God zei:
Mijn kinderen schreeuwen tegen Mij uit hoe ongelukkig ze zijn. Jij, jijzelf, zou feitelijk kunnen zeggen:
“Lieve God, zo vaak maakt U dat ik hoop heb. Ik hoor over niveaus van bewustzijn, maar ongeacht op welk niveau ik lijk te zijn, ik ga steeds weer terug naar wanhoop. De beloftes die U lijkt te maken, neem mij niet kwalijk dat ik dit zeg, blijven niet altijd staande. Op welk niveau van bewustzijn ik ook lijk te zijn – en ik ben gegroeid, ik ben beslist gegroeid – ik ben opnieuw ontgoocheld. Eenzaamheid achtervolgt me door de dagen heen die overgaan in mijn leven. God, laat U mij in de steek? Heeft U mij in de steek gelaten?”.
Lief Kind, een deel van jou weet dat Ik dat niet gedaan heb. Je weet misschien niet waartoe je te wenden, maar je wend je onvermijdelijk tot Mij. Je weet genoeg om te weten dat Ik de Sleutels tot het Koninkrijk heb. Er is één Sleutel, en die is Liefde, en Ik bied hem jou aan. Zul je hem ontvangen?
Wees nu zo vriendelijk Mij te laten zeggen wat Ik ga zeggen:
Luister naar jezelf, geliefde. Je bent ontevreden. Je bent ontevreden over Mij. Ik ben niet ontevreden over jou. Ik vind niet dat je tekortschiet. Jij vindt dat Ik tekortschiet. Jij vindt dat jijzelf tekortschiet. Eenzaamheid is ongebreideld op Aarde. Zeg je dat Ik eenzaamheid schiep?
Ik heb je niet in de steek gelaten. Heb jij Mij misschien op afstand gehouden? Zijn jouw armen gekruist over je borst en wacht je op Mij om met Mijn spullen te pronken als bewijs van Mijn liefde voor jou en de mensheid? Jij, die Mij beschuldigt, staat apart van Mij. Afgesloten op afstand, ben je een muurbloempje zogezegd. Nodig Mij uit met jou te dansen. Lieverd, jij bent degene die klaagt. Je stuurt je klachten naar Mij alsof Ik een klachtenbureau ben.
Het is mogelijk dat je Mij graag ziet als een God die jou verwaarloost. Zou jij dat zijn of zou dat jouw ego zijn die trucjes uithaalt? Ik ben er zeker van dat, overgelaten aan jouw eigen Zelf zonder de ontevredenheid van de wereld, je jouw eigen kracht zou kennen, en je binnenin heerlijkheid zou vinden. Ik snijd jou niet van Mij af. Jij snijd jezelf misschien van Mij af en zegt rad van tong:
“Hm, God is niet alles wat beweerd wordt. God omarmt mij niet. Als God mij omarmde, dan zou ik niet zo eenzaam zijn. Ik vraag en God antwoordt niet. God laat mij hier alleen roepend in de wildernis. Er is Geen Andere God”.
Je spreekt wijsheid als je zegt er is Geen Ander. Er is Geen Andere God. Er is helemaal geen ander. Vergeet niet Vrije Wil en Goede Wil. Ze zijn de jouwe.
Geliefde, zit je tegenover Mij, je armen over elkaar, en daag je Mij uit Mijzelf aan jou te bewijzen? Zie je Mij vanuit toegeknepen ogen, vol van jouw eigen twijfelzucht?
Natuurlijk, je bent eenzaam in afzondering. Jij bent het die jezelf eenzaam noemt. Misschien zou je jezelf minder snel eenzaam kunnen noemen. We kunnen zeggen dat je scheldt. Je plakt namen op jezelf. Niet bemind, ontmoedigd, overgelaten aan je eigen middelen, buiten in de kou, lastgevallen door God en de mens evenzeer, uitgerangeerd, deuren voor jou gesloten, de nacht is donker, en geen God te zien.
Als je Mij naar je toe roept, kun je Mij ook wegduwen, zie je dat? Zolang jij afstandelijk bent, zie je Mij als afstandelijk. Kom nu bij Me. Stap over de finishlijn. Ik wenk je naar Mij toe. Ik ben hier. Hier. Ik ben hier. We zitten samen op een schommelbank.
Ik plak geen schuld op jou. Je denkt misschien dat Ik dat doe. Je ziet Ons misschien als twee kleine jongens die dollen, en die allebei zeggen: “Het is jouw schuld. Nee, jij deed het. Jij brak het. Nee, jij brak het. Jij bent het. Het is jouw schuld”.
Het zit zo. We hebben een afspraak om elkaar te ontmoeten. Je wacht en wacht en kennelijk in je wanhoop denk je dat Ik Onze afspraak mis. Bedenk dat jij het bent die misschien niet is komen opdagen. Overweeg de mogelijkheid dat jij naar iedereen kijkt alsof ze jou in de steek gelaten hebben. Sta nu op, groet en verwarm de eenzame harten van de wereld. Heb een hart voor grotere dingen dan jezelf. Zeg Mij dan hoe jij je voelt. Open je armen en hart, en zing een ander lied.