God zei:
Alles wat je in het leven ervaart, is louter ervaring. En jij bent degene die ervaart. Jij bent de ervaarder. Jij bent de vertolker van wat je ervaart. Het leven op Aarde is een ervaring. Het lijkt werkelijkheid, maar ervaring is als een lied dat gespeeld wordt, een geneuriede melodie, een opgeschreven notitie, als een geopend briefje, als een gelezen notitie, als aantekeningen in je hand gevouwen, of uit je hand gevallen. Het leven is een mengeling van mensen, die notities achterlaten of ze oppikken en verminkte of duidelijke boodschappen, zwaar of licht, sommige in code, sommige niet te ontcijferen, allemaal inwerkend op het hele Universum alsof het leven een versiering was of een spoor achtergelaten in het zand.
Alle ervaring is hetzelfde, maar toch zijn niet twee ervaringen gelijk. Iedereen leest een ander boek, laat het open op een andere bladzijde, slaat sommige bladzijden over, herleest andere, legt het boek neer, pakt het op, opent het, slaat een bladzijde om, doet het dicht, leest het in het donker, verbergt het onder het bed.
Er wordt zo'n ophef over dit bijkomstige leven gemaakt. Jouw leven op Aarde is als een spoel, die op en neer gaat om aan de steken bij te dragen, die op onzichtbare stof genaaid worden. De draad wordt nooit doorgeknipt. Jouw vingers volgen weer de draden en de zomen, die je vingers volgen, worden jouw leven genoemd. Er vallen echter geen steken, want steken gaan verder op dezelfde stof of een andere die bij de heup aansluit. Tijdelijke kledingstukken zijn in vele kleuren geweven en er is kleur en geschreeuw. Kledingstukken worden vaal, maar de voortzetting van het leven gaat andere stromen in en komt dan weer als een springende vis aan de oppervlakte.
Een geleefd leven, een herinnerd leven, een gedroomd leven, een gezocht leven, een leven waarvan werd weggelopen, alle combinaties, alle gedachten zijn leven, een rustig leven, of een woest leven, gehaast leven, langzaam leven, een gekluisterd leven, een niet gekluisterd leven, leven in een mars, leven in rust, leven dat langs zijn eigen pad heen en weer gaat en leidt naar waar jij begon. Er is geen ophouden met het leven. Het leven volgt je en neemt je in beslag, het wervelt je in een wervelwind, of laat je bruin worden aan het strand.
Hoe machtig is dit leven dat je leidt, waar je ook denkt dat jij het leidt. Je kunt het leven niet op zijn plaats zetten. Je kunt het niet verankeren. Je kunt het alleen volgen of je erdoor mee laten drijven of erop rijden of eronder zwemmen, maar toch verbinden jij en het leven zich met elkaar, en dus wordt het verhaal ontsponnen en het is een verhaal dat nooit eerder werd verteld, maar toch is het niet nieuw. Het is een spektakel als een nieuwe film van epische proporties, en toch is het een twee keer verteld verhaal, of een dat elke dag en elke nacht zonder ophouden wordt verteld.
Het leven in de wereld is niet één manier. Het is vele manieren. Er zijn vele manieren om het te besteden. Je kunt er niet uit gaan. Je bent op de rit van jouw leven en er is geen uitstappen, en er is geen einde aan. Het is als de Old Man River, die gewoon verder blijft stromen. Het leven neemt jou met zich mee of jij neemt het met jou mee.
Het hele leven is de hoop op de toekomst, en de toekomst is bekend, en het verleden is dat niet, want het verleden ontsnapt en verdraagt geen nauwkeurig onderzoek. Het verleden is een fragment. De toekomst is nu en jij bent als Jeanne d'Arc die niet een zwaard draagt, maar een licht om de onjuiste voorstellingen van de wereld te weerleggen, om de wereld op te vrolijken, om de wereld van zijn voeten te tillen, om de wereld hoog te heffen, om de wereld een troubadour te maken die bekend maakt, dat de Hemel is gekomen, en nu de muziek kan beginnen.