God zei:
Je hebt wat voorwaarden voor het Leven. Je gaat met veel mee in het Leven. Op hetzelfde moment protesteer je tegen bepaalde afspraken, alsof het Leven geen enkele bevoegdheid heeft om dingen voor jou te regelen. Je zou graag wat bindende regels en ontsnappingsclausules hebben. Je zou het Leven graag het een en ander vertellen over zijn foute keuzes en inspanningen ten opzichte van jou. Je stampt met je voet. Je bent er zeker van dat het Leven niet zo hoort te zijn, zoals het Leven wat jij ziet is – onvoorspelbaar, onstabiel en ongerechtvaardigd.
Feit is dat het Leven kan zijn zoals het komt. Er zijn geen wetten tegen datgene waar jij tegen protesteert. Het Leven kan jou in zijn greep krijgen. Welke toevlucht heb je? Je kunt niet aan het Leven ontsnappen. Het is groter dan jij. Het Leven probeert jou te grijpen, of je in zijn greep te krijgen. In werkelijkheid houdt het Leven zich alleen maar met zichzelf bezig, en toch, daar is het: Het Leven is groter dan Het Leven.
Als je eens wist dat ook jij groter bent dan het Leven. Het Leven doet je een soort geweld aan. Het Leven heeft niet altijd manieren. Het Leven is een grote jongen, een gespierde jongen. Het Leven vraagt aan niemand, ook niet aan jou, om toestemming. Het vraagt niet aan jou of je wilt zeggen hoe je erover denkt dat het Leven gaat. Misschien zit je ergens tussenin. In elk geval lijkt het erop dat het Leven eigenmachtig is. Ja, het Leven heeft zijn eigen manier om wat er ook in de weg lijkt te staan te verwijderen of aan te passen.
Je kunt van de zijkant worden geramd, toch is er niets wat het Leven afschrikt. Het Leven heeft zijn eigen manier. Als er obstakels zijn pakt het Leven ze gewoon op en gooit ze weg, inclusief jou. Het Leven kan als de wind zijn en jou oppakken, en diezelfde wind kan jou ook laten vallen. Net zoals de wind, kan het Leven je over de horizon tillen. Het Leven kan je bedekken met geluk, en het Leven kan je ook terneerslaan.
Het is een veilige gok om te zeggen dat het Leven doet wat het wilt en wanneer het dat wilt, en het lijkt erop dat jij er niet zoveel over te zeggen hebt, als je er al iets over te zeggen hebt. Het Leven geeft en het Leven neemt. Het lijkt er op dat het Leven geen beslissing kan nemen.
Op hetzelfde moment lijkt het Leven heel vastberaden en onbezonnen tegelijk te zijn. Je kunt de beste advocaat aller tijden inhuren en zelfs hij of zij is geen partij voor het Leven. Soms lijkt het Leven jouw beste vriend te zijn en soms zegt het Leven nog niet eens hallo tegen je.
Waar het leven ook wil gaan, het Leven kan jou met zich meenemen. Je kunt schreeuwen, gillen en huilen tot je hees bent. Als het Leven de ene kant op wilt en jij wilt de andere kant op, dan krijg het Leven zijn zin en ben jij terechtgekomen waar het Leven je heeft afgezet.
Je kunt er gewoon de logica niet van inzien. Je kunt je voelen als een ouderwetse pop, die mee moet gaan met waar hij of zij naartoe wordt gedragen. Je wilt graag iets te zeggen hebben, toch lijkt het Leven niet echt veel naar jou te luisteren. Het Leven denkt dat je voor de sier meegaat.
Het lijkt er wel op dat het voor jezelf opkomen een hoop goed doet:
Er is gezegd dat het Leven niet reageert op jouw gedachten, wensen en zowel de woorden die je uitspreekt als je de woorden die je niet uitspreekt. Het Leven kan de bewegingen van je ogen volgen en het dwalen van je gedachten. Het leven zou je geven wat je wilt. Het Leven hoort wat jij wilt en het Leven hoort jouw woorden en het Leven hoort ook jouw stille gedachten. Het Leven ziet de uitdrukking op jouw gezicht en gaat er op af. Als je ontevreden bent weet het Leven dat. Soms kan het Leven gewoon niet uitvogelen wat jij wilt. Het lijkt er op dat je niet zoveel leuk vindt.
Je vindt deze persoon of die persoon niet leuk. Je vindt deze baan niet leuk of de vorige. Je bent ontevreden over zoveel dingen die het Leven jou geeft, dat het Leven niet weet wat jij wilt en dan denkt dat je meer wilt van waar jij over praat – en over klaagt. Stop met praten als je zonodig moet klagen over wat het ook mag zijn. Het Leven doet zijn best.
Nu is het natuurlijk niet gezegd dat jij eigenhandig de barsten in het Leven die je tegenkomt creëert, maar je geeft wel de meeste inbreng.
Wat zou er gebeuren met jouw leven als je het eigenlijk wel best vindt en niet langer uit de weg gaat om het te besmeuren? Wat dan?
Vertaald door: Petra