God zei:
Ik zing een liefdeslied voor jou. Hoor je het? Mijn lied weerklinkt in elke centimeter van jou. Van cel naar cel, door je bloedbaan, gepulseerd door je hart. Het liefdeslied dat Ik zing pulseert door jouw hart mee naar de wereld, eerst van Mijn hart naar het hart dat je het jouwe kunt noemen. Mijn hart barst van liefde, en al snel, heel snel, zul jij ook volledig de Eénheid van Hart leven die Wij delen.
Het uiteenspatten van wat We nog steeds identificeren als jouw hart – meer uiteenspatten dan borrelen – zal echter rustig en kalm zijn. Je hart is niet vlak, maar toch zal het echter rustig zijn. Je hart zal een stille opera zijn. Oh, Hemeltje, ja, jouw hart zal worden overgenomen door de liefde die er door heen schijnt, maar je gevoel dat je hart zal worden overgenomen - niet met crescendo - maar met stille golven van liefde. Er zal niet langer een contrast zijn. Jouw hart zal zijn opgestegen van waaruit er geen vertrek is, dit is je hart in zijn natuurlijke staat.
Al het statische en argumenten en pijn zullen weg gaan. Nu zul je weten wat glorie is, maar het zal echter niet veel bombarie zijn. Deze Stilte van Vreugde zal de zuivere stroom van je hart zuiveren. Dit is hoe de boter wordt gezuiverd in botervet, de onzuiverheden verdwijnen, alleen zuiverheid blijft over.
Zuiverheid is afwezigheid van wat er niet hoort te zijn.
Het plezier gaat beginnen! Het zal leuk zijn, net als hoe de Stille Zon op komt in de ochtend. De Zon spring niet op en neer. Zij komt gewoon op. De Zon doet niets behalve opkomen en schijnen. Wat wolken ook doen, het maakt niet uit hoe de wolken de Zon kunnen verhullen, de Zon doet haar ding. De Zon is onverstoorbaar.
Dit is een vergelijking met jouw opnieuw-gekende hart dat nu dichter bij je in je bewustzijn komt. IK BEN de Zon, en jij bent de Zon, en je bent ook de Zon die jij ontvangt. Jij verdient de Zon. Je ziet door alles heen, en je ziet de Zon, en de Zon is jouw zelf schitterend in de golven van de stilte.
Golven is een belangrijk woord. De zee heeft golven, want de zee stroomt in golven. Jij stroomt ook in golven. Golven zijn de pols van jou. Het is niet zo dat de golven komen en gaan. Nee, het is die Ene Golf die blijft aanzwellen naar voren totdat er geen twijfel over bestaat dat Wij Eén zijn. Schijnbaar fragiel ben jij op Aarde eeuwige golven van liefde, en alle liefde is van Mij, net zoals jij van Mij bent, net zoals jij Mijn Zelf bent, schijnend in pracht.
Geen balanceren en wankelen meer voor jou. Er is geen klif waar jij op het randje van staat. Geen put waarin jij kunt vallen. Pure gelijkmatigheid van licht. Pure gelijkmatigheid van liefde. Er is geen nonsens, maar er is Gelijkheid van Verwondering.
Ik zing een Lied van Liefde. Dit is alles wat Ik weet om te zingen. Ik componeer Mijn Lied niet. Het is gecomponeerd op de manier waarop de Schepping ZichZelf heeft gecomponeerd. Dit lied komt voort uit eigen beweging. Ik kreeg het. Ik zag het. Het zong zichzelf. Dit Lied van Liefde is spontaan, en nu ben jij spontaan. Niets moet moeizaam worden gepland. Nu houd jij niet langer meer het leven als gevangene en vertelt het wat het moet doen.
Als het leven een Groots Schip zou zijn, zeil jij jouw leven over de Machtige Zee. Je komt aan in de Haven van Liefde van waaruit je niet meer kan veranderen. En waarom zou je? Je bent aan de Hemel gebonden, gebonden in de zin dat de Hemel jouw bestemming is. Dit is waar jij voor bestemd bent. Ah, de Vrijheid van Liefde, waar niets een plicht is, en alles overvloedige liefde is.
Welkom Thuis, Mijzelf. Welkom. We zijn altijd hier geweest als Eén. Nu is de grauwe staar verdwenen uit je ogen van Liefde, en nu ben jij volledig In Liefde.
Dit is jouw verhaal in een notendop.