HEAVEN #2603 Tanrıya giden yol 10 Ocak 2008
Gülünecek çok fazla bir şeyleriniz yok mu? Öyleyse yine de gülmeye başlayın. Gülüşünüzle tanınır olun. Gülmek bilinir olsun. İnsan hayatı gülmek için değil midir? Ondaki bütün sorunlar, karışıklıklar, tüm o mantıksızlıklar bir hiç için değil midir? Hiç için diyorum çünkü tüm o ızdıraplar zincirinin asla bir gereği yoktur. Sevgiye gerek vardır. Sadece sevgiye. Kibir gerekli değildir. Mal mülk yığıp biriktirmek gerekli değildir. Telaş gerekli değildir, gürültü patırtı, velvele gerekli değildir. Tüm bunlara dahil olmanız gerekli değildir. Bırakın bir çark gibi dönsün hayatınız. Onu dönen bir topaç olarak bilin ve bırakın dönsün. Aşırılıklar olmadan, aşırı şekilde müdahil olmadan, yaptığınız hiçbir şeyde aşırıya kaçmadan, aşırı hassasiyet göstermeden ya da denetlemeye, idare etmeye çok fazla takılmadan varolun.
Bunu duymak hoşunuza gitmeyebilir, fakat hayatınız sizin düşündüğünüz kadar ciddi değildir. O zaman hayatınızı bir eğlence olarak alır mısınız lütfen? Hayatı, özel olarak “Sevenlere Ayrılmış bir Yolda” yaptığınız keyifli bir araba yolculuğu gibi alamaz mısınız? Ortaya koyma iddiasında olduğunuz bunca ciddiyet ne içindir? Kendi hayatınızı da hepsinin en mühimi, en ciddisi olarak gösteriyorsunuz.
Hayatın içinde arabanızla yol alır ve sapacağınız yerlere bakarsınız. Bedeniniz aracınızdır. Hayatınız üzerinde ilerlediğiniz yoldur. Yakıt sevgidir. Bu kadar karmaşık olarak gördüğünüz hayat o kadar basittir ki. Tabii ki hayatınız anlaşılması güç motiflerle örülmüştür. Fakat karmaşık mıdır? Hayır, basittir o. Sadece gözlemlemeniz, teşvik etmeniz ve beraberinde ilerlemeniz gereken bir şeydir o. Hayatınızın çarkları dönerken nefesinizi tutmanız, soluksuz kalmanız gerekmez. Bir eğlence treni ya da atlı karınca turundasınızdır. Hayatınız bir bilgelik ve sevgi mekanizmasıdır. Yüreklerin biribirlerine örülmesidir o. Bırakın hayatınız tüm dünyaya sunduğunuz neşeli bir tebrik kartı gibi olsun. Hatta mizah unsurlarıyla dolu neşe veren bir kart olsun. Gülmemek niye? Ağlayıp sızlanmak niye?
Hayatın biraz koşmak, biraz sıçramak, biraz da atlayıp zıplamak olduğu fikrini edinin. O atlama ipini keyifle çevirin. Oynadığınız topu havaya fırlatın. İyi vakit geçirin. Hayattan keyif almaya karar verin. Hayat yolculuğunuza başlamaya karar verin ve bunu keyifli hale getirin.
Bu geziniz elbetteki ilginç olacaktır. Onun, gergin ya da hararetli olması gerekmez ki. Hayatı bu kadar ciddiye almazsanız o da bu kadar gergin bir hale gelmez. Hayatınıza baskı yapmayın. Lastiklerinizin biraz havasını indirin ki sürüşünüz yumuşak olsun. Tamam, biraz sarsıntı olacaktır elbet fakat bu sarsıntılar sizi yoldan çıkarmayacaktır. Sevenlere Ayrılmış o Yolda kalın ve onun dışına çıkmayın. Yola dosdoğru devam edin. Tüm oklar Beni işaret edecektir.
Bana geldiğinizi görüyorum. Farkındalığınız dahilinde Bana geliyorsunuz. Kalp atışlarınızı duyuyorum. Nabzınızın atışını duyuyorum, yüreğinizdeki tüm arzuları biliyorum; bu arzulardan en derininin, ulaşana dek Beni takip etmek olduğunu biliyorum. Sizi kendime çekiyorum. Hiçkimseyi asla yanlış yola sevketmem Ben, aziz çocuklarım. Sizi yönlendirdiğim istikamet olmak istediğiniz yerdir.
Son sürratle ya da ağır ağır gelin Bana doğru. Her halükarda, her ne olursa olsun Bana doğru olan yoldasınızdır ve herzamanki gibi zaten Benim ön bahçemdesinizdir. Bir şeyleri beklersiniz, belki de bir billet. Özel bir merasim beklemeyin aziz çocuklarım. Doğrudan içeri gelin. Yüreğime doğru size refakat ediyor ve kalmanızı söylüyorum. Benimle kalmamanız için hiçbir sebep yoktur. Yapmanız gereken tek şey, kendinizi Benden uzakta hissettiğinizde, ki bu mesafe bir milimin milyonda biri kadar bile olsa, Benim nerede olduğumu hatırlamaktır. Bu yer sizin yüreğinizdir. Farkındalığınızın, bir milimin milyonda biri kadar bir mesafede olması bile çok büyük bir uzaklıktır.
Zamanın ve mekanın varolmadığını unutmayın. Benim Yüreğimden başka olacağınız bir yer yoktur sizin için. Üzerinde “Tek Yön” yazan bir işaret levhası göreceksiniz. Bu levhayı diken kahkahalarınızdır sizin.
Çeviren: Engin Zeyno Vural :wub: