God zei:
En jij bent liefde. Je denkt dat je iets anders bent. Je denkt dat je minder bent. Ik begrijp, dat je niet altijd besef van liefde in je hart vasthoudt. Ik begrijp dat je besef van minder dan liefde vasthoudt, van verwarring, verontwaardiging, wanhoop, afkeer enzovoort. Door deze verschillende emoties, kun je denken dat je geen liefde bent. Niettemin heb Ik jou liefde gemaakt. Ik maakte jou liefde vanuit Mijn liefde. Liefde ben je. Liefde is in een klasse van haar zelf.
Die kleine emoties zijn nietige dingen. Maak ze niet groot. Een gevoel van kleinheid past jou niet. Wat zijn deze emoties, die schijnbaar jouw liefde ontwrichten? Ze zijn kleine elektrische schokken op een diagram. De mindere emoties liggen op jouw bed van liefde, en dan staan ze op en gaan weg. De mindere emoties kunnen jouw liefde verbergen. Zij nemen jouw aandacht van liefde weg, maar ze kunnen niet jouw liefde wegnemen. Jouw liefde is gevestigd. Zij is bestendig. Ik gaf haar aan jou. Zij is ingebouwd. Jouw basis is liefde. Ondanks de schijn ben je niets anders dan liefde.
De mindere emoties zijn er vandaag en morgen zijn ze weg. Liefde wacht er altijd op, dat jij haar te voorschijn laat komen. Liefde is er altijd en wacht er stilletjes op, dat jij ontwaakt tot dat waarvan je gemaakt bent. Iets minders is gelijk aan vonkjes in een vuur. Het vuur is er. De vonken zijn maar kleine vonken, die uit het vuur schieten. Ze behoren daar niet en dus gaan ze eruit. Ze zijn niets waard. Liefde is alles.
Jij verwart je lichaam met jezelf. Lichamen tieren. Lichamen hebben functies. Al die tijd ben jij een Heilig wezen en dat betekent dat je onuitwisbare liefde bent. Jouw liefde wankelt niet. Jouw liefde hapert niet. Jouw liefde is bedekt met onzin. Alles behalve liefde is onzin. Alles behalve liefde is helemaal niet zinvol.
Het is niet zinvol om iets anders dan liefde te herbergen. Mensen doen erg veel moeite om zichzelf van liefde af te brengen. Zij kwetsen gevoelens en zij kwetsen lichamen. Sommigen doen zelfs moeite om andere lichamen te doden. Tot welk nut?
Er is in henzelf iets wat ze willen doden. Zij begrijpen liefde verkeerd en dus zeggen ze haar in zichzelf op en leggen de schuld bij anderen. Als iemand de liefde in zichzelf vermomt, draagt niemand de verantwoordelijkheid behalve de persoon zelf. Als iemand toelaat, dat zijn boosheid overkookt, heeft hij dat wat niet tot hem behoort opgepot. Hij heeft boosheid gestolen. Boosheid is een vreemd voorwerp.
Niemand moet boosheid vasthouden. Jij hoeft geen boosheid vast te houden. Het is je recht niet. Het is niet jouw noodzaak. Het is zeker niet jouw kracht. Boosheid neemt jouw kracht weg. Het is jouw bezit van boosheid dat jou boos maakt. Boosheid is een bloedzuiger op jou. Je hoeft hem niet te behouden. Je hoeft zeker niet jezelf te sussen door te denken, dat je dat wat jou pijn doet, moet behouden als symbool van jouw gelijk. Wat kan er juist zijn aan dat wat jou pijn doet en dat wat je anderen betaald wilt zetten, zodat zij zullen lijden zoals jij lijdt?
Kom uit dat spijkerbed. Blijf daar niet langer liggen.
Je hebt keuzen en er zijn keuzen die je moet maken. Als jij jezelf vastgenageld hebt op een bed van boosheid, is het een keuze die je gemaakt hebt. Als je die keuze gemaakt hebt, kun je een andere keuze maken en een andere en een andere. Je kunt ervoor kiezen op te staan en elke spijker door liefde te vervangen. Je kunt in liefde opstaan. Je moet in liefde opstaan. Ontdoe je hart van al het mindere en al het andere is minder. Jij bent meer. Jij bent liefde. Getuig daar nu van.