God zei:
Zo verbonden met Mij ben jij als je Heavenletters leest, maar je voelt je door elkaar geschud wanneer oud ontmoedigd zijn zich begint te roeren. Je zou misschien deze onverwachte fase van het leven Opnieuw Bezocht door Ongelukkigheid noemen.
Je dacht dat je de somberheid voorbij was. Je dacht dat je klaar was met dat alles, maar blijkbaar zat er meer aan te komen. Je wil het niet. Je hebt genoeg gehad, maar het verdriet blijft echter. Je bent verbijsterd. Je hebt gelijk, het is niet de bedoeling dat het leven zo is als dit.
Je vraagt jezelf af:
"Kan het lijden niet meer zijn dan mijn manier van denken? Heb ik nogmaals het lijden opgepikt? Als het op de een of andere manier mijn keuze is, eis ik om te willen weten waarom ik dat zou doen. Als ik niet degene ben die dit kiest, dan ben ik een ongelukkig slachtoffer. Is ongelukkigheid op mij neergegooid, of kies ik het? Waarom zou ik dat doen?"
Je zou op je borst slaan om deze negativiteit uit je leven te krijgen.
Natuurlijk heb je genoeg verdriet gehad voor meerdere levens. Het zou nuttig zijn als jouw opnieuw opkomende emotionele pijn zou betekenen dat het eens en voor altijd zal gaan vertrekken. Je dacht dat het al was vertrokken, en nu, hier is het weer, trappend op je hielen.
Het leven drukt soms zwaar op je. Dit had niet mogen gebeuren. Je zit verslagen als in een grote wachtkamer, te wachten wanneer het jouw beurt om het geluk hersteld te krijgen voor altijd.
Op dit moment weet je niet wat je gelukkig zou maken. Jij denkt misschien dat geluk er niet is voor jou. Je weet niet eens hoe geluk er zou uitzien nu, en je weet niet waar het te vinden. Je bent goed, echter, in het neerslachtig voelen en niet in staat om geluk te vinden. Je had meer dan eens geluk. Je had het ooit gedurende een lange tijd. Waar ging het heen?
Nu vraag Ik jullie, geliefden, wie of wat ontzegt je het geluk dat ooit een belangrijk deel van jullie was? Het kan zijn dat je niet langer een glimp ziet voor de mogelijkheid tot geluk. Je dacht dat Ik jouw geluk was, en, nu, nu lijkt het erop dat Ik je niet gun waar je recht op heb. Je zou willen dat Ik jou in een meer optimistische stemming laat glijden.
Het slop waarin je jezelf nu bevindt komt neer op een stemming. Wie zegt dat niets je gelukkig kan maken? Jij bent de enige die Ik dat hoor zeggen. Moedeloosheid is een voorbijgaande schaduw. Het is nooit permanent. Geliefden, in de wereld, is niets blijvend, behalve de ware basis van jou.
De ware basis van jou wordt gevuld met zonneschijn. De ware basis van jou is sereen en onwankelbaar, nogal een contrast met alle ups en downs en het pijnlijke heen en weer gedoe van jou waarin jij je nu terugtrekt.
Gevoel van problemen is een oude bekende van jou. Een groot deel van je geluk is nieuwigheid geweest, net als wanneer je een nieuw paar schoenen of een huis of een auto hebt. Hoezeer houd jij van nieuwigheid.
Je was zo opgewonden toen Ik aankwam bij je deur. Je slaakte een zucht van opluchting en leunde achterover en genoot van het nieuwe uitzicht. Hoe gelukkig was jij met Mij.
Het loslaten van de noodzaak om de controle te houden liet je in staat zijn om groot geluk te ontvangen en te accepteren, en toen kwam je behoefte aan controleren weer aan de oppervlakte, en nu hang je aan jouw verouderde weigering om los te laten. Kom terug naar het vooruit kijken. Geluk is je natuurlijke staat. Weerstand is als het saboteren van de hele zaak.
Zeg niet: "Hoe kan ik gelukkig zijn? Wanneer zal mijn geluk terug komen?"
Zodra jij je geluk claimt, zal je het opnieuw te hebben. Ja, jij bent degene die zegt dat je geluk hebt of niet. Accepteer jouw geluk. Zeg ja. Breng jouw geluk te voorschijn. Open het nu.