Er is niets om persoonlijk op te vatten. Niets. Zelfs als er rechtstreeks een tirade tegen jou gehouden wordt, is het niet aan jou om het persoonlijk te nemen.
Ik heb eerder gezegd dat iedereen in zijn eigen wereld leeft. De wereld gezien vanuit een ander raam is anders dan wat er uit jouw raam gezien wordt. Hoewel er Eenheid is, zien geen twee mensen de wereld hetzelfde. Iedereen kijkt door zijn of haar eigen ogen.
Wie jou ook moet hebben, is werkelijk tegen zichzelf aan het praten en op een manier die niets met jou te maken heeft. Zelfs als je echt iets zei of iets deed waardoor iemand vreselijk overstuur is, word jij bezwendeld. Je bent een handig doelwit. Je staat voor hem bij het doel en hij oefent. Soms zouden We de wereld het doelwit kunnen noemen. Sommige dagen word je veel geraakt.
Het is erg praktisch dingen niet persoonlijk te nemen. Zelfs als je een kind bent dat geslagen wordt, neem het niet persoonlijk. Zelfs als het slaan beslist oneerlijk is, moet het niet persoonlijk genomen worden, wat een andere manier is om te zeggen het niet als vreselijk belangrijk op te vatten.
Je bent op een reis. We kunnen zeggen dat je in het leven naar de Hemel aan het klimmen bent. Je gaat omhoog naar de Hemel.
Als je alles als persoonlijk opvat, houd je jezelf vast waar je geweest bent. Ik zeg je hoe je hoger kunt gaan, één goede manier om hoger te komen, niet de enige. De strijd, wat die ook zijn moge, als je erin gaat en “terugvecht” of wat dan ook, dan blijf je in die staat. Het is letterlijk noodzakelijk boven het niveau van strijd uit te stijgen. Beklim de ladder en van bovenaf, wat zie je? Zie je affront die je zou kunnen weerleggen, of zie je in laatste instantie iets wat je anders kunt zien?
Een ding dat je moet leren is zelfs een persoonlijke aanval niet als belediging op te vatten. Jouw visie stijgt. Het is grote visie en wijsheid die je aan het leren bent. Je kunt het.
Zelfs als een auto jou raakt, tenzij je een gangster of zoiets bent, weet je dat de auto er niet op uit was jou te raken. Als je zo genadig tegen een auto kunt zijn, wees dan net zo genadig als een ander medemens die in werkelijkheid zich niet meer bewust kan zijn dan de auto. Hij zit in een mist. Een ding dat hij probeert te doen is rechtzetten wat hij als verkeerd ziet. Juist of verkeerd is hier een onbelangrijk punt. Het punt is nooit juist of verkeerd.
Als je een positie moet hebben, laat het dan zijn: “Wat kan ik doen om deze spanning weg te nemen?”
Je merkt dat Ik niet zei: “Wat kan ik doen om mijzelf te verdedigen?” Het is een gegeven dat er iets is wat de ander niet krijgt en het is een gegeven dat er iets is wat ook jij niet krijgt. Je moet niet in deze situatie zijn als verdediger. Een verdediger is werkelijk een aanvaller, misschien omgekeerd maar niettemin een aanvaller. En dus als jij je verdedigt en iemand anders valt aan, wat je dan hebt zijn twee aanvallers. Het is niet in jouw hoogste belang om op dezelfde manier terug te slaan.
Wat je echt wilt is een sport hoger op de ladder klimmen. Om dat te doen moet je boven de strijd uitstijgen. Er boven uitstijgen is het waard om voort te gaan. Als je stijgt, stijgt jouw zogenaamde tegenstander misschien een knoop met je. Je kijkt naar zijn welzijn zoals naar dat van jou. Je brengt vrede naar de situatie en uiteindelijk de wereld. Waar is er dan een vijand als je groter gegroeid bent dan zijn aanval?