God zei:
Harten zijn gebroken. Je kan er nooit overheen raken zelfs wanneer de liefde van jouw leven al lang weg is. Nu spreek Ik over een gelegenheid wanneer jij, in werkelijkheid, bij het altaar werd achtergelaten. Eens betekende een liefde zoveel voor je. Jouw liefde stroomde. Liefde waarvan je dacht dat het de jouwe was stroomde over. Het kan gezegd zijn dat je te veel hield van en de ander niet zo veel, niet zo veel als je wilde. Je voelde dat je werd achtergelaten bij het altaar, duidelijk met je hart in de lucht, liefde in tweeën gebroken.
Nu kan je zien dat al de liefde die je hebt uitgebannen van je hart, al een gedachte was, zelfs wanneer de twee kloppende harten eens bestonden ver weg in de ruimte. Jouw hart had echt genoten van de liefde en dan toen de andere zijn liefde voorbij de Zon passeerde, heb je liefde krachtig weggeduwd, alsof het een hete aardappel was.
Nu begin je te zien dat alles wat zoveel voor je betekende een droom was.
Het was alles een droom die je had willen kwalificeren als Ware Liefde. Het was belangrijk, jouw Verloren Liefde en het is nog steeds van belang voor jou, zelfs wanneer je nu accepteert dat het al een droom was.
Toch vraag je je af hoe een Droom van Liefde en Teruggetrokken Liefde nog steeds kan tekenen in jouw hart. Jij en liefde waren als twee schepen elkaar passerend in het donker, zelfs als, voor een poosje, je deze liefde zag als twee harten die samen als één klopten. Ah, liefde is groter dan twee kloppende harten.
Nu vraag je je af of alle spijt Ongedane Liefde is of Liefde is die niet Ontward had kunnen worden, afgerond, geledigd, op de manier waarop belangrijke woorden onderstreept zijn in een boek en toen werden de onderstreepte pagina’s vanaf dat moment buiten beschouwing gelaten.
Wat was de boodschap van deze lang geleden liefde? Nu zou je de gevoelens van liefde voortzetten als niet verbonden. Je zou niet ontroerd zijn en vasthangen, maar je zou je hart van liefde bevrijden. Je zou het mogelijk maken.
Je wilde nooit zuur worden in de richting van de liefde. Noch wilde je ook vast hangen aan liefde. Niet langer zou je hardvochtig worden aan de, er was eens een liefde. Je zou mensen laten gaan, maar niet de liefde in jouw hart. Je zou het gewoon laten bestaan als hetzelfde. Je zou het niet toestaan om verleden te zijn.
Je had meer dan één liefde die zijn glans heeft verloren. De anderen zijn nu niets voor jou, toch deze ene liefde valt op als een silhouet, als een witte maan of een briljante zon. Dit herinnerd dat liefde niet uit gaat of er van door gaat naar de horizon met al de voorbije andere liefdes, niet langer om gegeven.
Je miste vele kansen, Je weet dat nu. Nu zou je de liefde niet van elkaar rukken en afslaan van jouw hart. Je zou liefde kennen zelfs als je nooit liefde kende zelfs in werkelijke tijd, zelfs als de tijd nooit echt is.
Toch Eeuwigheid en Oneindigheid zijn werkelijk en alle liefde is ergens intact. Nu zou je buigen voor liefde, voor jouw geven van liefde, voor jouw ontvangen van liefde. Nu zou je nooit ooit je rug meer toekeren naar de liefde. Nu zou je liefde thuis noemen en je zou liefde naar de winden gooien zo dat het altijd de wereld zou kruisen en verder. Hoe zou je nu liefde in jouw hart verenigen. Hoe zou je nu liefde combineren en hoe zou liefde de som en het totaal van jouw hart zijn.
Je ziet nu in dit moment van verdriet hoeveel liefde je had en het weg gooide in de naam van je weet niet wat. Je gooide liefde weg handenvol en snel omdat het niet aan jouw standaard voldeed van Eeuwige Liefde.
Nu in de winter van jouw leven, zie je de grootsheid van liefde zelfs als het niet wat kon worden. Het kan zijn dat je onverricht bent, toch liefde was nooit afgesneden of aangetast of iets helemaal. Eindelijk heb je ontdekt dat een ander vlak, liefde, geen bezit, Het is.
Dus roep nu alle liefde terug die je hebt toegestaan af te dwalen van jouw hart. Roep Liefde terug naar zich Zelf , want wat je werkelijk wilt is Liefde Geheel in jouw hart.
Je hebt al de liefde uit jouw hart geperst. Je hebt het onder je voeten gestampt. Je probeerde onbeantwoorde liefde te bannen, toch hier is het, al jouw liefde bereid om er uit te komen van het verbergen en zichzelf onthullend als liefde als het was zelfs als je het had afgezworen.
Je hebt jouw liefde afgezworen en nu ontdek je dat er geen voorbije liefde is. Alle liefde klopt nog steeds in jouw hart. Liefde is thuisgekomen om op stok te gaan zitten. Laat het stromen. Laat het overal stromen. Laat liefde zijn.
De dag zal komen wanneer je in Mijn ogen kijkt en dat je jezelf ziet en begint te glimlachen, toe te lachen. Hoe zal je aan het popelen zijn om je eenvoudig met mij te vermengen en om de details te laten gaan.
Vertaald door: Anja