Je hebt veel geleerd in je leven op Aarde en je leert meer en meer en groter en grootser. Is het niet een prachtige zaak dat er altijd meer te leren is, meer om aan tegemoet te komen, meer om van te groeien, meer om naar toe te groeien, meer en meer wonderen in de wereld voor jou om te ontdekken?
En dus breid je uit. Tegen wil en dank, breid je uit. Je springt van hoogten en je duikt naar de diepten en je komt weer boven voor lucht, voor het leren, voor het leven. Jij bent begonnen aan een reis die leven heet. Het is een prachtige reis, een reis als geen ander.
Soms trek je jezelf omhoog door je eigen inspanningen. Soms lijkt het je dat alles wat je kunt doen is kruipen, en toch glijd jij, met grote passen of mank, de Hemel in zoals je bent. Je bent niet je mank lopen noch ben jij jouw grote passen. Jij bent Mijn heilig kind.
Allen zijn welkom hier. Ik heet iedereen welkom. Jullie, Mijn kinderen, zijn Mijn meest favoriete onderwerp. Van jullie zing Ik. Zouden jullie van Mij willen zingen?
Zou jij Mij elke ochtend willen verwelkomen en goedenacht tegen Mij zeggen elke avond en zou je dromen zoete dromen over Mij willen hebben?
Zou je Mij in je hart willen vasthouden zoals Ik jou vasthoud in het Mijne?
Zou je met Mij willen wandelen en willen praten met Mij? Zou je Mijn handen willen vasthouden? Zou je arm en arm willen lopen met Mij langs de in elkaar geweven wegen van het leven?
Wat kunnen We niet samen zijn als Wij Eén zijn, Eén Omhelzing van Liefde. Verspreid over de Aarde, of Heel in de Hemel, en jij bent Mijn Mooie Zelf.
Dat is moeilijk voor jou om te geloven, alleen maar omdat je niet helemaal begrijpt Wie jij bent en Wie jij voor Mij bent.
Dit is een geval van persoonsverwisseling hier. Ik ken jou en jij kent jezelf niet, jouw Zelf. Jij kent een puzzel van jezelf in stukken. Het is niet makkelijk voor jou om deze puzzel in elkaar te zetten. Je bent echt verrast door de schijnbaarheid van jou in stukjes en beetjes op verschillende manieren. Het kan zijn dat jij jezelf als je gebroken vingernagel ziet, je niet bewust van het goud binnenin je. Je weet gewoon niet Wie jij bent. Je kan het niet geloven. Jij kunt Mij niet geloven. Het is gewoon te ver van jouw geloofssysteem voor jou om te geloven. Hoe kun je geloven dat jij Ik bent, zelfs als jij lijdt?
Jij beseft in ieder geval dat Ik niet lijd. Misschien is het lijden ervaren de enige afstand tussen Ons. En, o, mijn Machtigheid ook, natuurlijk. Jij gelooft niet in jouw machtigheid. Sommigen van jullie denken dat je voor het leven bent gezakt. "Welke machtigheid? ', zou je kunnen vragen.
Jij denkt misschien dat jij met zwakheid als hoofdvak bent afgestudeerd en op een dwaalspoor gebracht. Inderdaad, jij bent op een dwaalspoor gebracht. Jij leidde jezelf naar een dwaalspoor. Zowat iedereen die jij kent en zowat iedereen in de hele wereld is misleid, en dus ben je lid geworden van de populaire partij, en je sloot je aan bij angst, en je sloot je aan bij leed, en je sloot je aan bij ontoereikendheid. Jij stemde voor de verkeerde partij, om het zo te zeggen. Het is jezelf, jouw Zelf, waar jij voor moet stemmen.
Breng een stem uit voor jezelf, een stralende ster aan het firmament, een stralende ster die lijkt - alleen lijkt - niet in staat om zijn of haar stralendheid zien.
In de donkerste nachten, zie Ik jou, lichte ster, heldere ster, en jij denkt dat Ik wel zal kijken naar een ster achter jou en hem met jou verwar.
Voeg toe aan de mix dat jij de andere sterren die je omringen niet ziet. Je ziet ze als inzakkende mensen terwijl ze heldere sterren zijn zoals jij. Een heldere ster, gezien of niet gezien, is niettemin een heldere ster.
Geloof Me, je bent een heldere ster.