Ik, God, hoef niet het forum van Heavenletters te lezen om te weten wat daar wordt gezegd. Ik hoef het niet te zien om haar kracht te kennen, jullie kracht. Ik ken haar niveau en wat haar vibratie is. Klop, klop gaan de harten. Ik voel de adem van allen die vanuit hun hart en bewustzijn daar iets schrijven. Ik geef jullie allen Mijn zegen. Natuurlijk voel Ik ook de adem van allen die daar niet iets schrijven. Maar vandaag richt Ik Mijn aandacht op diegenen die hardop over Mijn liefde spreken.

Jullie hebben een brandpunt van liefde, en jullie verspreiden jullie liefde. Jullie tonen het daar. Wat jullie daar schrijven, is liefde, of je dat nu weet of niet.

En wanneer jullie de commentaren lezen, lezen jullie liefde. Lang leve de Liefde.

Mijn liefde is overal, ja, en toch komt het op sommige plaatsen beter uit de verf dan op andere.

We hoeven liefde niet liefde te noemen. Het is niet zozeer liefde die in de mode is. Het is gewoon een natuurlijke wijze van om elkaar geven. Het is niet een productie. Het is een natuurlijk gebeuren. Net zoals bloemen bloeien, doe jij dat ook, en Ik raad je aan om daar te bloeien waar je gezien kunt worden.

Bloemen verstoppen hun bloeiwijze niet onder een ton. Bloemen kijken op naar de zon. Zij nemen de zon in zich op. Ze keren zelfs hun gezicht naar de zon. En zo keren ook jullie, Mijn geliefden, je goddelijke gezichten naar de zon. Jullie ademen links en rechts liefde in, en jullie ademen links en rechts en omhoog en omlaag en welke kant ook maar op liefde uit, want ware liefde beperkt zich niet tot één richting. Of, We zouden ook kunnen zeggen dat liefde Eén Richting kent, en dat is Mijn kant op.

Wees blij dat je van Mij houdt, en wees blij om dat te zeggen. Wat een prachtig drietal woorden. “Ik houd van God. “

Jullie verklaren : “ Ik houd met heel Mijn hart van God. En nu ben Ik ook aan het leren om van God’s Schepping te houden. Ik stort Mijn hart uit voor God, en Ik stort het uit voor de wereld. Ik houd het niet langer voor mezelf. Waarom zou Ik het voor mezelf houden ? Waarom zou Ik Mijn liefde voor God voor mezelf houden ? Hee, ik zal op de dakspanten staan en mijn hart van God laten spreken. Ik zal op de daken staan en de viool van mijn liefde voor God bespelen. Ik hoor mezelf spreken, en ik leer van datgene dat ik mezelf hoor zeggen. Ik schrijf mijn woorden op het forum, en ik laat de wind mijn woorden waar ook maar heen, meevoeren. Ik ben de adem van God, en Ik adem. Ik adem ook mijn gedachten in en uit. Ik adem voor allen.

“ Voor God, ben Ik niet een onbeduidende stip in de wereld. Voor God, ben Ik Zijn Stem. Ik spreek voor Hem. Ik verklaar Hem. Mijn stem is dan misschien zwak, maar God’s stem is dat niet. Zijn stem mag dan geluidloos zijn, o zo stil, maar toch wordt die tot in de wildernis gehoord. Iedereen moet God zelf horen, en toch voeg ik mijn stem bij het koor van liefde dat zingt van God’s hart.

“ Het koor zegt : “ God heeft lief. Hij houdt van mij. Hij houdt van jou. Hij houdt van elke vogel die zingt, en van elke leeuw die gromt. En God houdt van mij. Als Hij van mij houdt, dan houdt Hij vanzelf -sprekend ook van jou. En toch wil Ik zeggen dat God van jou houdt. Dus zeg Ik het. God houdt van je. God houdt van jou en God houdt van mij. God houdt van ons als Eén, en Hij houdt van ons als gezamenlijke individuen. God ontsteekt de vonken van onze liefde, die van jou en die van mij, en toch is alle liefde van God. Hoor mijn lied. O God, hoor mijn lied. “