Het kan zijn dat jij, die geboren bent om lief te hebben, niet begrijpt wat liefde is. Jij die liefde bent hoeft er niets aan toe te voegen.
Ja, natuurlijk, er zijn vele vormen van liefde, maar toch is liefde niet helemaal het persoonlijke aspect, zoals jij haar abusievelijk zou kunnen zien.
Ja, liefde is compassie, maar hier is de zaak: Liefde is niet medelijden hebben met iemand. Het is niet in jouw belang om medelijden te hebben met jezelf. Waarom zou jij je willen inbeelden dat het in het belang van iemand anders is dat jij medelijden hebt met hem?
Als je van iemand wilt houden, blijf weg van medelijden. Medelijden is neerbuigend. Als je medelijden voelt, dan maak het niet bekend. Niemand heeft jouw medelijden nodig. Ach, ”Arme jij," en ach, "Arme ik,” vormen geen goede geneeskunde.
Je bekommeren is de ene zaak. Verstrikt raken in een versie van jezelf is een andere.
Als er voedsel in de koelkast staat, en je hebt honger, ga je niet zitten klagen over jouw honger. Je staat op en maakt een boterham. Als iemand anders honger heeft, blijf je niet gewoon zitten en klopt op zijn hand en zegt ssst, stil maar. Je staat op en maakt hem een boterham.
Wanneer iemand huilt, zegt mededogen niet dat je met hem mee moet huilen. Er voor hem zijn is een andere zaak. Stil zijn is goed. Zie jezelf niet als de zegen waar de wereld op heeft gewacht. Noch suggereer Ik dat jij andermans pijn licht moet opvatten, alsof hij er geen recht op heeft. Jij bent het die er geen recht op heeft. Pak niet andermans verdriet vast. Wees er niet door opgehemeld. Zie jezelf niet als het antwoord.
Wees aanwezig. Echter, omdat iemand in nood is, is het niet aan jou om te denken dat ze je nodig hebben. Zorg ervoor dat jij het niet bent die iets nodig heeft van degene die op dat moment door iets heen gaat. Wees niet gehecht aan jezelf als een gever.
Liefde is niet zo'n persoonlijke zaak als je denkt. Liefde is niet een demonstratie van jouw goedheid. Je stapelt je liefde niet op alsof je hoog en machtig bent.
Boeddha genas met zijn lach. Hij zei niet: "Arme jij." Noch deed Christus dat. Tegen de lammen, zei Christus niet: "O, dat is gewoon verschrikkelijk. Jij kunt niet lopen." Tegen iemand die lepra had, zei hij niet: "Is dat niet verschrikkelijk." Christus nam ziekte en lijden mee naar een Hoger Hof.
Het kan zijn dat door te huilen over andermans pijn jij je beter voelt. Het brengt geen genezing. Het kan genezing belemmeren. Helpen is niet zo’n persoonlijke zaak. Genezing is niet medelijden hebben met een ander. Medelijden hebben met jezelf of een ander is geen hoge trilling. Medelijden hebben graaft het medelijden dieper in.
Als je medelijden met jezelf of iemand anders hebt, ben jij aan het overbrengen: “Jij arm hulpeloos ding. Oh, mijn hemel, ja, jij bent een slachtoffer.”
Blijf weg van slachtofferbewustzijn. Bevorder het zeker niet.
Als je goed wil doen voor anderen, is het beter om jezelf niet weer te geven als een geschenk aan de mensheid. Je bent een geschenk, maar je moet het echter geven zonder jezelf te verspreiden als een zalf. Jij bent niet een embleem van barmhartigheid. Je bent geen redder. Je bent geen noodzaak. Je moet niet de rol van weldoener spelen. Het is niet aan jou om iedereen te overladen met genegenheid alsof jij jezelf presenteert als de zoetstof van de wereld. Zegen iedereen, en treedt nochtans niet op de voorgrond. Honing kan te zoet zijn. Jij mag jezelf niet zien als Gulle Geefster. Geef maar wees geen redder. Geef en wees blij om te geven, maar vlieg niet in de rondte jezelf ziend als een gever. Jij bent niet de vervuller van de behoeften van anderen. Wees niet zoals Kleine Jack Horner, die in de hoek zat, een pruim tevoorschijn haalde en zei: "Wat ben ik een goede jongen!"
Vanuit jezelf kun jij niet de oplosser zijn van de waargenomen behoeften van iedereen anders. Zet jezelf niet in een spotlicht.