God zei:
Ik wettigde jou en Ik stemde in met jouw intrede in de wereld. Ik keurde jou goed. Ik maakte jou heilig, want Ik maakte jou uit Mijzelf. En dus, ben jij Mijn heilig kind, maar heilig zonder jouw kennis daarvan. Je kunt zelfs denken, dat je onheilig bent. In dat geval, ben je van de waarheid van jou afgedwaald. Je hebt een valse identiteit aangenomen, en je bent in jouw eigen misleiding gaan geloven. Tenzij je Onze verbinding accepteert, tenzij jij jezelf hoog acht, tenzij jij jezelf en de mensheid op Aarde liefhebt, ben je een bedrieger.
Het is niet jouw bedoeling bedrog te plegen, maar jouw beoordeling van jezelf zit er ver naast.
Hier ben je, een kind van God, en je bent van het bewustzijn van jezelf afgedwaald. Je ging een bos in en je kunt jezelf niet in het donker zien, dus concludeer je, dat je niet verlicht wordt. Je vertelt jezelf, dat als je verlicht werd, je verder dan je neus zou kunnen kijken. En dus rationaliseer je, dat je minder bent dan Ik jou gemaakt heb. Bij iedere kleine worsteling, denk je dat je weer een meter verliest, tot je concludeert, dat je niets bent. Je zou kunnen concluderen, dat alles niets is.
In zekere zin heb je gelijk. De hele relatieve wereld is een simulatie, een lokmiddel, als het ware. Het leven in de wereld lijkt een campagne te zijn om jou van alles wat waar is, weg te trekken. Er zijn lagen aan bedriegerij. En toch moet je niet langer valse beeltenissen van jezelf accepteren. Ik ben niet vals en jij werd gemaakt naar Mijn beeltenis.
Je kunt proberen al het goede dat je bent te ontlopen, maar, hoe je dat ook probeert, dat kun je niet. Je kunt nooit jouw verdienste ontlopen, jouw waarde voor de wereld, jezelf en Mij. Oh ja, je kunt tijd verspillen, maar tijd is een onwerkelijkheid, een geaccepteerde onwerkelijkheid. De echte werkelijkheid ben jij en hoe je Mijn visie van jou, en daarom jezelf, dient.
Hoe dichter je bij Mijn visie van jou bent, hoe dichter je bij je Zelf bent. Hoe dichter je bij je Zelf bent, hoe dichter je bij Mijn versie van jou bent, want jij bent Mijn beeld, niet jouw maaiende afbreuk aan jouw Ware zelf.
Je kunt niet geloven, dat je heilig bent. Je bent er zeker van, dat Ik een fout maak en dat Mijn zicht misschien slecht is. Maar, nee, jij bent het met de ogen die niet kunnen zien en de oren die niet kunnen horen. Mijn beeld is waar.
Dit zul je weer weten. Als je van de Aarde vertrekt, zul je opnieuw vertrouwd worden met jouw gezegend verlicht Zelf, maar je kunt het nu doen. Je kunt de rechte weg nemen zonder omleidingen. Waarom vertragen waar je toch terecht zult komen? Waarom jouw zelferkenning bestrijden? Je bent een schoonheid en je leunt achterover en zegt: "Nee, ik ben helemaal niet mooi."
Natuurlijk ben je wat Ik zeg dat je bent. Je bent niet wat jij zegt dat je bent.
Je bent een machtig Wezen, dat in een oceaan van het leven zwemt, en je gelooft dat je besmeurd op de kust bent.
Als één van Ons, van één van deze schijnbare twee, het mis heeft, wie is dat dan? Ben jij het of ben Ik het? Ik verwed er alles om, dat jij het bent. Maar natuurlijk, wed Ik niet. Gooi je weddenschappen in het water en duik diep in Mijn hart. Duik diep in je eigen hart. Geef jouw dwalingen op.
Wat Ik zeg is zo, en nu vraag Ik jou je vermommingen af te werpen en aan jezelf te onthullen wie je bent en waarom je hier bent en de heerlijkheid van God te onthullen aan allen op Aarde.