God zei:
Mijn hart hunkert naar dat van jou, zoals jouw hart naar het Mijne verlangt. Ik ken jouw hart al als het Mijne, dus waarnaar Ik verlang is, dat jij weet dat Mijn hart onlosmakelijk het jouwe is. Wij ZIJN Eén, maar toch kun jij, die in een menselijk lichaam op Aarde leeft, niet geheel doorgronden hoe dit zo kan zijn. Jij maakt fouten. De wereld heeft jou de vergissing van jouw wegen goed onderwezen, terwijl Ik jou naar Mij toe zie komen. Het Beloofde Land is al van jou, maar toch verlang je ernaar. Je smeekt erom. Maar toch kun je niet helemaal geloven. dat het een Werkelijkheid is. Het kan jou een fantasie lijken, weer een fantasie die je door je heen hebt laten gaan, een fantasie waarvan je vreest dat die slechts een verzonnen kalmerend middel is. Omgeven door wat je werkelijkheid noemt, en kijkend naar de eindeloze feiten die je omringen, lijkt een gelukkig jachtgebied ver bij jou vandaan.
Koppig vertel Ik je, dat waarvan je droomt en waarnaar je hunkert, waar is. Dromen zijn op Waarheid gegrond, maar dagelijkse demonstraties van minder dan de Waarheid verwarren je. Je bent geneigd te denken dat Shangri-la niet bestaat, onmogelijk kan bestaan, in ieder geval niet tijdens jouw levensduur. Ik denk andere gedachten, geliefden. Ik ken de Hemel intiem, en Ik ken jou intiem, en Ik ken de prachtige Schepping waar jij je midden in bevindt.
Zijn rijpe mango's een droom en is dat ze aan een boom groeien een droom? Rijpe mango's en druiven en bessen en pompoen en wortels groeien voor jou, elk in zijn seizoen, elk op zijn eigen manier. Is er niet een wonderbaarlijk ontwerp, dat voedsel produceert en jou produceert? Jij bent voortdurend. Je hebt je seizoenen. Tegelijkertijd bloei je eeuwig voor Mij.
Ik ben voedsel voor het denken, maar Ik ben meer dan gedachte. IK BEN. Ik ben beslist niet jouw verbeelding. Ik ben meer dan wat jij denkt en dat ben jij ook.
Als het beste wat je doen kunt is je Mij verbeelden, verbeeld Mij dan. Blijf je Mij verbeelden, en snel genoeg zul je ontdekken, dat jouw verbeeldingen altijd de Waarheid waren. En dan wil je handstandjes doen, zo vreugdevol zal jouw ontdekking zijn. Ik ben de hele tijd de Waarheid geweest en alles waarvan jij zeker was, was dat de Waarheid verzonnen was. Met alle liefde en respect voor jou, je had vele dingen verkeerd om.
Je hebt gedacht, dat je rijker zou worden door heimelijkheid. Je hebt gedacht, dat grijpen de manier was om te winnen en dat geven de manier was om te verliezen. Doe buitelingen met je gedachten, en draai de wereld met de goede kant naar boven. Neem je denkpet af en druk je hand tegen je hart. Je hart is waar het leven is. Je gedachten zijn accessoires. Jouw gedachten marcheren trots. Al te vaak hebben jouw gedachten je hart teruggeduwd.
Breng je hart op de voorgrond. Je geest is een vertaler en de geest weet niet altijd waarover hij spreekt. Je geest is als een allesweter. Geen geest weet alles. Geesten zijn geneigd de oppervlakte vluchtig langs te lopen en bepaalde aspecten vast te grijpen, die het niet waard zijn vastgegrepen te worden. Maar het hart, ach, het hart, het hart verlicht en strijkt de zorglijnen glad die onjuiste gedachten dieper hadden gemaakt.
Als de wereld opstijgt, doet jouw hart dat ook. Als jouw hart opstijgt, doet de wereld dat ook. Niet alleen zijn jij en Ik Eén, maar de wereld en jij zijn ook één, ook onlosmakelijk verstrengeld. De bonenstaak die naar de Hemel groeit, is jouw hart. Jouw hart is een prachtig geweven vlecht, die tot aan de Hemel reikt, en deze vlecht van jouw hart vraagt je haar te beklimmen, en haar te beklimmen, tot je de Hemel bereikt en je Mij bereikt, en jouw visie wordt helderder, en al je dromen waren altijd waar.