HEMEL #1872 Jouw Verhaal, 20 december 2005
God zei:
Goedemorgen, geliefden. Ik ben in jullie midden. Ik ben stevig gehuisd binnenin jou. Jouw verstand heeft een fantasie uitgespeeld, een die lijkt niet van jouw hand te zijn. Niettemin, het is jouw fantasie. Jouw verstand is een makker met een fantastisch verhaal waar jij jezelf in vindt. Als iemand een verhaal moest schrijven van jouw individuele verzonnen leven op Aarde, zou het een zeer interessant kronkelend verhaal zijn. Al de intriges hebben ingewikkeldheden, onverwachte verdraaiingen. In iedere intrige is er een geboorte in deze levenstijd, en de dood erop volgend. Dat lijkt ook een grote fantasie, dat er een tijd zou komen wanneer jij niet zou bestaan. Natuurlijk, dat is de allerhoogste fantasie, omdat er geen einde komt aan jou. Er is een eind aan het verhaal. De held gaat door. Hij heeft een nieuw land herontdekt. Dan, in zijn verhuizing naar de Hemel, speelt hij zichzelf en niet een rol die hij uit een verhalenboek heeft genomen.
Dit is niet bedoeld om de rol die hij eerst had genomen over te werpen. Hij speelde het door en door. Jij deed het goed, een rol te spelen die hij uit een hoed of van een genummerde lijst had gepakt. De rol was voor een reden. Het is niet dat er helemaal geen reden was.
De reden is om liefde te herontdekken. De reden is om alles van Mij in jouw hart te herontdekken. De reden is om uit te vinden waarom jij nooit weg gegaan bent.
Daarom, de reden is om uit te vinden waar jij bent, waar jij nooit weg gegaan bent behalve in een fantastische verkenning van het verstand.
Natuurlijk, denk jij niet dat jij alleen maar rijdt in het leven dat jij leeft. Natuurlijk denk jij niet dat jij geen zeggenschap hebt! Jij bent het die het leven dat jij leidt interpreteert, en jouw interpretatie is belangrijk. Het is allemaal belangrijk. De manier waarop jij denkt dat jouw verhaal uitgespeeld moet worden, het wordt uitgespeeld. Het is zo betekenisvol voor jou als het betekenisvol voor jou is. Het is niet voor niets jouw verhaal.
Feitelijk, werd jij in een omgeving geduwd die misschien niet van jouw maak was. Toch ben jij degene die toevoegingen maakt aan jouw script. Jij maakt uit wat jij zegt. Jij maakt uit hoe jij beweegt en wat jij uitroept op het toneel. Wat jij ervan maakt is geheel aan jou. De woorden zijn de gedachten die aan jouw gegeven zijn.
Jij bent het die zegt dat jij het leven van een troubadour leidt of een nietsnut. Jij bent het die het schouwspel maakt. Jij bent het die jouw leven vertaalt in woorden en gedachten. Jij bent misschien op het toneel gegooid met zekere decors. Jij kunt de decors veranderen. Jij kunt zeker de lichten veranderen.
Jij bent de lichtmanager voor deze escapade van jou op Aarde.
Jij dimt de lichten, of jij maakt ze helderder. De woorden en acties kunnen hetzelfde zijn, toch het licht dat jij op ze laat schijnen maakt al het verschil van de wereld.
De muziek die jij kiest maakt ook de stemming. Jij kiest dramatische ouvertures om jouw leven te reflecteren, of jij kiest om in een lichte musical te zijn. Jij kiest de muziek, en jij kiest de dans die jij wil dansen. Jij neemt deel aan jouw leven. Jij dirigeert het. Wat ook de rolverdeling van de karakters in jouw toneelspel is, jij maakt ze. Jij hebt enige autonomie. Jij bent het die lacht of huilt om hun capriolen. Kijk, ze zijn in het toneelspel net als jij. Ze zijn op het toneel, en zij weten niet hun volgende zin meer net als jij. In feite, kijken ze naar jou voor hun wachtwoorden.
Wat ook jouw rol is, jij spelt er een rol in. Jij bent de hoofdrol. Jij bent de ster in jouw toneelspel. En jij maakt al het verschil in de wereld. Jij maakt een verschil in de wereld. Waarom is dat zo moeilijk om te geloven?