Heaven #4437 İpek astarlı bir hazine sandığı
Tanrı dedi ki:
Sizinle kalbiniz hakkında konuşmak istiyorum. Kalbiniz şu anda kendisini yaralı hissediyor olabilir ve siz de nedenini dahi bilmeyebilirsiniz. Bir bir her şeyi düşünür ama kalbinizin niye sızladığını bulamazsınız. Kalbiniz sızlıyordur işte. Belki de tüm yumurtalarınızı kalbinizin tek bir sepetine koymuşsunuzdur. Kalbinizin dünyadaki her şeyin depolandığı bir ambar olmasına izin vermeseniz o da kendisini bu kadar ağır hissetmeyecektir; bunu biliyorsunuz değil mi? Kalbinizin; karşınıza çıkan tüm olumlu şeylerin, mutlulukların, mutluluk veren şeylerin deposu olması daha hayırlıdır. Kalbiniz ne zamandan beri olan biten her şeyin – ki aslında her işte de bir hayır vardır- deposu olmak zorunda kalmıştır acaba?
Kalbinizin mutluluk için güvenli, korunaklı bir yer olması murad edilir. Kalbinize neden ağırlık yüklüyorsunuz? Kalbinizin sevgi için var olması gerekir, çer çöp için değil. Kalbinizin bir çöp tenekesi olması gerekmez. Bir kalp olması murad edilir onun ve kalbin de sevgi için var olduğunu herkes bilir. Bunu biliyorsunuz ama kalbinizi bir çöplüğe de çevirmiş olabilirsiniz.
Kalbiniz harika bir hazine sandığıdır. Yırtık pırtık paçavraları, çer çöpü ipek astarlı bir hazine sandığına koyar mısınız acaba? Mücevherleri, sevgi notlarını, sevgi simgelerini koyarsınız bu sandığın içine. Yaradılış dahilindeki en muazzam hazine sandığı olan yüreğinizin içine cam kırıkları koymuştunuz oysa siz. Onları koymuş ve orada tutmuştunuz. Sıcak sıcak. Dışarı, kalbinize ait olmayan her şey dışarıya bakalım. Kalbinizin içinde çok fazla şey var. Gelin temizleyin kalbinizi.
Derinizi kalınlaştırın demek değildir bu. Katı-yürekli olmanız gerekmez. Her şeyi kalbinize yığıp orada biriktirmeyin sadece. Kalbinize ait olmayan bir şey oradan içeri girdiğinde onu dışarı çıkarın. Doğruca dışarı çıkarın. Onu atacak başka bir yer bulun, küçük bir çöp kutusu olabilir bu ya da bahçeye kazdığınız bir çukur veya herhangi bir çöp tenekesi. O çöp tenekesi kısa zamanda boşaltılacaktır. İçindeki tüm o çer çöpün hemen boşaltılması gereken şey kalbinizdir sizin.
Bilgisayarda yazılı bir metni ya da bir listeyi sildiğinizde tüm o harflerin teker teker uçup gittiği bir görüntü belirir önünüzde. Kalbiniz de kendisini böyle temizlesin işte. Bilgisayar sildiği her bir karakter üzerinde düşünüp taşınmaz. Yeniden okuyup kararsızlık yaşamaz. Hayır, bir karar verilir ve bilgisayar onları siler. Geriye bakmak yoktur.
Kararınızı şimdi verin. O eskimiş, paçavraya dönmüş acılar kafidir artık. Defedin! Kapı dışarı atın! Eğer illa ki ısrarcıysanız bir veda öpücüğü verin ama sadece bu kadar. Daha büyük bir merasim olmasın. Gözyaşı olmasın. Yaralar, acılar daha iyi bir yere giderler ve kalbinize de rahat bir yer kalır. Kalbinizde bulunmaya hakkı olmayan her şeyi dışarı çıkarın oradan. Kalbiniz -tekrar ediyorum- ona zarar veren şeylerin depolandığı bir yer değildir. Acıların, ızdırapların pençeleri yüreğinize ait değildir, değildir, değildir.
Yüreğiniz verici olmak, vermek içindir. Acıyı, ızdırabı kalbinizde muhafaza etmeye ve bu acı dolu şeylerden birini dahi olsa başkasına vermeye ihtiyacınız yoktur. Bu bir hata olur. Hangi koşul altında olursa olsun acınızı bir başkasına vermek hatadır. Yara almanız, incinmeniz bir hatadır. Acıyı içinize almanız hatadır. Nasıl olduysa kalbinizin her darbeyi, her yumruğu alması gerektiği fikrine kapılmışsınız. Hiç değil. Acıyı, ızdırabı saf dışı bırakın. Haydi, yüreğinize alacak biraz sevinç, biraz mutluluk bulun. Yüreğinizi sevin.
Sahi; kalbinizde mukim olduğumu, ikametimin orası olduğunu bilseydiniz Bana ulaşmasını, Benim almamı istemeyeceğiniz herhangi bir şeyi içeri bırakır mıydınız acaba? İçeri hiç alınmaması gereken bir şeyin, en başta ekarte edilmesi gereken bir şeyin içeri girmesine müsaade eder miydiniz? Yüreğiniz dahilinde sizinle yaşamam, size eşlik etmem için stres ve rahatsızlığı içeri bırakır mıydınız?
Kalbinizde neleri biriktirdiğinizi hiç düşünmemiştiniz sadece. Bugünden itibaren kalbinize girmek için uğraşan, araya sıkışmaya çalışan istenmedik hiçbir şeyi kabul etmeyin artık. Hayır, kendinizden emin bir şekilde deyin ki:
“Kusura bakma ama bu kalbe giremezsin. Bu kalp hazineler için. Bu kalp sevgi için, sadece sevgi için. Eğer sevgi değilsen içeri giremezsin. Öyleyse uza buradan. Çek git; bir daha da gelme.”
Canlarım her şeye karşı misafirperver olmak zorunda değilsiniz ki.
Çeviren: Engin Zeyno Vural