Heaven #4459 Bir papatyanın değeri
Tanrı dedi ki:
Daha başka neler istiyorsunuz canlarım? Sahip olmadığınız ya da sahip olmadığınızı düşündüğünüz şeyleri istiyorsunuz hep. Dikkatinizi sahip olduğunuz şeylere yöneltmeniz gayet iyi bir fikir olacaktır. Sahip olduğunuz nimetleri, kutsamaları idrak edin çünkü onları size verdim Ben. Onları kabul edin ki kendinize daha fazlasını çekesiniz. Size gelmek için can atan, size gelmekte olan hep daha fazlası vardır.
Şu durum itibariyle dünyadaki hayatın muazzam bir nimet, büyük bir kutsama olduğunu sürekli olarak hissetmeyebilirsiniz. Bunun nedeni dünya hayatının size meydan okuması, sizi zorlamasıdır. Zorlanıyor olmanız, size meydan okunuyor olması büyük bir kutsamadır. Bu güçlükler, sizi zorlayan haller gelişmenize, tekamül etmenize yardım eder. Hoşunuza gitse de gitmese de sizi zorlayan durumlar gelişmenize yardım eder. Sizi esnetir, esnekleştirirler değil mi? Zorlukları spor salonundaki iyi birer egzersiz olarak farz edin.
Spor salonuna gitmenin kendi tercihiniz olduğunu halbuki sizi ziyaret etme eğilimi gösteren zorlukların davetsiz geldiklerini söyleyebilirsiniz. Ya bu zorlukları patır patır ortaya çıkaran düğmeye basan sizseniz? Zorluklar arada bir, hani bazı bazı olabilirler, bundan eminsiniz. Lakin buradaki ironi şu ki, kalbinizin gerilerde kalan gizli köşelerinde kendi zorluklarınızı seçen kişi sizsiniZ ve bu konuda hiç de çekingen değilsiniz. Hiç mi hiç.
Zorlayıcı haller şunun gibidir: Artık asker ocağındasınızdır! Size askerken yaptırılan her şey hoşunuza gitmeyebilir ama bunlar için askere kaydolan sizsinizdir.
Hayatınızın mevcut gidişatı için asla kayıt yaptırmadığınızı, böyle bir talepte bulunmadığınızı söyleyebilirsiniz ama evet, bunu yapmıştınız.
Aklı başında olan hiç kimsenin sizin karşılaştığınız zorluklar için gönüllü olmayacağını söyleyebilirsiniz ama evet aklınız başınızdaydı ve şu anda bulunduğunuz arena için siz kendinizi öne çıkarmış, teklif etmiştiniz. Öte yandan hayat arenasıyla ilgili mesele onun sürekli değişim halinde olduğudur.
Bu hayat dönemi içinde tekamül etmediğinizi, gelişmediğinizi söylemeyeceksiniz Bana. Gelişmek zorundaydınız ve bunu yaptınız. Canlarım, dün olduğunuz kişi bile değilsiniz sizler.
Şununla yüzleşelim: Siz son derece hızlı bir şekilde gelişim göstermiş, tekamül etmiş bir kişisiniz. Buna zorlanmış, mecbur bırakılmış olabilirsiniz ama yine de geliştiniz, büyüdünüz. Baş edemeyeceğinizi düşündüğünüz olaylar yaşadınız, durumlarla karşılatınız lakin onlardan geçtiniz ve onların vesilesiyle gelişim gösterdiniz.
Anlayışınız gelişti. O ya da bu şekilde kendi gelişiminizi ileri taşıdınız. Geliştiniz, büyüdünüz fakat bunların hepsi geçip gidecekse eğer tüm bu tekamülün amacının ne olduğunu merak ediyorsunuz hala.
Canlarım, neyin önemli olduğunu öğreniyorsunuz. En nihayetinde ne önemlidir, asıl mesele nedir? Dünyaya katkınız nedir sizin? Yapabileceğiniz sadece tek bir katkı vardır o da sevgidir. Verecek tek şeydir sevgi. Yaşadığınız her zorluk size bunu öğretir. En önemli şeyin başka hiçbir şey değil sadece sevgi olduğunu öğrenmek istemeyebilirsiniz, dilediğiniz kadar da istemeyin ama bunu öğreniyorsunuz siz. Öyle ya da böyle bunu öğreniyorsunuz.
Sevgiden doğdunuz. Gelişiminizin bazı evrelerinde ise -bir süre için- daha çekici, daha cezbedici gelen başka şeylere ilgi duydunuz, bunların peşine düştünüz. Sevgiden başka neyin önemi vardır ki halbuki? Pırlantalar, elmaslar sevginin sembolüdür. Onların değeri sevgidir, karatları değil. Karatlar yaklaşık tahmin yürütme vasıtasıdır sadece. Ah evet, hediye olarak pırlanta almak kalbinizi ısıtabilir ama o hediyeye eşlik eden bir sevgi olmazsa ışıltısını yitirir pırlanta. Dünyadaki en büyük elmas bile seven bir kalbin verdiği bir papatyanın yanına yaklaşamaz.
Kendi sevginizi besleyin, büyütün ki tüm dünya sevgiden kocaman bir elmasın sembolü olsun.
Çeviren: Engin Zeyno Vural