God zei:
Je leeft jouw leven. Je maakt jezelf niet gereed om een held te zijn. Je hoeft van tevoren geen held te worden. In een één-twee-drie, kan je een held worden, zelfs als je nooit begon met weten dat je het in je had.
Iedereen heeft binnenin de ingrediënten van een held. Het heeft wat kans nodig om je heldenmoed te laten verschijnen. Het is een ander persoon of personen, die jou de gelegenheid brengen om de held in jou naar buiten te brengen.
Er zijn ook de kleine dagelijkse aanleidingen die je naar een stille heldenmoed leiden. Je bent geen martelaar. Dat ben je niet. Je bent niet lankmoedig. Je kiest om je hart te geven om anderen te kalmeren. Je mag zelfs niet eens noemen wat je geeft als geduld, want het schijnt jou natuurlijk toe om vrede aan anderen te schenken. Je ziet jouw leven als een associatie voor Onmetelijkheid van een soort waarin je kalm gehoor geeft aan degenen die met temperament en ongeduld kunnen optreden. Je ziet anderen in een verschillend licht dan de manier waarop je altijd de anderen gebruikelijk zag, want jij bent niet de persoon zoals jij dacht dat je was.
Misschien is het voldoende te zeggen dat anderen hun eigen haastige reflectie kunnen zien in jou. Ze kunnen ongeduldig zijn met jou en zelf intolerant, terwijl daarentegen jij jouw eigen reflectie kan zien in hen. Nu ben je in staat om hen het aanzien voor henzelf te geven waar ze naar verlangen.
Natuurlijk, zij zijn meer waard dan ze weten en de wereld weet. En, natuurlijk, jij bent niet aan het denken over jouw waarde, maar liever hoe je anderen hun pijnlijke harten kunt geruststellen/ontlasten. Jouw vriendelijkheid en geduld zijn de jouwe om te geven en dus geef je. Wanneer andere snel nors of dreigend kijken, kijk je naar wat er achter zit en bekijkt wat er werkelijk achter zit waar ze naar verlangen en je geeft het hen graag.
Je stelt geen grenzen aan het geven. Je denkt over anderen toch op de manier van, hoe je hun levens kunt opvrolijken. Je hebt meer dan genoeg licht om te geven.
Je bent geen voetveeg. Je kiest ervoor om het hele stille te geven, dat het jouwe is om te geven.
Je reageert niet zo veel. Iemand is met je aan het spotten – je kiest om niet terug te spotten, niet door lafheid noch door zelfbeperking. Je doet gewoon wat in jouw hart is. Je kiest om in dienst te zijn van Mij. Waar iemand boosheid ziet, kan jij pijn zien. Waar iemand strijd ziet of wraak, kan je goed zoeken naar het bieden van verlichting en verlossing. Je gaat verder dan de gebruikelijke typische aanpak. Je gaat veel verder dan het concept als: Ik zal je terug geven volgens maatstaf die je mij geeft.
Sommige kunnen zeggen dat je sterke stille moed hebt en toch geen teruggave hebt ontvangen voor jouw grootmoedigheid. Dat is het juist: Je zoekt niet naar terugontvangen, terugkrijgen. Je bent niet aan het rekenen. Je geeft jouw door God-gegeven kracht aan anderen, voor niks. Je komt om God te dienen, en, dus, geef je liefde aan degenen die liefde niet kunnen herkennen, zelfs wanneer het recht voor hen is.
Je bent niet op zoek naar dringendheid. Wanneer anderen dorstig zijn, ben jij op zoek naar water om hun te drinken te geven.
In plaats van dansen, kan je anderen zien kibbelen, gereed voor een redevoering voor hun rechten en privileges. Jij luistert naar hun rechten en privileges en ontkenningen. Je ziet die anderen vol met strijd, proberend hun rechten te doen gelden, dus je geeft ze hun rechten. Dit is mede jou privilege.
Misschien ben je eenvoudig op een plaats waar het geen zin heeft om ruzie te maken over wat er op lange termijn niet toe doet.
Dit heeft niets te maken met jezelf in opspraak brengen. Dit heeft te doen met dienen van God in het Hoogste. Je schiet in de hoogte. Je geeft jouw respect aan degenen die zelfs diep geraakt zijn. Door jouw zwijgen en jouw kracht, reik je naar beneden, om ze hoger op te trekken.
Want iedereen wil je eer aandoen, je stijgt hoger. Waar is je ego heengegaan? Het is verdwenen. Je hebt vrede gesloten. Je hebt niet langer een leeuwgebrul nodig, Je kan nu heel goed het Zwijgen horen. Je hebt uitgevonden hoe lief te hebben, en, dus, nu heb je lief.
Vertaler: Anja