Geliefd Kind, je staat in de deuropening. Ik vroeg je binnen te komen, en toch sta je in de deuropening van de Hemel, alsof je niet zeker was dat je op de juiste plek bent. Je loopt buiten heen en weer, twijfelend of je aan zult bellen. Zelfs wanneer je niet op de juiste plek was, druk dan toch op de bel. Ik verzeker je dat je op de juiste plek bent, maar zelfs als dat niet zo was, druk op de bel die de Hemel naar je deur brengt, geliefden.
Je bent in de war geweest over waar je bent. Je denkt dat je ergens buiten bent. Je denkt dat je buiten Mijn hart bent terwijl je daar juist het materiaal van bent.
Geliefden, als je iets gewonnen hebt in de wereld, krijg je een idee van hoe het voelt om in de Hemel te zijn. Je hebt gewoon de straatnaamborden niet goed gelezen. Misschien dacht je dat succes in de wereld de Hemel is. Succes in de wereld staat niet haaks op de Hemel. Het gaat goed samen met de Hemel. Ja, onthoud het alsjeblieft, alle deuren die je je kunt voorstellen, leiden naar de Hemel. De Hemel heeft geen deuren natuurlijk, en toch brengen alle deuren je naar het bewustzijn van de Ingang naar waar de Hemel al is.
Inmiddels begrijp je wel dat de Ingang naar de Hemel, hoe het ook maar genoemd mag worden, je hart is. De Poorten van de Hemel zijn je hart. Je hebt de denkbeeldige deuren zelf dichtgedaan, of je ogen gesloten voor de poorten van de Hemel, misschien wel voor het bestaan zelf van een Hemel.
Op hoeveel manieren kan het gezegd worden? Het Koninkrijk der Hemelen ligt binnenin je. Waar anders kan dat zijn dan in je hart, want jouw hart is het Mijne. Kom op, sluit vriendschap met jezelf. Druk op de bel van je hart. Laat het de hele wereld over klinken. Laat het weerklinken in de Hemel.
Je kunt blijven waar je denkt dat je bent, of je kunt uit het moeras stappen waar je denkt dat je in zit. Zeg het maar, geliefden. Ik heb de rode loper voor jullie uitgelegd. Ik heb roze bloemen uitgestrooid om je naar Mij toe te leiden. Je kunt het niet missen. Je hoeft het er alléén maar op te wagen en die oude grenzen te verlaten. Welk ander doel hebben die gediend dan om de Hemel voor je te verbergen? En toch heb je de neiging om die oude grenzen te zien als een comfortabele schommelstoel, zo vertrouwd zijn die grenzen voor je, zozeer ben je er mee belast geweest. De grenzen zijn net als klimplanten die over je ogen zijn gegroeid.
Begrijp alsjeblieft, geliefden, Ik vraag je niet om handel te drijven in de wereld, voor de Hemel. We hoeven geen ruil te doen. Heb de Aarde, heb de Hemel. Heb vrede en geluk, waar je ook maar staat. Zeker, dansen bestaat op Aarde en dat kun je behouden. Zeker, ook zingen bestaat op Aarde, en je kunt zingen wat er maar in je hart op komt. Tot nu toe heb je niet gezongen wat er in je hart opkomt. Ik stel voor dat je zingt en danst naar wat er in je hart opkomt. “Neem nog wat meer“, is wat Ik zeg. Ik bied je de kans van je leven.
Verspil je prachtige hart geen moment meer. Begin het gebied van de Hemel te ontdekken. Stel je hart wijd open. Probeer het eens. Stel dat de Hemel direct voor je uit is? Doe nog één stap in Mijn richting. Kom alsjeblieft binnen. Wil je niet binnenkomen?
Hier ben Ik. Ik geef je een teken. Gooi al die oude rommel weg die je hebt verzameld in je hart. Het is rotzooi. Doe die oude littekens weg, waar je jezelf mee belast hebt. Zet de ramen van je hart wijd open. Draai je hart open, en het Mijne in dat van jou. Laat Ons Ene hart gekend zijn. Zie het eerst zelf. Gooi die luiken open. In sommige gevallen hebben jullie die denkbeeldige deuren naar de Hemel dichtgetimmerd. Jullie hebben ze dichtgespijkerd. Je hebt een deur dichtgeslagen die je zelf gemaakt hebt, die op slot gedaan en de sleutel weggegooid.
Maar je hebt geen sleutel nodig om je hart voor Mij te openen. Je opent het gewoon, en ziet de wereld die je ziet.