God zei:
Als je overweldigd bent door het leven zoals dat zich aan jou voordoet, vraag ik jou: “Wie is er overweldigd? Is het leven de dader in dit geval? Of, denk je dat Ik de dader ben, Die er op staat dat jij overweldigd bent? Het lijkt er op dat hij of zij die overweldigd is de dader is.”
Je hebt je armen vol. Jouw hoofd zit vol met verantwoordelijkheid. Toegegeven, de last die jij draagt is teveel voor jou. Als je een berg hout zou dragen en je zou geen vijfhonderd kilo over de brug kunnen dragen, dan zou je de last die je draagt verlichten. Je zou iets achterlaten en nog een keer teruggaan om het op te halen. Op een eenvoudig fysiek niveau zijn oplossingen makkelijker voor jou. Je zou niet van jezelf eisen om teveel in één keer te dragen. Je zou je niet onverantwoordelijk voelen omdat je de last voor even neerlegt en een andere manier verzint om hiermee om te gaan.
Het gewicht dat je meedraagt is een verhaal wat je jezelf hebt verteld. Je hebt jezelf ingepakt. Op psychisch niveau kun je een goed gevoel hebben voor niet alleen verantwoordelijkheid die van jou is, maar ook voor urgentie. Daarnaast heb je jezelf urgentie opgelegd. Je bent inderdaad verantwoordelijk voor jouw gevoel van urgentie. Urgentie is de slagroom op de taart van jouw overweldigd-zijn. Urgentie is overweldigend en de verantwoordelijkheid zelf niet zo zeer.
Hoe kunnen jouw gevoel voor urgentie en hoe jij daar mee omgaat jou helpen? Helemaal niet dus!
Urgentie en overweldigd-zijn zijn jouw manier om te roepen: “ Wee mij. Alles is teveel voor mij. Ik kan dit allemaal niet doen.”
Jij geeft jezelf de diagnose van een overweldigende diagnose, en daarom overweldig jij jezelf. Jij hebt dit gewicht aan jezelf toegevoegd, zoals wanneer je gewicht zwaarder wordt als je teveel eet, en dan gaat jammeren dat je zwaarder wordt.
Je kunt stellen dat je er in beide gevallen niets aan kunt doen. Wie, geliefden, gaat er helpen? Misschien ben je nog steeds aan het wachten tot er een genie verschijnt?
Je bereikt het toppunt van belasting en dus ben jij degene die nodig is om jezelf even te ontlasten van deze overweldigende last. Alles kan misschien hetzelfde blijven. Dezelfde moeilijkheden kunnen je achtervolgen en toch is het aan jou om het overweldigende gevoel te verlichten. Overweldigd zijn is niet jouw sterkste kant.
Waarom zou je zoveel van je energie steken in onproductief rondfladderen dat nergens heengaat? Wauw, gebruik die verspilde pieker-energie en je zou alles wat je overweldigd heeft ondertussen van je schouders hebben gehaald. In feite kwam je met jezelf tot een schikking.
Het kan ook zo zijn dat de last die je draagt bestaat uit situaties waar jij niet direct iets over te zeggen hebt en die je niet van de lijst kan afstrepen. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat datgene wat jou overweldigt gaat over een ongeluk of een ziekte die aan de hand is binnen jouw directe familie. De last die je draagt is verdriet. He is makkelijk om te zeggen dat je verdriet moet loslaten, maar toch is het verdriet overweldigend voor jou en het lijkt er in ieder geval op dat het zelf bepaalt wanneer het verdwijnt.
Bekijk het eens op deze manier: Als je een baan hebt, moet je om 8 uur op je werk zijn. Of het nu gemakkelijk voor je is om op tijd op je werk te zijn of niet, je zorgt dat je er bent. Als je je baan wilt behouden ga je elke morgen naar je werk.
In het geval van verdriet zal je volledig functioneren in de wereld. Geef jezelf wat ruimte voor speling, en ga dan weer verder met het werken aan je leven en aan jouw liefde voor het leven.
In ieder geval neem je de volgende stap en de volgende en de volgende.
Wat is jouw werkelijke verantwoordelijkheid? Verdriet of leven?
Als je kleine kinderen hebt moet je iedere dag klaarstaan, ongeacht wat de staat van jouw hart is. Zelfs als je hoofdpijn hebt zorg je gewoon en zonder twijfel voor je kinderen.
Jouw Ware Wezen draagt je er doorheen. Iedereen heeft zijn eigen Ware Wezen. Al heb je het nog nooit gezien, je Ware Wezen is je Ware Wezen. Vroeg of laat haal je de andere kant van de brug. Doe het vroeg.
Vertaald door: Petra