποτέ δεν κουράζεσαι, ποτέ δεν έχεις ανάγκη να σηκωθείς, ποτέ δεν έχεις ανάγκη τίποτα, ποτέ δεν έχεις ανάγκη να απλώσεις το χέρι σου για περισσότερα, γιατί εδώ υπάρχουν όλα, μπορείς να τα πιάσεις με το χέρι σου. Πάντα μπορούσες.

Τώρα λοιπόν, αγαπημένοι, γνωρίζετε πού κάθεστε. Γνωρίζετε πού είστε. Γνωρίζετε με Ποιον είστε. Και γνωρίζετε Ποιοι είστε. Γνωρίζετε την Απεραντοσύνη που Εμείς δημιουργήσαμε και στην οποία βυθιστήκαμε. Βυθισμένοι μες στην Απεραντοσύνη, εσείς είστε η Απεραντοσύνη. Εσείς είστε το ανατέλλον άστρο του Σύμπαντος, και είστε υποχρεωμένοι στην αγάπη και σε τίποτα λιγότερο. Είστε υποχρεωμένοι στην ομορφιά της αγάπης. Αγάπη προς κάθε κατεύθυνση. Αγάπη ιερή. Αγάπη ιερή γιατί δεν έχει όρια. Αγάπη θεϊκή γιατί είναι ο ίδιος ο Παράδεισος που μιλά. Αγάπη που επιζεί, που αστράφτει από παντού και προς όλες τις κατευθύνσεις σε όλους τους γνωστούς και άγνωστους κόσμους. Η αγάπη έφτασε να γνωρίσει τον εαυτό της και την έκτασή της που φτάνει παντού, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει μέρος για να φτάσει, γιατί έχει φτάσει παντού. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος να μπερδέψετε την αγάπη με κάτι άλλο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Αυτή είναι αγάπη σε πλήρη άνθιση, τα πέταλά της παντού, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει πουθενά και τίποτα παρά η πλήρης άνθιση της αγάπης που πέφτει επάνω σας πυκνή σαν το χιόνι.