Ik herhaal Mezelf. Ik ben niet vergeetachtig. Ik herhaal Mezelf op zoveel manieren als Ik kan bedenken. Ik doe dit omdat Ik zo graag wil dat wat Ik zeg in je hart en denkgeest zinkt. Vind je het heel erg dat Ik Mezelf herhaal?
Als Ik een golf instructeur zou zijn, zou Ik jou keer op keer hetzelfde laten zien. En je zou oefenen. Uiteindelijk zou wat Ik je geleerd had een natuurlijk onderdeel van je worden terwijl je golf speelt. Je zou niet langer Mijn woorden hoeven te horen. Je zou niet moeten nadenken over wat dan ook dat Ik zei. Je zou niet denken: "Ik ben een golfer die al de vele slagen van golf aan het leren ben," net zo min als je zult moeten zeggen: "Ik ben een menselijk wezen op Aarde, lerend hoe het beste te zijn, dat ik kan zijn, ter wille van mij en omwille van alle betrokkenen. Ik heb een Super Professional die mij coacht vanuit de Hoge. En mijn houding in het leven blijft stijgen totdat ik ook een professional ben."
Je hebt dit al eerder gehoord en Ik ga het nog eens zeggen. "Je kunt niemand meer lief hebben dan dat je van jezelf houdt." Om het op een andere manier te zeggen: "Je kunt alleen zoveel houden van een ander als jij van jezelf houdt."
Dat is de essentie van dit alles.
"Heb uw naaste lief als uzelf" is geweldig advies alleen zolang je ook goed over jezelf denkt en je eigen goedkeuring tegemoet ziet. Als je vindt dat jij tekort schiet, hoe goed zal je dan over je buurman denken? Alle complimenten van je buren kunnen jou een goed gevoel geven, maar toch, zij, de veronderstelde zij, je buren, ongeacht hoezeer ze het zouden willen, kunnen jouw beeld van jezelf niet verhogen. Jouw buren kunnen het proberen, en jij kunt het proberen. Je kunt jezelf voor een tijdje verheffen. Je ego is voor een tijdje gesust.
Het is noodzakelijk om van jezelf te houden vanuit de diepten van je eigen zelf. We hebben het niet over proberen. Proberen werkt niet, of werkt niet goed genoeg. Wanneer je stopt met jezelf te beoordelen, dan stop jij met het beoordelen van jouw buurman of denkt dat je alles weet over jouw buren zelfs op tienduizend mijl afstand. Zolang je op de oppervlakte van het leven bent, kun jij alleen oordelen over de oppervlakte. Zolang je in een trein bent, ben jij in de trein. Wat je ziet vanuit een raam is een passerend iets, want jij, een passagier, zoeft langs hetgeen je ziet. Jij kunt een oppervlakkige blik geven.
En als je in de spiegel kijkt, zie je de oppervlakte van jezelf. Jij zou een model kunnen zijn of een film acteur. Het kan zijn dat je uitstekend bent opgemaakt en je vindt leuk wat je ziet in de spiegel, of, misschien kan het zijn dat je al je gebreken in de spiegel ziet. Het kan zijn dat jij jezelf als dik ziet in de spiegel,want jij bent niet aan het kijken om tevreden te zijn, maar om ontevreden te zijn.
Jij vraagt: "Wat kan ik doen om mezelf te verbeteren?" Je vraagt waarschijnlijk niet: "Wat vind ik leuk aan mezelf dat ik zie in de spiegel?" net zo min dat je vraagt: "Wat vind ik leuk aan mijn buurman? "
Jouw neiging kan zijn om meer te denken in de trant van: "Wat is er in mijn buurman dat om herstel vraagt?" Waar je op focust is wat je krijgt. Het kan heel goed zijn dat je dit al weet, maar je vergeet het.
Waar jij je op focust is wat je ziet. In grote lijnen, zal je zien waar je naar op zoek bent.
Jij kunt van iedereen houden, of je kan fouten vinden in iedereen. Dat is makkelijk voor je om te doen, heb Ik gelijk? Nu, wat ga je er aan doen? Zet de theorie om in actie, geliefden. Kijk hoger en je bent verheven.