Mijn dromen worden waar door middel van jou. Ik heb dit al eerder gezegd. Jij BENT Mijn droom die uitkomt. Ik ben niet jouw droom. Ik ben jouw eigen bestaan. Onze harten zijn samengevoegd. Alles wat je gelooft dat bestaat ben jij in een of andere vorm. Eén zijn Wij tot het punt dat er geen Wij is, gewoon Eén, Eén uitstekende opsomming van Mij, van Heelheid, van Liefde, van Liefde in Oneindigheid en Eeuwigheid. Er is niet minder.
Op Aarde is er veel dat minder lijkt. Je ziet wat je ziet. Je ziet alleen wat je ziet.
Ik ben geneigd om te zeggen: "Als je Mijn ogen zou hebben, O geliefden, welk een wonderen zouden jullie zien, de schoonheid, de liefde. Je zou Jezelf zien zoals Ik jou zie en Ik zie de Waarheid en dus zou je ook de Waarheid zien. De Waarheid omtrent jullie is duidelijk voor Mij, omdat Ik Mezelf zie als Ik jou zie. Ik kijk onder jouw vorm."
Zoals het er nu voorstaat ben je afhankelijk van jouw vorm en benoemt haar door een geluid, een naam, die niet jouw naam of jouw geluid zou kunnen zijn. Ik veronderstel dat, als Ik je een naam zou geven, Ik jou Geliefde zou noemen, of, misschien, afgekort, Liefde.
Jij bent natuurlijk op zoek om te differentiëren. Jij wil alle vormen onderscheiden van elkaar. Ik besta in de relatieve wereld door jou en nochtans wil Ik van de Eénheid genieten, waar jij nog niet helemaal van geniet.
Jij kunt het gevoel hebben dat je verloren bent wanneer de schijnbare anderen die jij ziet op één hoop worden gegooid met jou, en dat jij bestaat als Eén met Mij. In theorie zou je het leuk vinden. In werkelijkheid, vrees jij dat je individualiteit verloren kan gaan. Waar is de mens die je zo goed leerde kennen? Waar zijn de andere mensen waar je wel of niet om gaf? Geliefden, jullie zien het leven als de ene zaak, terwijl Ik het als een andere zaak zie.
Jullie hoeven niet iets op te geven wanneer jullie je solide Eénheid met Mij herkent. Lieverds, op deze manier krijgen jullie er iets bij.
O ja, als je toegeeft aan Onze Eénheid, laat jij de kleinheid die jou heeft opgeslorpt los. Je komt uit de kleinheid van verhalen vandaan. Verhalen hebben hun verrukking. Inderdaad, je was verstrikt geraakt in het verhaal, de gebeurtenissen, de vragen, de antwoorden, het drama, de kleur, al de motieven, al jouw begrip van alle afwijkingen. Jij hebt de details niet langer nodig. Het zal niet meer belangrijk voor jou zijn dat je een Meester Elektricien was of een bruin kleurtje had of een zere teen.
Van alle dingen die nu belangrijk voor je zijn, zal alleen liefde overblijven.
Wat het ook kan zijn dat jij je voorstelt dat je zoekt in het leven, al het wereldse succes, alles wat jij ziet als geluk, zul jij te weten komen als je bewust ziet dat jij en Ik Eén zijn, Onze harten zijn Eén, Ons Wezen is Eén. Dit is niet, ik herhaal, dit is geen hype die Ik je geef. Geen hype van God. Niet langer bovenmatige aandacht en zoeken naar het verwezenlijken van jou.
Je zult gewoon zwemmen in de Oceaan van Mijn Liefde, en je zult zeker weten dat jij de Oceaan bent en jij bent Mijn Liefde, Alles van haar. Jij wordt als het ware geschilderd in Mijn liefde. Jij bent gevestigd in Mijn liefde, als het ware. Je wordt Mijzelf en dan is er zelfs niet meer het concept van twee. Als je alles hebt, als je alles bent, wat anders zou je eventueel kunnen willen? Je wilt alleen maar zwemmen met Mij. Ik ben niet meer herkenbaar voor jou, want jij kijkt vanuit Mijn ogen, binnenin Mijn hart, binnenin de Eeuwigheid en de Oneindigheid. Jij bent, op dit moment, de Heelheid waar jij naar zoekt. Je bent al Heel. Je was nooit iets anders.