God zei:
Gebeurtenissen in de wereld zijn maar gebeurtenissen in de wereld. Ze zijn niet blijvend. Gebeurtenissen zijn voorbijgaande dingen. Zij lijken belangrijk, en toch zijn ze passerende schepen in de nacht. Gebeurtenissen strijken voor een ogenblik neer en dan gaan ze weg. Ze raken hun stoom kwijt. Sterren aan de hemel steunen zichzelf en verschijnen routinematig, maar alles in de wereld lijkt te stijgen en te dalen. Waar zijn de filmsterren van vroegere jaren?
Ook jij bent een schip dat langs komt in de nacht en toch, hoeveel energie heb je in andere schepen die in de nacht passeerden, gestoken? Gebeurtenissen zijn voorbij op het ogenblik dat ze arriveren.
Ook dit alles zal voorbijgaan. Geliefde, dit alles is al voorbij.
De maan komt te voorschijn en de maan verandert van gedaante. Terwijl Wij spreken, verschuift de maan. En de Aarde draait onder je voeten.
En toch is de jij van jou eeuwig. De wereld is een voorbijgaand iets en jij bent eeuwig. Dit is een vreemde mengeling, nietwaar?
Niets is permanent, maar de jij van jou en de Ik van Mij, ongelooflijk als het voor jou is, zijn Eén en Dezelfde. Maar toch, terwijl je op Aarde vertoeft, ben je lenig en je gaat met heel je hart het hinkelen, huppelen en springen van het leven in. Natuurlijk doe je dat. Je bent een actieve deelnemer in het theater en je speelt je rol goed. Al die tijd observeer Ik, en Ik ben de Stilte binnenin jou, terwijl Ik Mijn hele hart geef aan jou, die jouw hele hart aan het theater in het leven en aan Mij geeft. Wij zijn een roersel van verf in vele kleuren en toch zijn Wij helemaal niet door elkaar geroerd. Het roeren is het toneelstuk, niet de werkelijkheid
In werkelijkheid ben jij de Opperste Stilte die IK BEN. Je hebt een korte droom en al die tijd lijkt de droom zo waar, zo levend, zo dichtbij, zo verheffend en zo vernederend, maar toch is het al die tijd maar een korte droom van dit en dat, en soms wordt hij uit zijn vorm getrokken en soms is hij helder en mooi en vol van datgene waarvan dromen gemaakt zijn en uitkomen.
En dus ben jij ondergedompeld en verstrikt in een net van drama op het scherm en je wordt als toffee naar deze kant en die kant getrokken.
Een gelijkmatig perspectief te behouden is niet gemakkelijk. Een gelijkmatig perspectief is moeilijk te vatten als je voor kruis of munt opgegooid wordt. Niettemin strijk je altijd neer op de vaste grond van de Hemel.
Het leven op Aarde, in zijn luister en in zijn schaduwen, is een feest waar je voor korte tijd heengaat en dan ga je altijd naar Huis en het werkelijke leven van de geest in, wat inderdaad je leven is.
Alles wat zich rondom jou lijkt af te spelen is verbeelding en al te vaak verbeelding van dwalingen. De Waarheid is geen verbeelding, geliefden.
De Waarheid is in zijn geheel een andere Realiteit. Het is Enige Realiteit, als de Waarheid gekend wordt. Laat de Waarheid gekend worden. Laat haar gekend worden zoals zij is. De Waarheid is geen reiziger. De Waarheid is een permanente bewoner en zij leeft in jouw hart. Jouw hart mag zich versleten voelen, maar er is geen slijtage in de Waarheid. De Waarheid is werkelijk waarvoor zij staat.
De Waarheid in al haar heerlijkheid lijkt buiten jouw bereik te zijn, en toch reik je ernaar. Je reikt er edel naar. Terwijl je de hardloopslag op Aarde doet, ben je niettemin gevestigd, geheel gesticht in de Hemel, en weg gaan We en hier blijven We.