CENNET#2508 Tanrının Yüreğinden 7 Ekim 2007
Muhteşem bir kızakla harika bir yolculuğa çıkıyorsunuz aziz çocuklarım. Yol o kadar düzgün ve pürüzsüz ki. Zemin cam gibi ışıl ışıl, hiç ses yapmıyor. Evet, Noel Baba değilsiniz lakin bahşedilen armağanların kendisisiniz. Şimdi sizi kendinize armağan ediyorum. Artık ayakta dimdik duruyorsunuz. Artık boş şeylere hiç yer yok. Artık saf ışık var. Artık kendinizinkinden başka hiçkimsenin onayına ihtiyacınız yok. Bu haklı ve gerçek yerinizi idrak edin güzel ruhlar ve şöyle söyleyin:
“Ben Tanrıyım. Ben Tanrıyım. Ben Tanrıyım”
Eğer bunu söyleyemiyorsanız, o halde şöyle deyin:
“Ebediyyen Yaradanın sevgisi ve bilgeliğiyim ben. Onun gibiyim. Bunun talebindeyim. Bu hak bana çok uzun zaman önce verilmişti ve şimdi onu talep ediyorum ben. Bugünden itibaren şüpheye yer vermiyorum. Ben tüm sorularımın yanıtıyım. Ben, ruhumun bana olan yanıtıyım. Tanrı tarafından yaratıldım, mühürlendim ve teslim edildim. Paketlenmiş halimi kendim açıyorum şimdi. Görülecek nice harikalar var, yapılacak nice harikulade işler var! Kelime kelime, yaprak yaprak açılan bir harikayım ben. Bütün ve tamım. Ben Yaradının içindeyim ve Yaradan da benim içimde. Tanrı ve Ben Birliğin Birliğiyiz.”
“Küçük benliğime hoşçakal diyorum. Önemli değildi o zaten. Sürekli kaygı ve üzüntü yaratan, ufak tefek her şeyi sorun edip üstüne alınan küçük çarpık benliğime ihtiyacım varmış gibi davranmayacağım artık. Şimdi En Yüce, En Muazzam Ruhum ben. Artık şunu biliyorum ki maziyi tamamen ebediyyen ardımda bırakıyor ve Cennet Katına giriş yapıyorum. Kendimi onunla sarmalıyorum ve artık biliyorum ki Cennet benim yüreğimden çağlayıp etrafı kaplıyor. Şimdi Cennete de Dünyaya da can verip bir anne gibi onları kendi canımdan dünyaya getirdiğimi biliyorum, Yeryüzündeki tüm çocukların Tanrının olduğu denli benim de olduğunu biliyorum; zira tüm Yüreğim ve bilincim de Tanrınındır. Yaradan bunu arzu etmişti. Beni kendisi kadar kudretli ve kendisi kadar mütevazi kılmıştı o. Yaradan olmak, onun suretinde olmak hiç de büyük bir mesele değildir.”
“Benim ona güvendiğim denli Tanrı da bana güvenmektedir. Muteber olmaktan, güvene layık olmaktan da fazlasıyız Biz. Hakikatiz, hakikate layığız ve bu böyledir. Söylediğim şeyler Tanrının dudaklarından dökülmektedir. Sahip olduğum her bir düşünce Tanrının yüreğinden kaynak bulmaktadır. Aklımdan geçirdiğim her bir düşünce Tanrının zihninden kaynak bulmaktadır, çünkü ben ete kemiğe bürünmüş, bedenlenmiş Tanrıyım. Bedenimle çok fazla alakadar olmuyorum artık. Onun, benimle birlikte yol almasına olanak tanıyorum, tıpkı çok sevip değer verdiğim bir ev hayvanıymışcasına onu himaye ediyorum, ihtimam gösteriyorum, onu besliyorum, ona sevgi gösteriyorum; lakin tüm bunları yaparken fiziksel bedenimin bir donanımdan ibaret olduğunu, benimle yol alan hayat dolu bir mutluluk olduğunu biliyorum. Bir anlamda bedenim, amalara yol gösteren o muhteşem köpeklerden biri gibidir ve benim dünyayla olan bağlantımı sağlar. Beden ve ruh olarak, yürek ve ruh olarak Tanrıya aitim. Tanrıyım BEN ve bununla ilgili hiçbir tereddüt taşımıyorum. Tanrının kalesinde yaşıyorum ve onun bahşettiği nimetleri yiyorum. Tanrının lisanını konuşuyorum. Tanrının lehdarı, Onun varisiyim ben. Tanrının sevgisi dahilinde canlı ve uyanık olduğumun idrakına varıyor, bu bilince uyanıyorum zira bu bilinç benim olduğum şeydir. Tanrının sevgisiyim ben. Bunu ifşa ediyorum. Yaradanın mührünü kabul ediyorum. Her zaman olduğum gibiyim fakat dün olduğum kişi değilim – dün düşündüğüm şeyler değilim.”
“Tanrının biçim verdiği bir mucizeyim ben. Tanrının yaratısıyım. Kendisiyle aynı olmamın dışında başka nasıl olmamı isterdi ki Yaradan? Yaradan imtina etmez; bu nedenledir ki, Tanrı gibi Ben de bu günden itibaren yoğun bir mutluluğu, sadelikle çağlayan bir mutluluğu idrak etmekteyim. Ben Tanrının gerçek olan hayaliyim. Tanrının başyapıtıyım. Bu Tanrının istediği şeydir ve böyle olacaktır.”
Olsun öyleyse.
Çeviren: Engin Zeyno Vural :wub: