God zei:
Laat Ons nogmaals zeggen, dat wat je ziet als een afschrikkend middel voor je geluk, kan net zo goed een zegen zijn. Daar is dat aspect ingeprent vanuit het verleden en de inzichten van de wereld om je heen, waardoor je bepaalt wat een zegen is en wat niet.
Wanneer je zelfs de mogelijkheid kunt toegeven dat een ontwikkeling die je niet wilde, een zegen kan zijn, dan zegen je je leven. Je komt uit een stoot. (als impact) Je hebt twee gezichtspunten. De ene noem je Mooi en het andere gezichtspunt Lelijk. Je noemt een zaak Goed en een andere Slecht en de hele wereld is het met je eens. Hoe, dan, kan je je vergissen?
Zelfs zo hardnekkig als je misschien kan zijn, bij nader inzien, kan je heel goed komen tot het zien, dat van dat je dacht dat schadelijk was voor je leven, een zegen bleek te zijn.
Je ging door hartzeer en later zag je, dat je je hartzeer had verspild aan wat zich later openbaarde als een zegen in vermomming.
Je hart schreeuwde het uit. Als je terug zou kunnen gaan in de tijd, als je in overeenstemming was geweest tot niet te lijden, zou je een sprong van vreugde hebben gemaakt, want nu zie je dat je groter lijden hebt afgewend.
Geliefden, dat wil niet zeggen dat je altijd de waarde zal zien van alles op het eerste gezicht.
Het is gebeurd, echter, dat het gebrek aan succes in een gebied, dat je zo hebt gekwetst, minder werd toen een meer erger tragedie plaats vond.
In feite het verlies van succes kan voor je onmogelijk mineur geworden zijn. Dit duidt aan, weer aan jou, hoe relatief leven in de wereld is.
In kindertijd, wanneer een pop kapot gaat, dat is tragedie. Het bezeert als een tragedie. Later in het leven, was er niemand die vertelde dat een kapotte pop geen tragedie is. Een tragedie is wat je ziet als een tragedie en je bent getraind om tragedie overal om je heen te dien.
Ik zeg niet dat je tot vrede moet komen met al de gebeurtenissen in leven, die van jou of van anderen.
Dat je gewoon een beetje verdriet moet nemen met het grote stappen nemen. Je doet niet alsof hartzeer weg is. Je hoeft van hartzeer ook geen heiligdom te maken. Geliefden, je kan niet aan lijden voor altijd vast blijven houden. Leven mag niet zijn, zoals het eens was, ooit weer.
Wees er zeker van dat ik je niet vraag om te doen alsof, om je anders te zien. Ik ben niet hardvochtig.
Ik ben niet vergeetachtig voor waar je door heen gaat. Je hebt een keuzen om voor altijd te lijden en vele keuzes er tussenin.
Ik begrijp dat je hartzeer zonder ophouden hebt ervaren. Maar IK zeg ook dat het niemand dient om daar voor altijd te blijven. Lijden dient je niet en lijden dient degene niet die voor jou zijn doorgegaan.
Bitterheid en afwisselende soorten hartzeer dienen het Universum niet. Hoe dan ook hoe onverzacht jouw omstandigheden mogen zijn, lijden dient lijden. Lijden is geen bediende van God.
Noch ben je er om voor lijden te knielen in jouw leven alsof je een smeker bent en vervuller van lijden. Dit is niet jouw rol in leven.
Er is een tijd wanneer de enige volgende voor jou is het lijden op zij te zetten.
Jouw dierbaren zijn veelbetekend en waardevol voor je, vooralsnog lijden is niet heilig.
Lijden is geen liefde. Behoudt je liefde en laten lijden gaan. Je hebt genoeg lijden gehad.
Lijden is geen gift voor je dierbaren. Liefde is niet bedoeld om gelijk gesteld te worden met lijden.
Stap uit het lijden. Geef leven een kans om je hart te vernieuwen, je mooie hart.
Leven kan pijn doen, maar is ook de genezer.
Vertaler: Anja