God zei:
Iedereen geeft toe dat iedereen liefde wil, hunkert naar liefde, haar moet hebben. Voor sommige van Mijn kinderen op Aarde geldt dat ze blij zouden zijn om gewoon opgemerkt te worden, alleen maar om gezien te worden, zelfs niet dat er een gedoe over gemaakt wordt, maar gewoon erkend voor het zijn op Aarde en, op de een of andere manier, het doorstaan.
Wanneer je over straat loopt, en je zegt gewoon hallo tegen een verdwaald persoon, heb jij misschien geen idee van het goede dat je doet voor die persoon en, bijgevolg, voor de wereld. Dus Ik vraag jou om aardig te zijn, gul, en hallo te zeggen tegen alles wat je ziet. Zelfs als jij het stil erkent, zoals wanneer iemand een dankgebed zou kunnen uitspreken voor de maaltijd, doe het voor deze schijnbaar onbekende ziel die bij jou langs loopt.
De persoon die jij zegent mag misschien niet bewust op de hoogte zijn van jouw zegen, maar ergens in de loop van de dag, kan er een versnelling zijn van zijn stap of hij denkt over iets dat prettig is voor hem. Of hij het merkt of niet, jij hebt hem opgemerkt namens Mij. Jij handelde in Mijn Naam. Jij weet niet hoe ver of hoe diep jouw erkenning reikt.
Wat je kunt weten is dat het aankomt, net als een briesje dat langs je heen kan gaan, en jij besteedt er geen aandacht aan, zo bezig ben jij met andere gedachten.
Het is zo'n klein ding om iemand op te merken. Dit is niet veel gevraagd.
Ik erken dat dit niet altijd gemakkelijk is voor jou om te doen. Het kan zijn dat je geen oogcontact met een bedelaar in de straat wil maken. Eerlijk gezegd, kan het zijn dat je ogen van geen enkel ander wil ontmoeten, alsof je bang bent om jouw licht te verliezen. Je hebt een conflict. Je wilt niet bedelarij ondersteunen, en toch wanhoop je echter dat iemand honger heeft, of, erger nog, misbruik van je maakt.
Als je weg moet kijken, stuur jouw zegen niettemin. Je zou niet zo ongemakkelijk zijn over een bedelaar, behalve als je ergens in jezelf smeken herkent, en je vindt het niet leuk. Ook jij hebt jezelf afhankelijk van anderen gemaakt op een bepaalde onofficiële manier, en jij wil niet dat dit zo is.
Ik volhard in jou te vragen of jij een aalmoes wil geven vanuit je hart dat de aanwezigheid van een ander erkent. Deze zogenaamde andere loopt ook op de Aarde, en hij wanhoopt. Jouw moeilijkheden kunnen misschien een ander gezicht dragen. Het kan zijn dat jij schrijdt op Aarde, en hij kan misschien wankelen, jullie zielen kruisen echter elkaars pad.
Zelfs als je niet naar waarheid een andere kunt zegenen, kun je weten dat jullie elkaars paden hebben gekruist. Zelfs dagelijkse gebeurtenissen en herhalende gebeurtenissen hebben een doel. Een knikje van jou is niet een te hoge prijs om te geven aan een schijnbare vreemdeling die langs je heen loopt. Niet-erkenning kost veel, geliefden.
Elke keer als je niet eens de geringste blik aan een ander geeft, heb je een kans namens Mij gemist. Dit voelt niet goed voor jou. Wanneer en als je ogen geen blik kunnen geven, kan je hart het doen. Jouw menselijke hart kan zeggen:
"Ik zie je. Ik zie jou echt. Is het echt ikzelf in de vorm van jou die vlak langs me heen gaat? Zelfs als je mooi bent, is het mezelf die ik zie. Zelfs als je lelijk bent, het is mezelf die ik zie. Ongeacht, iedereen die ik zie is opgesloten in een lichaam. Wat niet duidelijk te zien is, is veel grootser dan wat ik wil erkennen.
"Als je een pauper bent, ben jij niet armer dan ik - als je een biljonair bent, ben jij niet rijker dan ik. We ademen allebei, en we streven allebei. Wanneer je het gespuis wegblaast en alles wat neerkomt op iets totaal onbelangrijks, zijn we hetzelfde. Ik vind mezelf bang terug in deze wereld. Ben jij hetzelfde? Dan is het in mijn hart om je kalmte te wensen. Onze harten raken elkaar en stuiteren vanaf mijn Hart, en hoe weten we welk hart van wie is? “