HEAVEN # 2854 Er zijn vele sterren aan de hemel, 17 september 2008
Het klinkt misschien afgezaagd om te zeggen dat overal wel iets goeds in zit. Dit kost je inspanning,
Ik weet het. Je ziet gruwelen, tragedie, mismanagement, en je kunt je niet voorstellen dat er mogelijk
iets goed zou kunnen voortkomen uit vele omstandigheden die zich voordoen. Het is moeilijk te geloven,
Ik weet het. En toch is het God’s goudeerlijke waarheid.
De wereld waarin jij leeft is net een legpuzzel met veel ontbrekende stukjes. Het beeld is niet alleen
onvolledig, maar dat waar het een beeld van is, is zelfs nog niet waarneembaar. Je komt er niet uit.
Tot dusver kun je het je alleen maar indenken. Het beeld is stompzinnig, onpeilbaar, en klopt niet.
Hoe meer je erover nadenkt, hoe erger het wordt.
Ik smeek je om op te houden met denken dat gebeurtenissen in het leven een beloning of een straf zijn.
Bekijk het eens op deze manier : Het leven gaat lang niet in die mate over jou als jij misschien denkt.
Ik bedoel niet dat je onbelangrijk bent. Ik bedoel dat niet al het leven op jou gericht is, ook al ontvang je het.
Je bent weliswaar de ster van je eigen leven, maar toch zijn er vele sterren aan de Hemel.
Ja, Ik weet wel dat het leven pijn kan doen, diepe pijn, en bij tijden zie je geen reden om dankbaar te zijn.
Denk niet dat Ik luchtig doe over jouw pijn. Ik spot er niet mee. Ik weet wel dat het laatste wat jij wilt horen,
is : “ Oké, je geliefde is gestorven. Maar gelukkig had je een geliefde. “ Het biedt jou geen troost om te
beseffen dat veel mensen jouw geluk niet eens hadden. Jij ziet verlies. Jij denkt dat je iets is afgenomen dat
je ooit gegeven werd, alsof een gegeven belofte ingetrokken werd.
Steeds maar weer leren jullie dat het leven in de wereld tijdelijk is, en dat leven zelf eeuwig is. Dit is behoorlijk
vergeetachtig, geliefden. Niets ter wereld is blijvend, noch lijf noch leden in wereldse betekenis, toch dooft het
leven zelf nooit uit, kwijnt nooit weg, vertrekt niet en raakt niet verloren, en verdwijnt niet. En toch betekent dit
tijdelijke tussenstation op Aarde heel veel voor je. Ik zal je vertellen dat het, in het wereldplan, er heel veel toe
doet. Zo tijdelijk als het maar is, het doet er toe. Er is meer gaande dan je in de gaten hebt. En toch, geliefden,
zijn de details niet zo belangrijk als ze jou lijken te zijn.
Iedereen op Aarde is belangrijk. Dood lijkt te komen, toch zeg Ik dat er geen dood bestaat, en jij denkt :
“ Het zal wel, dat er geen dood is. Dat er geen pijn is. Dat er geen lijden is. Ik denk dat ik er gewoon aan gewend ben. “
Je kunt vervolgens denken : “Je gaat geen Pollyanna van me maken. Ik draag geen bril met roze glazen. Sterker nog,
dat weiger ik. Ik noem een spade een spade. Mijn hart doet pijn en U zegt dat wat ik meemaak, slechts illusie is.
Nou, ik zal je vertellen, God, met alle respect, deze schijnervaring bevat voldoende echte pijn voor mij.
Je hebt misschien het gevoel dat je het wel gehad hebt met het leven zoals het is in de wereld. Je kan het gevoel hebben
dat je aan het eind van je latijn bent. Geliefden, de wereld zoals jullie die kennen, loopt ten einde. Je hebt geen eind aan
je latijn meer nodig. Je zult op een nieuwe manier leven.
Je bent altijd over horden gesprongen. Nu zul je eerder springen. En gauw genoeg zal er een tijd zijn, in jouw leven, dat
er geen horden meer zijn om over heen te springen. Je zult het leven in een nieuw licht zien. En omdat jouw kijk op het
leven bepaalt hoe je leeft, zul je een nieuw leven leiden. Nieuwe ogen betekenen nieuw leven. En Ik maak geen grapje.