God zei:
Jij bent Grootheid. Je begrijpt dit nog niet echt. Zeg Me, lieve Kinderen, denk je echt dat jullie, Die Mijn Schepping zijn, echt niet veel zijn? Laat het duidelijk zijn. Wat jou werkelijk ontbreekt is bewustzijn. Hoe kan iemand bij zijn volle verstand denken dat Mijn schepping maar zozo is of minder dan Grootheid? Zeg Me, wat mankeert jullie?
Zeg Me, waarom richt je je op kleine details als je jezelf met de Sterren, de Maan en de Zon zou kunnen vergelijken? Is de dauw op de weide niet genoeg om een rapsodie te creëren? Wat mis je? Heb je nooit een baby of een puppy gezien? Wat bedoel je met niet aanbidden en verbaasd zijn over de Schepping van de Wereld en de Lichten erin? Ik plaatste een prachtige Schepping in de wereld en jullie zijn er de Leiders van. Nou, wie denk je dat de toon van de wereld zet?
Je denkt dat Ik gevuld ben met superlatieven als Ik jou beschrijf, alsof Ik dweep en niet weet waar Ik het over heb. Wat Ik zeg is alleen een portie van jullie superlatiefheid. Als Ik de telex wrochtte door Morse, wat denk je dan in Gods Naam? dat je minder waard bent dan de telex waarom kreten van bewondering geslaakt moeten moet worden?
Jullie gaan Mijn dromen te boven. Jullie zijn Mijn afgezanten op Aarde. Wat denk je dat een moeder is? Een vader is? Een kind is? Ik vraag Mijn kinderen naar het beste te zoeken wat ze kunnen zien of zeggen.
Ik, God, zou met verbazing kunnen zeggen: “Blozende wangen, wie zou blozende wangen bedacht kunnen hebben?”
Jij zou kunnen reageren met: “Ziekte. God, Wie zou er aan ziekte denken? U heeft het misschien niet geschapen, God, maar U laat het toe en benoemt er professoren van”.
Ziekte is niet Mijn wens. Natuurlijk schiep ik ziekte niet. Kijk niet zo verbaasd. Ik schiep al het mooie. Goede gezondheid is mooi en blozend. In de wereld zijn er slechts tegenstellingen. Tegenstellingen zijn gedachten die komen na de Schepping. Dit is een puzzel op Aarde. In de Hemel ligt niet de schepping van tegenstellingen. In feite is de Waarheid van de Aarde in de Hemel Eenheid. Vindt je dat er iets mis is met Eenheid, geliefden?
Specialiseer niet in fouten. Ontdoe je van dat gepantserde vest dat je aangetrokken hebt. Specialiseer je in het positieve. Dit is hoe je de wereld, niet ondersteboven, maar rechtop zult zetten.
Laat onwaarheid nu los en accepteer de Waarheid.
Je doet oordeeluitspraken. Je noemt bepaalde aspecten waardig en andere aspecten onwaardig. Wat als je nooit het woord onwaardig in je vocabulaire zou hebben? Toen Eva wees naar alles wat Ik geschapen had en woorden gaf aan wat Ik had geschapen, zag ze niet het concept van onwaardig. Ze gaf het concept geen naam. Ze zag niets onwaardigs in Mijn schepping. Onwaardigheid was nog nergens gezien zodat het benoemd kon worden. Gevoel van onwaardigheid walste binnen na de expressie van de Wereld.
Ik wijs niet met de vinger naar jou. In de schepping was alles waardig. Er was niets om af te keuren. Afkeuring kwam later en zo’n concept is aan jou doorgegeven net zoals krullend haar dat is.
Er waren geen bandieten bij de geboorte van de Schepping.
Hoe zit het met de slang die tegen Eva fluisterde? zou je kunnen vragen.
Gedachten ontstaan, afwijkende gedachten, waaruit verhalen en drama’s ontstaan. Van degenen die jij ziet als goed – maar hoe zou je goed omschrijven zonder contrast? – kwamen verhalen en drama’s en alles waar verhalen uit voortkomen, helden en schurken, sprookjes als Belle en het beest, variaties van contrast tot goede daden, en dus kwamen er profiteurs en schuldigen op Aarde en jonkvrouwen in nood en ridders op het witte paard, en dus kwam er angst en ontevredenheid, en dus kwam er van alles waar je ooit aan kon denken. Allemaal verbeelding, dit alles dat verder van de Waarheid is dan de verste omvang van verbeelding.
Alle originele schoonheid en goedheid zijn nergens heen gegaan. Er is nog meer dat heerlijk is om zichzelf te openbaren. Grote boeketten van Schoonheid, Goedheid en Eenheid beginnen weer te bloeien.