Voor Mij ben je als een bloem die Ik liefdevol elke dag water geef. Iedere dag zie Ik hoe je groeit en hoe je bloemblaadjes zich openen en hoe je wortels dieper Mijn hart in groeien. Ik zie je bloeien, en Ik zie je blaadjes naar de zon reiken, en Ik til je op naar Mij toe. Ik fluister huldeblijken in je oor. Ik houd van elke onderkant van jouw blaadjes. Mijn hart maakt buitelingen van vreugde wanneer Ik naar je kijk en je zie groeien en kijk hoe je je dan weer naar deze en dan weer naar die kant keert om de zon te volgen en Mij.
Je groeit naar Mijn hart toe. Hoe meer je groeit, hoe beter je erin past, hoe meer je jezelf precies daar vestigt waar je hoort te zijn. Het is de bedoeling dat je Mijn hart vult, net zoals ik het jouwe vul. Je bent de zachte bekleding van Mijn hart. Je lijkt veel op de golven van de oceaan wanneer je Mijn hart vult, terwijl je steeds maar stijgt, steeds maar stroomt, Mij steeds maar in verrukking brengend.
We zitten samen in een flinke beweging, jij en Ik. We zijn net een slinger die heen en weer zwaait. We zijn net een prachtige ster die zijn baan volgt. Tegelijkertijd zijn We vaste sterren en iedereen weet waar We zijn. Het lied dat We zingen staat op het punt om overal gezongen te worden. Ik ben het al een hele tijd aan het zingen, zoals tijd voorgesteld wordt op Aarde, en nu doe je met Me mee, en nu zal het lied gehoord worden, en nu zal het lied gezongen worden, en We zullen het zingen zoals We ernaar uit gekeken hebben. De slinger zwaait, en hij zwaait liefde. Onze liefde is als een wierookbrander in de kerk, die heen en weer zwaait, overal naar toe reikt, terwijl zijn zoete geur overal heen dwarrelt.
Misschien zie je de wierook niet. Misschien weet je niet waar het vandaan komt, maar voel je het wel aan. Hij gaat nu je cellen binnen en zal nooit meer weggaan. Je bent met name de nectar van de Hemel aan het worden. Jullie, geliefden, zijn niets meer en niets minder dan de adem die Ik haal. Ik adem jullie in en uit, hoewel er nooit een uit is, alleen jullie, vastgehouden tussen werelden in Mijn liefde.
Zou je van je hoge zitplaats in Mijn hart af willen springen? Ik kan het Me nauwelijks voorstellen. Je bent zo diep in Mijn hart, en het is hier zo heerlijk met jou. Ik zou je nooit laten gaan, en jij zou er ook niet over denken om bij Mij weg te gaan, terwijl we bezig zijn om Onze liefde door de hele Kosmos te slingeren. Op wat een lieflijke wijze laat Onze liefde de prachtige wereld herrijzen en alle harten daarin!
Jullie zijn tot Mij gekomen, geliefden. In Jullie bewustzijn, zijn jullie gekomen. Het is net alsof We in een appartement wonen, en wat zijn We goede buren. Wat zijn We vriendelijk en gastvrij. Wat zijn We gracieus. Er is geen grotere vreugde dan verenigd te zijn als Eén, en dat zijn We, dat zijn We.
Hoe denk je dat de wereld eruit zou zien als je haar van Mijn hart uit bekijkt? Hoe kan de wereld er uit zien die in Mijn hart in beweging is gebracht? Welke begrenzing kan er nog zijn? Wat voor onjuiste grenslijn? Wat voor uitbarsting waar liefde en Zijn heersen?
Er zit geen pauze in het momentum van liefde, en het momentum is begonnen. Het momentum wordt alleen maar sterker en de wierookbrander van Onze liefde zwaait verder en verder uit. Hij zwaait zover uit dat er geen beweging is te zien. De wereld, Onze Liefde, wordt een wiegelend wijsje, en overal wordt de liefde verklaard. Iedereen krijgt haar in zijn ogen. Wat wordt de wereld schitterend, en vaagheid bestaat niet langer. Er bestaan kloppende harten van liefde, en zij bestaan nu, en je begint de liefde te zien die bergen beklimt en de sterren rond doet draaien en zo draaien Wij rond door het Universum, op lichte wijze bemoedigd door de liefde die We zijn.