Iedere relatie die jij hebt onthult een aspect van jezelf. In iedere relatie breng jij jezelf aan tafel.

Je wenst liefde en vrede in iedere relatie, en toch schieten relaties tekort. Je weet misschien niet wat ermee te doen. Je weet misschien niet hoe een relatie te laten gedijen. Soms is het een worsteling, en je vraagt je af waarvoor je relaties hebt. Als ze pijn veroorzaken, vraag jij je dat af.

Soms zijn relaties uit en aan. Soms blijf je op één niveau en durf jij niet verder.

Soms behandel jij relaties met je linkerhand, of je gaat er onvoorbereid mee om. Jouw hart is opzij gezet. Spreken wordt verlangd, en toch durf je niet te spreken uit angst de ander teleur te stellen, zelfs als de status quo jou niet gelukkig maakt. Als dit het geval is, is dat dan omdat jij je ongelukkig zijn niet wilt onderbreken, geliefden? Wil jij het ongelukkig zijn niet van de plank vegen, zelfs als het er staat te wiebelen?

Je gaat misschien tegen eerlijkheid in en klemt je kaken op elkaar. Geliefden, wat is er zo vreselijk dat jij er niet over kunt spreken?

Voordat je een wond verzorgt, moet je ernaar kijken. Kijk ernaar bij daglicht. Misschien is alles wat er voor genezing vereist is dat je ernaar kijkt. De wond is misschien niet zo groot als jij vreest. Misschien is het maar een kleine schram. Misschien moet er alleen maar naar gekeken worden. Misschien is het alleen maar nodig dat jouw stem spreekt.

Je bent in tweestrijd tussen beleefdheid en eerlijkheid. Het is echt waar, geliefden, dat je relaties niet onder het tapijt kunt vegen. Je kunt niet op ze stappen dag na dag. Je moet hun ramen open doen en frisse lucht binnen laten. Er is niets zo erg dat het niet kan worden geopend, waarover niet gesproken kan worden, dat niet begrepen kan worden, en los geschut.

Jouw hart moet zichzelf bloot leggen. Verhuld is jouw hart niet verbonden. Als jij je hart niet bloot legt, klop je onnodig op zijn deur. Je maakt een stalen deur. Je klopt op je gesloten hart terwijl het aan jou is jouw hart te bevrijden. Vroeg of laat zal je hart uitbarsten. Spreek vroeg liever dan laat.

Onderhoud je relaties. Laat je tong je hart uitspreken. Spreek je hart routinematig uit. Open jouw hart voor je hart zelf. Begraaf het niet. Liefde bedoelt niet je hart te veronachtzamen of te proberen het af te brengen van wat het voelt. Wat jouw hart voelt, voelt het. Het heeft geen zin er een doek over te hangen. Harten kunnen niet ontkend worden. Leg je hart vrijelijk bloot zodat anderen hun hart vrijelijk bloot kunnen leggen. Laat jouw hart rechtop gaan staan. Eer het. Eer je hart, en je zult ook andere harten eren.

Jouw hart is niet bedoeld om te worden gekwetst. Jouw hart is bedoeld om te worden verwelkomd. Verwelkom jouw hart, en je zult de goedhartigheid van deze schijnbare anderen verwelkomen.

Jouw hart is bedoeld te spreken. Jouw hart is niet bedoeld een pantomime te zijn.

In relaties moeten harten spreken. Jouw hart moet spreken. Het moet niet stom en doof en blind worden gehouden. Het moet niet doen alsof. Jouw hart is niet bedoeld verborgen te worden of ter zijde gelegd te worden of in een hoek geschoven te worden. Niet jouw hart, geliefde.

In iedere relatie is er veel van jezelf te ontdekken. Relaties zorgen voor gidsen om jou naar de verre bereiken van jezelf te brengen. Relaties nemen jou mee naar het bos,. Relaties helpen jou door het bos te gaan en er aan de andere kant uit te komen. Houd handen vast met je relaties, en help elkaar erdoor. Wees een vriend voor jouw hart en een vriend voor de harten van anderen. Laat je harten handen vasthouden en help elkaar dwars door het bos. Blijf niet aan de rand. Jouw hart is niet bedoeld stil te staan.