Hemelse brieven™, brengt de Aarde dichter bij de Hemel.
De Hemel is hier om te bereiken dat elke ziel op aarde weer bewust wordt
* Onze verbinding met God * Ons geloof in ons zelf *
* Ons bewustzijn van onze gedeelde waardigheid naar God*
* Vrede op aarde * God brengt ons altijd dichter naar Hem.
HEMEL #1834 Jouw Verzonken zijn in het Absolute, November 12, 2005
God zei
Het is net zo onmogelijk voor jou om het spoor van de zegeningen te volgen als het onmogelijk is om het spoor te volgen van wat jij interpreteert als geen-zegen. Het is simpeler en juister om alles als een zegen te accepteren. Simpeler en beter om jouw begrip van een zegen te veranderen. Verander jouw definitie. Beschouw alles wat er gebeurt als een zegen. Maak geen onderscheid. Als je valt, laat het een even grote zegen zijn dan als je weer opstaat.
Er is veel wat voor jou niet op een zegen lijkt maar dat is omdat je meer bij jezelf betrokken bent als persoon dan als een Wezen. Als jij geen lichaam had en allen die je lief hebt geen lichaam hadden en allen die je niet lief hebt geen lichaam hadden, zou je iedereen met andere ogen bekijken. Alle problemen die je nu ziet zouden er niet zijn. Alle opeenstapelingen van gedachten zouden er niet zijn. Alle indrukken, gewenst én ongewenst, zouden er niet zijn. Welk verschil zou het uitmaken als je bewust bent van jouw verzonken zijn in het Absolute? Welk verschil zou iets maken als je het Grote Geheel ziet? En wat ís het Grote Geheel wat je zou zien?
Je zou zien hoe alles in elkaar past, niet later maar NU. Je zou kortstondigheid zien zoals het is. Je zou niet langer verwachten dat een tel een eeuwigheid duurt. Je zou de eeuwigheid beter kennen dan de palm van je hand. Je zou verzonken zijn in Eenheid waar geen afstand, geen verdeling en géén niet bestaand gedachtengoed bestaat. Er zou geen ingebeelde afstand tot de Eenheid bestaan. Er zou geen verschil in wat dan ook zijn. Niets zou er toe zoen. Je zou een kwestie als niet bestaand zien. Je zou zien dat het lichaam een of andere fantastische opmaat was, waardoor je het Absolute kunt zien. Het was een niet bestaande meetlat die je hoog hield.
In dit lichaam, kun je tegenstellingen en vergelijkingen zien. Je ziet een streep tussen de aarde en de Hemel terwijl er geen is, maar jij ziet het. Je ziet Veelheid terwijl er alleen maar Eenheid is. En zie het onder ogen, je geniet van de veelheid. Schaam je er níet voor. Je geniet van de soap-series en de geheimen, de komedies en alle korte verhalen. Je geniet van de verzonnen verhalen en waarom ook niet? Waar dient het anders voor dan om je te vermaken?
Je gaat door het leven als een passagier in een trein die de scènes van het leven bekijkt en de passagier projecteert zich in de scène waar hij langskomt. Zijn vingers kunnen niet de palen van de hekken aanraken die hij ziet maar hij ziet zichzelf daar niettemin. Hij ziet andere verzinsels over zichzelf en hij vergeet dat hij zich in een trein bevindt die door het terrein gaat maar er geen deel van uitmaakt.
Hij vindt het fijn om in het midden van het leven te staan. Hij vindt de actie van geloven fijn dat hij maar een Menselijk Wezen is. Ik schrijf Menselijk Wezen met hoofdletters maar hij schrijft het met kleine letters omdat hij niet helemaal accepteert dat hij een Goddelijk Wezen is. Hij heeft zo vaak uit het raam van de trein gekeken, dat hij niet zichzelf lijkt. Hij ziet enkel maar zijn reflectie door en voorbij het raam en hij ziet zichzelf niet. Hij heeft niet door dat hij slechts naar iets opkijkt. Hij denkt dat hij daar echt een acteur is en hij speelt zijn rol volkomen.
En hij is zó betrokken met het drama dat hij de Ontwerper van dat alles vergeet, hij vergeet dat hij toeschouwer is, hij denkt dat hij de doener is, hij denkt dat hij alleen datgene beleeft wat hij met zijn ogen ziet, hij vergeet dat hij achter zijn ogen is, hij vergeet dat hij meer is dan wat hij ziet, hij vergeet de bedoeling om te herinneren.
Copyright@ 2005 Heavenletters™