Wat heb je nodig? Vragen die vaak gesteld worden in de een of andere vorm zijn: "Wat heb je nodig om een omelet te maken? Wat heb je nodig in de winkel? Heb je geen koffie meer?"
Vaak gaan jouw vragen over mogelijke leegstand, over wat er mogelijk ontbreekt, over wat opgebruikt kan zijn, wat kan ontbreken, wat moet worden aangevuld. Zo is het vaak in het leven.
"Waar is de hamer? Waar heb je het zout gezet? Waar zijn de sleutels?"
En wanneer is een andere vraag. "Hoe snel, snel genoeg?"
Hoe graag wil je horen: "Op dit moment, in deze minuut, voordat de klok weer tikt."
Je wilt niet horen: "Ergens, straks."
Al deze vragen die te maken hebben met tijd en ruimte of de afwezigheid daarvan.
Je bent geen voorstander van een vermoeden. Je bent geen voorstander van een eventualiteit. Jij bent een voorstander van versnelling. "Hoe lang zal het duren?" is een vervelende vraag voor jou. Jij bent een voorstander van directheid.
Jij bent een voorstander van: "In deze minuut. Nu." Je vindt later of ooit niet fijn. Geduld past er niet in. Men moet jou niet laten wachten.
Ik heb het geduld van God.
Natuurlijk is geduld niet iets accepteren wat je niet prettig vindt. Geduld is het zien in een ander licht. Als ongeduld is verdwenen, wat is er overgebleven behalve geduld? Loop in een gelijkmatig tempo, en je zult gelijkmatig zijn. Als jij gespierd wilt worden, gebruik dan je spieren.
Beschouw geduld als een spier. Je hebt geen bezwaar tegen oefenen. Je doet het voor een doel. Zeker het leven geeft je veel mogelijkheden om onbelemmerd te zijn en tot rust te komen in geduld.
Ongeduld is dwingend. Ongeduld geeft eerbetoon aan tijd. Geduld is eerbetoon aan tijdloosheid. In de Eeuwigheid is er noch geduld noch ongeduld. Als je welbeschouwd naar de details kijkt, waar zou je liever zijn dan in de Eeuwigheid? De zaak is dat je in de Eeuwigheid bent. Dat is je hele verhaal. Dat is de korte inhoud, niet al die andere dingen van wie wat en waarom deden. Alles behalve de Eeuwigheid en de Oneindigheid kan net zo goed een roddel zijn.
Waar zijn jouw hart en denkgeest bezorgd over? Ze hoeven zich geen zorgen te maken, want alles is goed.
Met of zonder, alles is goed. Met veel of met weinig, alles is goed.
Heb de zekere mate van kennis dat je alles hebt. Als brood niet is gemaakt, heb je de ingrediënten. Jij bent de middelen, geliefde. Ja, IK BEN dat, en jij bent dat ook. In jezelf ligt de manier waarop alles gedaan wordt. Wat heb je nodig, geliefde? Wat wil je?
Jij wilt gemoedsrust. Je wilt liefde in je hart. Wie kan je deze beide geven? Ik kan het en jij kunt het. Of misschien kan een vreemdeling het. In alle gevallen, ongeacht de schijnbare middelen, verschaffen jij en Ik. Er wordt gezegd dat Ik verschaf. Dit is waar, maar Ik kan dat alleen met jouw toestemming. Ik kan alleen voorzien met jouw acceptatie. Hoe vaak heb Ik iets aangeboden, maar het kan zijn dat wat Ik heb aangeboden niet heeft uitgezien als hetgeen waar jij naar vroeg. Kijk nog eens, geliefde.
Zijn jouw ogen zijn groter dan jouw voorzieningen?
Misschien is het nu een goed moment om na te denken over het geven, niet over opoffering, maar over het geven. Heb je het geven gezien als offeren? Als je een ei hebt, kom erachter wat een genot het is om een ander te voeden. Denk minder aan het houden of het opslaan en meer aan het geven en iedereen zal ontdekken dat er genoeg is voor iedereen.
In zekere zin kun je jouw lijsten van benodigdheden weggooien en ze gewoon verwerven door jouw geven. Er is geen einde aan wat geven verkrijgt.
En nochtans geven zonder gedachte aan teruggave, want het geven met teruggave in het achterhoofd is niet geven. Het is ruilhandel, al was het maar in je eigen denkgeest. Iets geven en wat terug verwachten is niet geven. Je ziet dat nu.
Er is genoeg voor iedereen. Begin met geven. Wanneer jij jouw handen vol hebt, waar is ruimte voor meer? Leeg jouw armen en dan is er ruimte voor meer, maar je armen moet je legen om te geven, niet om meer te krijgen, en dan zul je meer krijgen. Om te beginnen zul je weten hoe goed het voelt om echt te geven.