Je zou kunnen vragen: "Is het leven een roulettewiel, God? Draait U eraan, of doe ik het?"
Ik zou kunnen antwoorden dat wij Eén zijn, dus wat is het verschil? En dit is een goed argument dat Ik naar voren breng. Het is nu tijd om te stoppen met de vinger te wijzen. Er is geen schuld. Op wie leg je de verantwoordelijkheid voor het leven of voor van alles en nog wat?
Neem het leven als een vanzelfsprekendheid en blijf een vrolijk deuntje fluiten.
De verantwoordelijkheid is veelvoudig. In zekere zin kunnen We zeggen dat alles en iedereen verantwoordelijk is, net als jij verantwoordelijk bent voor alles en iedereen, jij zoals jij bent op elk niveau van het bestaan.
Op zijn minst besta je naast elkaar. Op zijn minst let je op wat er gebeurt. Je zegt kom, kom, of je loopt weg.
Schuld is verouderd, geliefden. Het is een verspilling van energie. Spijt ligt enkel maar rond, niet veel goeds te doen,of zelfs helemaal geen goed.
Als jij jouw afval hebt neergezet op de verkeerde plaats om te worden opgehaald, ongeacht hoe onschuldig, wanneer je beseft dat je dat gedaan hebt, dan verplaats jij de prullenbak. Als je melk morst, dan veeg je het op. Als andermans elleboog de melk morst, dan veeg je het nog steeds op. Jij bent verantwoordelijk voor alle nasleep. Op de een of andere manier neem jij de verantwoordelijkheid.
Jij zou bezwaar kunnen maken tegen dit idee. Je zou kunnen zeggen: "Indien een explosie afgaat op drieduizend mijl afstand, hoe ben ik daar verantwoordelijk voor?"
De cadans van je gedachten, geliefde. Het pantser van waaruit je gedachten, spraak en daden komen. Luister, je zou een hele stad kunnen wegvagen met je gedachten. Je kan ook een stad bouwen met je gedachten. Jij bent een voorvechter. Op het podium en van het podium af, lever jij een bijdrage. Op de een of andere manier draag jij bij, dus je kan net zo goed de weegschaal laten doorslaan in het voordeel van de liefde.
Tenzij jij de wereld verheft, trek jij haar naar beneden. Je zou kunnen zeggen dat jij graag de feiten onder ogen wil zien, maar kan het goed zijn dat jij, die jezelf praktisch en realistisch noemt, om het probleem heen draaide. En jij, jij bent een deel van het probleem. Je bent een belangrijk deel van het probleem.
Mensen spelen schaak op grote afstand. Oorlogen worden begonnen op grote afstand. Verklein de afstand. Afstand is illusie.
Geliefden, zoals er gezegd is, er is geen hen. Er is slechts Ons. Er is geen zij, er slechts Wij. Er is geen jij. Er is slechts Ik.
Analyse brengt niet veel op. Analyseer alles wat je wilt, en toch ben jij verantwoordelijk voor iedereen, voor alles. Dit is geen nieuwe gedachte, hoewel het een nieuw besef voor jou zou kunnen zijn.
Jij bent niet langer een omstander op Aarde. Er zijn geen omstanders. Zogenaamde omstanders horen er ook bij.
Je gedachten zijn krachtig. Wees voorzichtig met de kracht die jij hanteert. Het is beter om nederig te zijn. Het is beter om met een schone lei te beginnen. Jij bent degene die er op schrijft. Jij bent verantwoordelijk voor wat je schrijft. Jij bent ook verantwoordelijk voor hetgeen je niet schrijft.
Laat Me dit nu allemaal anders zeggen. Boven, is wat je doet, is wie je bent. We weten dat je Wezen is wat goed en waar genoemd wordt. Als je uit een raam kijkt vanaf de 40e verdieping, heb je daar vandaan een ander uitzicht dan als je uit een tuin appartement kijkt. Wie is verantwoordelijk voor jouw waarneming? Als je, om verder te kunnen zien, verplicht bent om te klimmen, dan klim.
Niettemin ben jij die op de bovenste verdieping bent, ook verantwoordelijk voor de mensen op de begane grond. De mensen op de begane grond zijn ook verantwoordelijk voor de mensen op de bovenste verdieping. Het leven is geen eenrichtingsverkeer, geliefden. Er zijn vele wegen en ze kruisen en overlappen elkaar.
Ben jij je broeders hoeder? Ja, dat ben je. Jij bent het constant, nochtans niet op de manier waarop jij misschien gedacht hebt, doch je broeder wordt beïnvloed door jouw gedachten.