God zei:
Wanneer jij en een vriend of een geliefde in een impasse lijken te zijn, hou ermee op. Hoe kan je zoveel van elkaar houden en om elkaar geven en toch tegelijkertijd, zo boos en kleingeestig met elkaar zijn. Al waar je bezwaar tegen hebt komt van een zwakke plek binnenin jezelf die je op een ander plakt als verwijt. Het is korte termijn denken. Het is niet werkelijk een bereik in zijn geheel. Dit is als een pad kiezen waar je op neerkijkt.
Natuurlijk, je voelt niet dat je aan het kiezen bent, je bent zo gedreven om het schijnbare andere recht te zetten, verlangen van de ander, niet jij, de fout toe te geven van zijn manieren. Jouw verlangen voor hun toegeven van hun fout van wat jouw manieren zijn, die je hun zo gebiedend onder de aandacht brengt --- geliefde, je bent op heterdaad betrap op klaarlichte dag.
Dit gebeurt in huwelijken wanneer het tegengestelde van liefde schijnt en er is een gevoel van heen en weer gekleineerd worden.
Vraag niet: “Wat gebeurt er met ons?” Vraag: “Hoe gaan we verder? Hoe geraken we weer in een toestand van goede manieren en worden we weer een zegen voor elkaar?”
Doe niets. Wees alles. Geen gekibbel meer.
Ik zal je een suggestie doen: Besteed wat tijd aan zonder spreken. Heb een paar uur of een dag of een bestand als het gaat om redevoering. Dit is niet hetzelfde als niet praten tegen iemand. Dit is Stilte kiezen als een manier van communiceren. Probeer het. Zelfs in de gevallen van de ergste onenigheden, in Stilte, verdwijnt onverenigbaarheid en komt verenigbaarheid naar voren.
Keer terug naar je oorsprong. In stilte staat de harmonie op en disharmonie berust in zijn vermoeidheid. Zonder spreken, verrijst je Ware Zelf. Zonder spreken, verwijderen wolken zich. Zonder spreken komen argumenten tot bedaren.
Soms is er teveel gepraat. Met ongebreideld gepraat, geraken mensen in het oneens zijn. Het is beter betrokken te zijn zonder een noodzaak voor in overeenstemming brengen.
Met gepraat, kan je hebben wat escalerende ravage blijkt te zijn, het ene woord na het andere gebeiteld in steen. Je wil liefde zijn en niets anders dan liefde. Gepraat kan het ingewikkeld maken terwijl daarentegen Stilte harmonie toegankelijk kan maken.
In harmonie ben je in het licht. In disharmonie ben je in de donkerte. De donkerte dringt zichzelf aan jou op. Ik vertel je, wanneer je met woede spreekt, spreek je geen Waarheid. Iets anders dan waarom je ruziet, hindert jou. Het is bijna alsof je boos bent ten einde liefde te ontkennen. Je kan beginnen te grommen en dan te bijten.
Je weet heel goed dat redetwisten niet de manier van doen is, toch redetwist je. Je ontkent de schoonheid van elkaar en spuwt onaangename gevolgen uit.
Beloon jezelf en de waargenomen ander met Stilte en van zichzelf zal harmonie toenemen en jij zal ook groeien.
Al de drukte maken is onnodig. Het doet helemaal geen goed. Het helpt je niet af van wat je irriteert. Het ontvlamt. Probeer Stilte. Je zult beginnen je eigen gevoel van liefde weer te zien.
Dit gaat niet over geduldig zijn. Dit gaat niet over op je tong bijten. Dit gaat over jezelf bevrijden van wrevel en bitterheid.
Je kan denken dat je dingen op moet lossen. Veelal, betekent dit rondgaan in een cirkel.
Stil zijn is een snelle route. Het is niet zo betrokken zijn bij ‘het op moeten lossen’. Het is veel meer betrokken bij Bestaan.
Soms voel je dat je zo verbolgen bent, dat je helemaal gek wordt. In feite, raak je teveel in jouw gedachten en uit je hart. Het kenbaar maken van je irritatie lijkt voorrang te nemen. Er is niets prachtigs aan het kenbaar maken van je irritatie. Je irritatie is verkwistend. Hoewel tijd niet bestaat, stoom afblazen en nergens komen is verspilling van tijd. Er is geen tijd om te verspillen. In dit leven, heb je niet voor altijd. Het Leven op Aarde is een kostbaar moment in de tijd. Laat het huidige leven jouw voorwaarts leiden.
Ruziën met felheid, maakt niet uit hoe oprecht, werpt stenen op jouw pad. Ruziën met felheid vertraagt je vooruitgang. Ruziën met felheid is het opgraven van het zelfde oud bot en erop kauwen. Waar brengt het jou? Nergens.
Vertaald door: Anja