Wat persoonlijkheid aangaat, leeft iedereen in zijn eigen wereld. Niemand kijkt precies zoals jij, noch kijk jij precies als iemand anders. Niet precies als. Tweelingen zijn verschillende mensen die vaak hetzelfde zien en voelen, maar lang niet altijd. Gelijkenis is niet identiek. Jij en iemand anders kunnen precies hetzelfde tafereel zien en je ziet het tafereel niet helemaal hetzelfde. De ander lijkt iets in het tafereel te lezen. De ander hoort zijn eigen hoofdstuk en vers, en jij ziet een heel andere versie.
Ook in de literatuur zijn er verschillende lagen van begrip. Raak niet van streek, maar er is de stelling dat wat je ook ziet of hoort of waartegen je bezwaar maakt of waar je van houdt, niets anders dan jezelf is.
Je hebt geoordeeld. Je hebt deugd en schuld ontward. Je ziet een andere pony-show en je bent de show die je ziet. Soms strooi je jezelf zand in de ogen. Soms vermom je je voor jezelf.
Hoe kun je deze mens voor je zijn die jou voortdurend irriteert. Geliefden, er is iets in je wat wrikt.
Vat moed. Iemand die jou bevalt, is ook jezelf die je ziet. Er is een aspect. Jij bent op het toneel en je bent in het publiek kijkend naar jezelf.
Het is niet zo dat dit moet worden onderzocht. Je kunt onderzoeken tot je erbij neervalt en niet meer begrijpen dan je nu begrijpt.
Inzicht komt gewoonlijk niet uit analyses, ofschoon inzicht natuurlijk overal en nergens vandaan kan komen. Toch brengt inzicht je ergens. Je hart kan een sprongetje maken, aangezwengeld door een inzicht.
Als je aan het groeien bent, dan zie je jouw groei misschien pas naderhand. Je antwoordt op een andere manier. Je vraagt op een andere manier. Iets irriteert je niet zoals voorheen. Je genoot ergens van waar je vroeger niet van genoot, maar er komt een punt waar je opzit, je ervan bewust dat je helemaal niet dezelfde persoon bent die je dacht dat je was of eens was.
Alles wat voor je ligt is jouw groei. Het lieflijke is aan jou om van te groeien. Het niet-zo-lieflijke is voor jou om van te groeien. En dan zijn er plateaus waar je een kans hebt om te merken dat je nu op een andere plek bent. Je was steeds ergens anders en nu ben je hier. Je bent vooruitgegaan en vandaag zie je dat.
In elk geval is er iets in jou opengegaan. Jouw innerlijke visie is gegroeid. Er klikte iets. Je ging uit de weg. Je stapte opzij of je werd opzij geduwd. Je ging een pad af dat je wilde of je viel van een heuvel wat je niet wilde. Het leven liet jou struikelen, zo leek het, maar het leven zet jou altijd op koers. Je wist gewoon niet de manier voor jou om te groeien. Je kende de weg naar huis niet. Je dacht dat je die kende. Waarvan je denkt dat het een omleiding kan zijn, kan de rechte weg zijn.
Je kunt er zeker van zijn dat wie je ook bent of waar je ook geweest bent of niet geweest bent, er iets voor jou te leren is, of er iets voor jou niet te leren is. En je zult het leren, of je zult het afleren. Wanneer je denkt dat je iets niet weet, weet je tegelijk ook meer dan je denkt.
Soms loop je zwoegend door het water terwijl je zou kunnen varen.
Ik zal je dit zeggen - Ik zal je dit nog eens zeggen – waar je ook denkt dat je geweest bent en waar je ook mag denken dat je gaat, of je gefocust geweest bent of gedraald hebt, je wordt naar Mij toe gedreven, hoewel je steeds hier bij Mij geweest bent. Het is niet zo dat je Thuis komt. Het is zo dat je ontdekt dat je altijd Thuis was. Je bent nooit ergens anders geweest dan bij Mij.