Ik houd de teugels van jouw hart niet vast. Dat begrijp je, nietwaar? Zelfs hoewel jouw kloppend hart van Mij is, geef Ik het jou volledig. Daar is waar vrije wil woont – in jouw hart. Je hebt alle ingrediënten van Mijn hart, vrijelijk aan jou gegeven. Ik geef jou geen beperkingen. Elke opgelegde beperking, leg jij op. Jij bent degene die oplegt. Ik zou jou zelfs bedrieger kunnen noemen.
Als je iets minder dan Mijn hart in het jouwe vertegenwoordigt, dan ben je een bedrieger. Je trok een kostuum aan. Je schoot het aan. Jouw kostuum is slechts een rookgordijn. Het is als een schort. De Ware Jou is er nog, maar verkleed, herschikt, misschien omgedraaid. Niettemin kan jouw Ware Hart niet worden ontworteld. Het wacht geduldig op jouw toestemming.
Jouw hart wil bloeien. Jouw hart wil zingen. Het wil geen klaagliederen zingen. Het wil levendig zingen. Het wil de hoge noten halen. Jouw hart wil zingen en zingen.
In de relatieve wereld kijk je buiten jezelf. Nou, natuurlijk moet je in de relatieve wereld kijken waar je gaat, maar dit betekent niet jouw hart ketenen. Jouw hart is vrij. Het is zo vrij als het Mijne. Het is het Mijne, toch gaf Ik het aan jou om te doen wat jij wilt.
Je zegt dat je wilt dat jouw hart gelukkig is. Je zegt dat is een van jouw grootste wensen, zo niet de grootste wens en de meest voorkomende van allemaal. Waarom ben je dan niet gelukkig?
Je hebt excuses voor niet gelukkig zijn. Je schrijft je geluk toe aan dit of aan dat. Als jouw hart vrij is om te leven zoals jij wilt, waarom is je hart dan niet gelukkig? Heb je niet alles toegeschreven aan iets buiten jou? Het weer? Jouw opvoeding? Je buurman? Je baas? Je neemt verantwoordelijkheid van jouw schouders en bevestigt het aan iets of aan zijn broeder.
Geliefden, je legt de schuld van misdaad bij criminelen. Ze kunnen heel goed het gebrek aan groei in jouw hart uitdrukken.
Wat denk je dat het betekent als Ik zeg dat jouw gedachten overal reiken?
Wie denkt jouw gedachten, geliefde? Je hebt de neiging jezelf te ontslaan van verantwoordelijkheid. Je schuift die op iets anders. Je zegt dat buiten jou op de eerste plaats komt en jij op de tweede plaats komt.
Het is echt zo’n simpel iets om toe te geven:
“Ik ben verantwoordelijk. Ik ben verantwoordelijk voor mijzelf. Ik ben verantwoordelijk voor de conditie van mijn hart. Ik ben ook verantwoordelijk voor het hart van alle anderen. Ik ben verantwoordelijk. Ik ben verantwoordelijk voor mijn hart en voor ieders hart. God gaf mij deze vrijheid. Ik ben verantwoordelijk voor het welzijn van iedereen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn rijkdom. Ik ben verantwoordelijk voor ieders rijkdom. Ik ben verantwoordelijk voor de vogels die zingen en de honden die blaffen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn leven. De regering is dat niet. De wereld is dat niet. De wet is dat niet. Ik, ik ben verantwoordelijk”.
Dit is een heel nieuwe manier van denken voor je. Als je dit nu voelt, verbazingwekkend voor jou, dan voel je je ontlast, niet belast. Kijk, je bent vrij! Je wordt niet tegengehouden.
Dit is waar je begint. Door verantwoordelijk te zijn, maak je jezelf vrij. Tot je jezelf vrij maakt, ben je in slavernij. In slavernij, door anderen verantwoordelijk te laten zijn voor jouw geluk, heb je jezelf vastgebonden aan dat wat buiten je is. Neem verantwoordelijkheid en een bron van kracht komt omhoog vanuit jouw binnenste.
Ik begrijp dat er omstandigheden zijn die moeilijk voor je zijn. Je hoeft uiterlijke omstandigheden niet zo’n macht over jou te geven. Jij bent je eigen beslisser. Zelfs als je geketend bent, ben je jouw eigen beslisser. Geef niemand of niets zo veel macht over jouw hart. Wat belet een vogel om te zingen? Zelfs in een kooi, zingt een vogel. Zing. Zing nu.